JustPaste.it

Dlaczego biało-czerwona?

Dlaczego biało-czerwona?

 

 Poland

Polskie barwy narodowe jako jedne z nielicznych w świecie mają pochodzenie heraldyczne. Wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W symbolice polskiej flagi, biel pochodzi od bieli Orła, będącego godłem Polski, i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu, który jest godłem Litwy. Oba te godła znajdują się na czerwonych tarczach herbowych.

Na fladze, biel znalazła się u góry, a czerwień na dole, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła.

Barwy biała i czerwona zostały po raz pierwszy uznane za narodowe 3 maja 1792 r., w pierwszą rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Formalnie zostały przyjęte jako kolory państwa polskiego przez Sejm Królestwa Polskiego w 1831 r., w czasie powstania listopadowego. Po odzyskaniu niepodległości wygląd polskiej flagi zatwierdził Sejm Ustawodawczy 1 sierpnia 1919 r.

Początkowo polską barwą był karmazyn – symbol bogactwa i dostojeństwa – uzyskiwany z wyjątkowo drogiej koszenili (barwnika robionego z larw czerwca). W związku z tym na chorągiew w barwach Królestwa, mogła sobie pozwolić jedynie zamożna szlachta oraz państwowi dostojnicy. Kiedy używanie chorągwi i sztandarów stawało się coraz bardziej popularne w czasie wojen i bitew, barwa ta naturalnie przeszła w tańszy czerwony odcień.

Pierwsze chorągwie i sztandary Polski (tak jak podczas Bitwy pod Grunwaldem) były koloru czerwonego z wyszytym białym orłem.

Rzeczpospolita Obojga Narodów posiadała sztandar z trzech pasów – na górze i na dole pas czerwony, a w środku biały. Często umieszczano na nim Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów – czterodzielną czerwoną tarczę herbową, na której przemiennie znajduje się Biały Orzeł i biała Litewska Pogoń.

Czerwony kolor z Białorusi…

Białoruś to prawdziwa Litwa z którą byliśmy przez kilkaset lat w Unii. A dzisiejsza Litwa to Żmudź i Bałtowie, którzy nie mówią językiem litewskim a dostali Litwę w prezencie. Jest to uproszczenie, ale bliższe prawdy niż to, że jest to Litwa o której wszyscy myślą (prawie wszyscy).

Językiem litewskim – ale litewskim z okresu Wielkiego Księstwa Litewskiego – był język staro-białoruski, zwany również ruskim (nie mylić z rosyjskim). Dlatego nasza szlachta i szlachta litewska nie potrzebowały tłumaczy ani przy gorzale, ani podczas sejmików i elekcji.

Chyba nie wyobrażaliście sobie, że mogliśmy współistnieć przez setki lat z Litwą, która mówi dzisiejszym… litewskim?

Litwą Mickiewicza była BIAŁORUŚ a nie Litwa dzisiejsza.

Mickiewicz urodził się pod Nowogródkiem – nawet dzisiaj jest on na terenie Białorusi.

Drugim językiem Mickiewicza był białoruski, a kultura którą przesiąkł była kulturą… białoruską, którą nazywał litewską. Zresztą większość jego sąsiadów była Białorusinami stanowiącymi w tamtych okolicach większość.

Natomiast większość Polaków chyba wie, że Czesio Niemen urodził się i wychował na Białorusi. Z jego piosenek aż bije białoruska/litewska nuta i trzeba być głuchym by tego nie słyszeć (albo nie znać białoruskiej kultury).

Nie wiem czy wskrzeszenie Rzeczpospolitej Obojga Narodów – Polski i Białorusi/Litwy jest realne, ale jeśli się tego nawet nie rozważa, to na pewno samo się nie stanie.

Nie mówię o wcieleniu jej do Rzeczpospolitej jak to zrobiła Rosja, ale o prawdziwej Unii równych narodów jaka trwała przez setki lat.

Kiedy Białoruś była częścią Rzeczpospolitej Obojga Narodów, nie zatraciła swojego języka. Natomiast Rosja wyrugowała ją.

Białorusini o tym pamiętają…

 

Autor: pogotowieflagowe.pl