Jest piękna i niepełnosprawna.
Inicjatywa powzięta przez Fundację Jedyna Taka otwiera oczy społeczeństwa na to, że inność jest koło
nas i mimo wszelkim trudnościom jest w cenie. Wszyscy jesteśmy ludźmi.
Widać, że taka tematyka nadal jest niszowa. Widać też, że coraz śmielej wychyla się i mówi, że jest, że
istnieje. I to nie jest nic nienormalnego.
Wybory Miss na wózku! Dopiero tu doskonale widać, że żadna z tych kobiet nie chce współczucia
wynikającego z ich niepełnosprawności. Są aktywne, piękne i odważne. Obalają swą postawą wszelkie
pobrzmiewające mity i stereotypy. Dzięki temu udowadniają, że mogą i są atrakcyjne dla wcale nie małej
grupy mężczyzn. Utarte schematy obnażają jedynie zazdrość i indolencję ludzkiego postrzegania świata.
Te czasy, w których osoby niepełnosprawne były powszechnie postrzegane jako nie zadbane, ubogo
odziane, a przede wszystkim mało atrakcyjne dla płci przeciwnej pomału idą w niepamięć. W większości
przypadków akceptuje się ich coraz częstszą obecność społeczną. Zachowania skrajne występują już
dużo rzadziej.
Wreszcie się odważyły! Wyjść, zaakcentować swoją obecność oraz powalczyć o własne marzenia. Są
przecież Kobietami. Atrakcyjne, wykształcone, z pasjami oraz niesamowitą wolą walki i życia. Oprócz
różnego stopnia niepełnosprawności wszystkie te kobiety łączy jeszcze jedno. Uśmiech i olbrzymia siłą
woli, bijącą nawet przez fotografie. Liczy się właśnie uśmiech, który znosi wszystkie bariery, jakie zsyła na
nie los. Mają wsparcie i wspaniałych przyjaciół, na których zawsze mogą liczyć. Po raz pierwszy walczą o
tytuł najpiękniejszej wózkerki. To im daje radość, mimo bycia niepełnosprawną.
Niepełnosprawność nie odebrała im seksapilu i tego czegoś, co mogłoby przyciągnąć mężczyzn. Zdarzają się panowie,
których pociągają kobiety na wózkach. To nic dziwnego, choć niektórzy traktują to w kategorii seksualnego
fetyszu. Fetysz wynika z osobliwości różnych zachowań. Wzmaga podniecenie oraz wzajemne
zainteresowanie wspólną fizycznością. Fizyczność - fizycznością, ale aktywność intelektualna również
pobudza libido.
Najważniejsze jest zgodność wzajemnych upodobań. Zmienił się tylko ich sposób poruszania się. Mogą
zawojować cały świat. A świat im oddają swoją kosmiczną energię! Nie rozumiem skąd takie zdziwienie na
myśl o tym, że kobieta na wózku mogłaby czerpać przyjemność z seksu. Potrzeba fizycznej bliskości jest
bezwzględna i nie może być ograniczona przez jakiekolwiek schorzenie.
Medialnie cała ta machina promocyjna siadła. Być może tematyka nie jest nadal zbyt kusząca. Finałowe
uczestniczki konkursu przez długie tygodnie brały udział w warsztatach Miss. Tam przyswajały sobie
pewne typowe zachowania na tego typu galach, dobierały stroje, odpowiednią bieliznę. Wszystko musi
być dopięte na ostatni guzik, żeby nikt nie mógł wytknąć, że coś poszło nie tak. Bo to jakby inne wybory
Miss. Takie jakby niecodzienne, niespotykane. Nie chcą wzbudzać litości. Tego aktu okazywania
zainteresowania nie potrzebują. Chcą czuć się normalnie.
Szkoda tylko, że tak mało w mediach jest tematyki poświęconej aktywności osób niepełnosprawności. To
sprawia, że nasze społeczeństwo, ze względu na brak zapotrzebowania na więzi i relacji z wszystkimi
istniejącymi grupami staje się coraz bardziej ubogie. Wkrótce poznamy laureatkę tego konkursu.
Osobiście liczę na jakiś poważny przełom w postrzeganiu takich kobiet. Niech będzie to znaczący impuls
w dalszych poczynaniach. Czego Państwu i sobie życzę.