Zintegrowany system powiadomień o porwanym dziecku dociera do najważniejszych mediów; telewizji,radia, poprzez urządzenia mobilne, plakaty,
informacje w krótkim czasie obiega jak największe obszary kraju.
W Polsce działa od 2013 roku, od tego czasu użyty został dwukrotnie; w kwietniu tego roku, gdy nieznany
mężczyzna porwał 10 letnią dziewczynkę Maję, która po dobie została odnaleziona w Niemczech; oraz ten
najnowszy, gdzie spod klatki schodowej wczesnym rankiem dokonano porwania 3 letniego Fabiana.
Głównym celem tego systemu jest uruchomienie wszystkich potrzebnych procedur, by jak najszybciej
odnaleźć zaginione dziecko. Jest na to jedynie 12 godzin, w ciągu których stawia się w gotowości
wszystkie odpowiednie służby.
Po ogłoszeniu alarmu czasu jest na prawdę niewiele, dlatego tak ważna
jest każda informacja, gdzie ewentualnie znajduję się poszukiwane dziecko. W takich sytuacjach
prawdopodobieństwo dokonania przestępstwa z udziałem małoletniego jest ogromne, stąd należy uciąć
ten proceder niwelując wszelkie szkody ze strony porywacza i ewentualnych zmian w psychice porwanego
dziecka.
Dalsze poszukiwania kontynuowane są już w ramach procedury dotyczącej zaginięć kategorii I. To taka
najbardziej delikatna kategoria, ze względu na osoby, które w sposób nagły opuściły miejsce
zamieszkania, warunki wokół tego typu zaginięcia mogą bezpośrednio zagrażać ich zdrowiu zdrowiu i
życiu. Do tej grupy zaliczana jest również małoletnia młodzież do 15 roku życia, jak również osoby, które
ze względu na wiek, choroby oraz inne upośledzenia, mają znaczne problemy z postrzeganiem własnych
działań i wymaga opieki osób trzecich.
Akt zaginięcia osoby najbliższej to jedno z najbardziej traumatycznych wydarzeń w życiu. Zarówno
zaginionego jak i jego rodziny. Rozpacz, panika, strach, a potrzebna jest zimna głowa, do
przeanalizowania ostatnich faktów. Jeśli chodzi o zniknięcia dzieci, to najczęściej mamy do czynienia z
porwaniem rodzicielskim, gdzie głównymi sprawcami są najczęściej skonfliktowani z matkami, ojcowie.