Niniejszy tekst powstał po to, by zapełnić niszę pod hasłem "jak to jest być kobietą niepełnosprawną". Nietylko podczas święta kobiet powinniśmy się czuć prawdziwymi damami.
Najważniejsze jest to, by akceptować siebie w 200%.
Wiele jest definicji kobiecości, niezależnie od ogólnego stanu zdrowia. Seksapil, inteligencja, wysokie
poczucie własnej wartość. Kobieco można czuć się w każdym wieku i w każdym rozmiarze. Wiele zależy
od tego, co same o sobie myślimy i jak się czujemy we własnym ciele. Bo kobiecość to ekspansja wielu
cech. Czuć się prawdziwą kobietą, to być spełnioną i czerpać satysfakcje z życia zawodowego i
rodzinnego, umieć dbać o siebie, swoje zdrowie, wygląd, uśmiechać się, budować dobre relacje z innymi
ludźmi, czuć się dobrze z sobą. Prawdziwa kobieta wie, czego chce od życia.
Na początku zacznę od tego, choć to oczywiste, że to trudne zagadnienie, głównie ze względu na to, że
mało się o tym mówi. Pisać też nikt nie ma odwagi. Bo temat nie chwyci w komercyjnych przekazach.
Czasy współczesnej emancypacji sprawiły wyraźne przodowanie kobiet. Niepełnosprawność w ciele bądź
w umyśle kobiety to zupełnie nieudane zestawienie. Kobieta ma być piękna, mądra, seksowna, a przede
wszystkim zdrowa. Dlatego, by wydawać na świat piękne i zdrowe potomstwo. Często niepełnosprawne
kobiety rodzą zdrowe dzieci. Tworzą zdrowe związki, wychodzą za mąż. Prowadzą aktywne życie, w tym
zawodowe. Jasne, że ich aktywność kosztuje więcej wyrzeczeń i poświęceń.
Każda kobieta lubi, gdy mężczyźni nie mogą oderwać od niej wzroku, a koleżanki zazdroszczą
znakomitego wyglądu. Cokolwiek nie powiedzieć, strój ma swoje niezależne znaczenie. Dobrze dobrany
dodaje pewności siebie, poprawia humor i sprawi, że kobiety stają się bardziej otwarte. Ważne, aby
znaleźć swój niebanalny styl. Istotne jest to, by to garderoba współgrała z kobiecą osobowością. Dzień
zaczynać od komplementu? Czemu nie! Nie dopuszczajmy tego psotnego chochlika w głowie, którego
głównym zadaniem jest uporczywe krytykowanie. Seksuolodzy zachęcają, aby stanąć przed lustrem w
stroju Ewy i zaakceptować własne odbicie.
Kobieta piękna to kobieta zadbana. To nie modne ciuchy świadczą o urodzie, lecz zdrowa skóra, włosy i
paznokcie. Kondycja fizyczna i psychiczna jest ważna, by czuć się dobrze i realizować na różnych polach
życia.W zrównoważonym rozwoju nie wolno zaniedbywać swoich potrzeb. Warto naszkicować własną
mapę marzeń, kierujmy się jej wyznaczoną trasą.
Uśmiech wyzwala uśmiech. Dobrym sposobem na zjednanie sobie ludzi jest epatowanie dobrą energią,
poczuciem humoru i radością życia.Ważne, by kobiety walczyły o swoją pozycję, by się kształciły i
dochodziły do wysokich stanowisk.
Granic i różnic z czasem ubywa, ale nadal trzeba mocno udowadniać, że jest się kobietą. Głównie i
przede wszystkim kobietą. A niepełnosprawność to kwestia drugorzędna, może utrudniać życie. Ale
wszystko zależy od podejścia obu stron - kobiet z niepełnosprawnością i otoczenia.
Denerwują mnie poradniki typu "Jak postępować z osobami niepełnosprawnymi?" Przecież to jakiś
koszmarny absurd. Nie ma czegoś takiego jak przewodnik po tym jak postępować z ludźmi. Ludzi są różni,
i to życie uczy nas tego jak z nimi rozmawiać. Niepełnosprawni również są różni. Nic na to nie poradzimy.
Najważniejsze jest to, by akceptować inność innych.
Niech każda kobieta ma codziennie swoje święto i odwzajemnia uśmiech świata.