Osoba bez pary, singiel, zakała społeczna, ze względu na swoja nieudolność w poszukiwaniu kogoś dla siebie. Nie czuje się mniej atrakcyjna, ale mimo to coś nie zagrało.
Bycie klasycznym singlem wzmaga poczucie zbytniej, dość wyimaginowanej i nadętej pewności siebie,
która nawet przy udziale argumentów na nie przekuwa się w tak pożądaną wyjątkowość. Trudno jest
znaleźć rasowego singla, chcącego znaleźć swoją połówkę. Nie dla nich tworzenie par, które później
stanowią bazę, podwaliny pod ostateczne zawarcie związku małżeńskiego. Albo urzędowo albo przed
obliczem Boga.
Codziennie spotykam setki obcych sobie osób i wciąż zastanawiam się, a wręcz zachodzę w głowę jak to
się dzieje, że ktoś nagle staje się twoim znajomym, kumplem, przyjacielem, czy kochankiem. Oczywiście
formuła niepotrzebne skreślić tu również obowiązuje. W którym momencie decydujemy tym, że ktoś na
swoje być albo nie być w naszym życiu. Znajomości szkolno - studenckie najczęściej zanikają, jeśli kończy
się całkiem długi etap edukacyjny.
Wtedy już nikomu nie zależy na utrzymywaniu jakichkolwiek relacji sprzed lat. Nie pielęgnowana relacja umiera śmiercią naturalną. I tak w ciągu naszego całego życia spotykamy setki, tysiące ludzi, którzy wpływają na ukształtowanie tego, jacy jesteśmy. Na przestrzeni upływających lat zmienia się estetyka naszych wyborów. Nasze drogi życiowe także ulegają zmianie, w nieomal ostatniej chwili.
Poznawanie nowych, interesujących ludzi, to jedna z ciekawych alternatyw, które może przynieść taki
codzienny dzień. Jego zwykła niezwykłość polega na tym, że może być przyczynkiem do poznania kogoś
fajnego. Fajne w dzisiejszym świecie może być wszystko, wartościowe zdarza się dużo rzadziej. Każdy
człowiek posiada indywidualny zestaw cech, co czyni go osobistością niepowtarzalną. Wręcz unikalną. Od
człowieka zależy, czy mu się chce chcieć iść dalej, mocniej i głębiej wnikać w nowe struktury.
Miłość może dopaść nas wszędzie, na rogu, na ulicy. Wszędzie tam gdzie się niespodziewany. Przychodzi zupełnie znienacka.