Wyobraźnia twórców filmów Sci Fi przekracza wszystkie racjonalne granice ludzkiego umysły. Niektóre ztych scen są mrożące krew w żyłach.
Współczesna medycyna nie chce być w tych obrazach gorsza. I chce zrealizować krwawe pomysły
filmowego Frankensteina. Pojawiają się już śmiałe podejścia po pierwszego przeszczepu głowy. Jest
nawet ochotnik, który chciałby wziąć udział w takiej skomplikowanej operacji. 31. letni Rosjanin, chorujący
na ciężką postać rdzeniowy zanik mięśni (zespół Werdniga-Hoffmana) - Walerego Spiridonowa.
Głowa Rosjanina zostałaby oddzielona od jego ciała i przeszczepiona do innego, zdrowego korpusu.
Dawcą ciała miałaby być osoba skazana na śmierć lub ofiara wypadku, w wyniku którego doszło na
przykład do śmierci mózgu. Włoch potrzebuje ok. 150 pielęgniarek i lekarzy do 36-godzinnej operacji. I
oficjalnego wsparcia, również finansowego, poszuka w USA, a gdy nic z tego nie wyjdzie, skieruje swe
prośby w kierunku Chin.
Canavero twierdzi, że wie jak uchronić głowę biorcy oraz ciało dawcy przed uszkodzeniem. Zostaną one
schłodzone, by uchronić je przed niedotlenieniem. Głowy mają być odcinane stopniowo. Najpierw
przecięte zostaną główne naczynia krwionośne, które na pewien czas zostaną połączone sztucznymi
naczyniami, żeby utrzymać ich ukrwienie. Dopiero w ostatnim etapie zostaną przecięte rdzenie kręgowe.
Człowiek, któremu zostanie przeszczepiona głowa, po operacji przez trzy-cztery dni ma być utrzymywany
w śpiączce farmakologicznej. W tym czasie rdzeń kręgowy łączący jego głowę z ciałem dawcy ma być
stymulowany impulsami elektrycznymi. Po roku licznych zabiegów rehabilitacyjnych pacjent z nowym
ciałem będzie w stanie samodzielnie się poruszać – twierdzi prof. Canavero.
Włoski neurochirurg, dr Sergio Canavero, mocno przekonuje, że przeszczep głowy, jaki proponuje ciężko
choremu Rosjaninowi, jest możliwy do wykonania, choć skomplikowany. Jeśli wszystkie wstępne badania
przygotowawcze wypadną pomyślnie to pierwszy na świecie przeszczep głowy zostanie przeprowadzony
pod koniec 2017 roku. Czy się powiedzie, jeszcze nie wiadomo.
Polscy naukowcy i lekarze zgodnie tłumią zapał płynący z tego eksperymentu medycznego. Nazywając
jego zamiary – chorą fantazją. Niecodziennie scenariusze wcześniej czy później staną się zwykłą
codziennością.