Pozytywnego nastawienie do życia można, a nawet trzeba się nauczyć!!!

Optymizm charakteryzuje się tym, że życie staje się przyjemniejsze w odbiorze, pomimo przejściowych problemów. 
Dominuje wśród ludzi, którzy znają swoją wartość, potrafią zaufać innym i są na nich otwarci. Lubią życie i samych siebie, nie tylko wtedy, kiedy wszystko idzie dobrze. 


Psycholodzy mówią, że optymizm to zdolność człowieka do dobrej oceny widoków na przyszłość, niezależnie od rangi spraw. Pesymizm jest jego odwrotnością, czyli nawykiem złej oceny zarówno samej sytuacji, jak i jej prawdopodobnych skutków.

Szklanka może być do połowy pusta albo do połowy pełna. Optymista całe swoje życie postrzega na różowo, cieszy się tym co ma, idzie do przodu i korzysta z życia, ile się da. Pesymista - wręcz przeciwnie, a myślenie o tym, czego nam brak, co bezpowrotnie straciliśmy, co nas w życiu ominęło, musi przyprawiać o smutek, rozczarowanie i złość.


Polak i optymista to sprzeczność sama w sobie. I coś jest na rzeczy. Narzekamy i marudzimy wprawdzie mniej niż kiedyś, ale wciąż więcej od innych nacji. 


Sekret tkwi w umiejętności czerpania radości z małych szczęść. Optymizm to pozytywna selekcja własnych doznań, którymi można kierować. To również niepohamowany apetyt na życie.