Kot Schrödingera.
Przyszłość możemy przewidzieć z pewnym prawdopodobieństwem. Przeszłość możemy poznać w ograniczonym zakresie.
Fizyka zajmuje się głównie przewidywaniem przyszłości. W fizyce klasycznej (Mechanice Newtona) przyszłość jest pewna (ściśle zdeterminowana), a problem fizyków polega na tym, żeby precyzyjnie obliczyć jaką ona będzie.
Fizyka kwantowa podaje informacje na temat możliwych wydarzeń przyszłości oraz prawdopodobieństwo wystąpienia tych wydarzeń. Mówi o tym, że w przyszłości podejmowane będą decyzje i w zależności od tego jakie decyzje zostaną podjęte, ukształtowana zostanie przyszła rzeczywistość.
W fizyce kwantowej mamy zbiór rozwiązań, zbiór celów, do których może dojść badany układ fizyczny. Mamy prawdopodobieństwa dotarcie do różnych celów i możemy co najwyżej zgadywać, co konkretnie wydarzy się w przyszłości.
Jeśli chodzi o badanie przeszłości, to w fizyce klasycznej mamy jeden jedyny możliwy stan wyjściowy, warunki początkowe, które doprowadziły do teraźniejszego stanu układu fizycznego. Problemem fizyka są trudności obliczeniowe związane z wyznaczeniem stanu początkowego.
W fizyce kwantowej warunki początkowe są niemożliwe do jednoznacznego wyznaczenia. Do miejsca, w którym jesteśmy obecnie, mogliśmy dojść różnymi drogami i wyjść mogliśmy z różnych miejsc (różnych stanów początkowych). Badanie stanu teraźniejszego układu nie prowadzi do jednoznacznego wyznaczenia wszystkich stanów przeszłych.
W przełożeniu na zagadkę Kota Schrödingera:
Otwarcie pudełka z kotem oznacza dokonanie obserwacji w czasie teraźniejszym. W czasie teraźniejszym możemy dokonać mniej lub bardziej precyzyjnych pomiarów.
1) Jeżeli zbudujemy klatkę, zamkniemy w niej kota i uzależnimy przeżycie kota od pojedynczej, następującej z jakimś prawdopodobieństwem „decyzji kwantowej”, to nie wiemy, czy po upływie pewnego czasu kot będzie żywy, czy martwy.
Natomiast.
2) Jeżeli w czasie teraźniejszym otwieramy klatkę i widzimy kota żywego/martwego to nie wiemy, czy jego przeżycie było uzależnione od „decyzji kwantowej”. - Na podstawie stanu obecnego nie możemy być na 100% pewnie tego, jaki był stan poprzedni.
Ad 1 Jeżeli odczekamy określony czas i otworzymy klatkę z kotem, to dowiemy się czy kot przeżył, tzn. dowiemy się czy prawdopodobna przemiana kwantowa wystąpiła, czy nie wystąpiła.
Ad 2 Jeżeli otworzymy klatkę i widzimy kota martwego, to możemy zauważyć poszlaki wskazujące na przyczynę śmierci kota, nie mamy pewności. Jeśli widzimy kota żywego i urządzenie do zabijania kota, to możemy stwierdzić, że prawdopodobna przemiana kwantowa nie nastąpiła.
Jak widać:
Przyczyną paradoksu Kota Schrödingera jest błędne rozumienie czasu. Pozostałość ściśle deterministycznych rozwiązań Fizyki Klasycznej.
Konsekwencją usunięcia paradoksu Kota Schrödingera jest między innymi niemożliwość obliczenia warunków początkowych zaistnienia Wszechświata. Jest to z zgodne z Twierdzeniem Gödela i wynikającym z niego sceptycyzmem poznawczym w filozofii.
Przeczytaj: >>> Całej prawdy nigdy nie poznacie
.
.