Papież Franciszek został wyróżniony prestiżowym tytułem Człowieka Roku 2013 przez magazyn Time.
Amerykańska produkcja reżyserskiego triumwiratu Juliana Rousso, Matias Gueilburt, Sebastiana Gamba
opowiadała głosami przyjaciół o tym, jak wyglądała jego droga do objęcia duchowego przywództwa w
Kościele. Od narodzin do konklawe Jorge Mario Bergoglio. Jak również o tym jak wyglądało jego życie w
Argentynie. Poglądy kreowane przez nauki. Obraz przyszłego papieża Franciszka dzięki tym opowieściom
staje się pełniejszy i bardziej zrozumiały. I wciąż zaskakuje!
Żeby jeszcze dokładniej poznać jego główne myśli powstał inny film dokumentalny, tym razem autorstwa
Jacka Pałasińskiego. Ten dziennikarz znany jest z tego, że zawsze był blisko Watykanu, niezależnie od
tego, kto zasiadał na tronie papieskim. Prawie przez 30 lat niestrudzenie relacjonował zdarzenia z życia
Jana Pawła II czy blisko 8 lat pontyfikatu Benedykta XVI.
Inaczej nie mogło być i teraz, gdy podczas ostatniego konklawe kardynałowie 13 marca 2013 roku wybrali
arcybiskupa z dalekiej, gorącej Argentyny.
Jego film skonstruowany został na bazie stosowanych cytatów z wywiadów Ojców Świętego. Ważnym
elementem staje się układ tematyczny ułożony w poszczególne rozdziały. Poglądy ułożony są
chronologicznie do tego, jak zaczęły się pojawiać podczas dotychczasowej posługi papieskiej. Nie brakuje
wypowiedzi ludzi z różnych środowisk.
Dokument bardzo ciekawy, ponieważ porusza wszystkie możliwe zagadnienia. Niektóre poruszają trudne
fakty z chrześcijaństwa.
Godzinny dokument zarysowuje postać Papieża Franciszka jako tego, który swoją spontanicznością i
serdecznością zmienia ludzi niezależnie od ich nacji i rangi. Ale nie tylko ich chce zmienić. Plan naprawy
należy się również Rzymskiej Kurii, w której pojawiły się zjawiska nie do zaakceptowania. Dlatego też nie
działa zbyt dobrze.
Polskim akcentem tegorocznej Pasterki jest udział zespołu pieśni i tańca Mazowsze, który brał czynny
udział w Bazylice Św. Piotra. Woda i ogień - nierozerwalny symbol życia. To Święty Franciszek z Asyżu
zapoczątkował tradycje szopek bożonarodzeniowych. Ta obecna pochodzi z Neapolu. Kto nie kocha
bliźniego, ten żyje w ciemności.
Popostrojka - reforma kościoła. „La Stampa” - głównie wywiady dla tej gazety składały się na cytaty i
poglądy papieskie w tym dokumencie. Papież Franciszek zasłynął z różnych niecodziennych gestów,
kazań, inicjatyw. Nie chce się zamknąć za murami Watykanu. Boi się utraty nadziei przez chrześcijan oraz
braku zdolności odczuwania współczucia.
Od chwili objęcia swej papieskiej posługi praktycznie nie miał odpoczynku. Jest mocno zajęty przez
nałożone obowiązki wynikające z bycia głową kościoła oraz przeprowadzanych reform. Zmęczenie jest tu
ewidentne. Narady, spotkania, dyskusje, analiza dokumentów.
Domy - miłość bazująca na Chrystusie. Nie dla nie równości. Troska o biednych nie każdemu odpowiada.
O Janie Pawle II powiedział, że był Wielkim Misjonarzem Kościołem, Pawłem Wielkim.
Zależy mu, aby kobiety mogły odgrywać bardziej znaczące funkcje w Kościele. Ludziom Ojciec Święty
zaleca mieć radość w sercu, a kapłanom poleca konfesjonał, powołanie, ewangelie, homilie krótkie, nie
rozrywkowe, doczesność duchową oraz inne wytyczne dla katolików. Inaczej nastąpi globalizacja
bezduszności i obojętności, początek kultury odpadków.
Wychodzenie na peryferie rozumiane dwojako:
Względem ubogich
Tych o zamkniętych umysłach
Żyjemy w prowizorycznych bańkach mydlanych. Nie zawsze w Kościele dzieje się zbyt dobrze. Przemawia
do ludzi niezależnie od ich wiary. Papieżowi Franciszkowi najbardziej zależy na otwartości kościoła i jego
sakramentów.
Wniosek z tego jest jeden. Zapowiada się trudna i wymagająca misja, ale widać w nim niespożytkowane
pokłady zaangażowania. Odpoczywa jedynie pół godziny dziennie. A tak bez urlopu. Wiara dostępna dla
wszystkich. Zachwyca, choć z początku wydawał się nieśmiały.