JustPaste.it

Jednoczesność

Teoria Słowa

Teoria Słowa

 

To, co obserwuje człowiek jest związane ze skalą obserwacji. Jeżeli coś jest duże w skali, obserwacja czyni to jeszcze większym – jeśli małe – jeszcze mniejszym.

Taką właściwość ma iloczyn, który można określić jako jednoczesność przynajmniej dwóch zjawisk.

Przykładowo. Jeśli obserwujemy zjawisko w skali 2 i inne zjawisko w skali 3, to dostępne dla nas stają się zjawiska w skali 2*3 = 6. Można to odnieść do przestrzeni w skali kosmicznej, która stale powiększa się (stale przyspieszające rozszerzanie się Wszechświata).

I na odwrót: jeżeli obserwujemy zjawisko w skali 0,2 i inne zjawisko w skali 0,3, to dostępne dla nas stają się zjawiska w jeszcze mniejszej skali: 0,06.

Przykładowo: odkrycie atomu doprowadziło do odkrycia jądra i elektronu, a następnie kwarków, ozonu Higgsa, i innych bardzo małych obiektów jak struny w teorii strun wielkości 10 do potęgi minus 30. I na tym z pewnością nie koniec.

Oczywiście skala 1:1 jest skalą odniesienia, w naszym wypadku jest to skala (wymiary) człowieka.

Zobaczmy jak zjawisko jednoczesności działa w psychologii. Czy nie jest tak, że duża dawka optymizmu, powoduje jeszcze większy optymizm, a duża i długotrwała dawka pesymizmu, jeszcze większy pesymizm?

Coś co postrzegamy jako wielkie staje się jeszcze większe, a to co malutkie – jeszcze mniejsze.

Jaka jest relacja zjawiska jednoczesności (iloczynu) do zmysłów człowieka? Większość zjawisk, a szczególnie tych fizycznych odbieramy jako sumę oddziaływania (suma pól grawitacyjnych, elektromagnetycznych itp.). Natomiast jednoczesność - iloczyn tych zjawisk – odbieramy w postaci intuicji: nie dającego się zredukować do pojedynczych składników - silnego, wewnętrznego odczucia (przekonania) co do istoty wszystkiego tego co się jednocześnie dzieje w danym miejscu i danym czasie.

Jednoczesność oddziaływania ciał układu słonecznego wydaje się znikoma, ponieważ ich iloczyn wartości (np. pola grawitacyjnego) jest bardzo mały. Jeżeli jednak zmniejszymy skalę obiektu do wielkości naszych komórek i mniejszej, to tak znikome oddziaływanie może mieć istotne znaczenie. Coś co jest w skali 1:1 do tych oddziaływań, to ma swoje autonomiczne istnienie. Coś co jest mniejsze od tego – stale się pomniejsza, a co większe – stale powiększa. A przyczyną jest zjawisko jednoczesności czyli iloczynu zjawisk zachodzących w przyrodzie.

b7df57e44f3468d17fedd94dbcbf1d18.jpg