gdzieś na niebie się błąka
gdzieś w każdym zakątku świata zerka
jasna smuga, jak z lusterka
ogrzewa swymi promieniami
wody niespokojne, w głębinach samotne
och promyczki!
dłonie z nieba!
dajcie się uchwycić
noc już miejsca swego szuka na niebie
a tu jeszcze wiele ogrzać trzeba
nie chowaj się za horyzontem
mażesz niebo wszystkimi kolorami
odejść chcesz, choć na to nie czekamy
więc na dłużej ten widok w sercach zachowamy