André-Charles Boulle - francuski ebenista i artysta
Stworzył specjalną metodę intarsji – połączenie mosiądzu inkrustowanie i skorupy żółwia, zwanego w meblarstwie stylem Boulle (lub, w Wielkiej Brytanii, XIX wieku, Buhl work). André-Charles Boulle był synem Jean Boulle, który był z pochodzenia Niemcem. Urodził się w Księstwie Guelders. Już w wieku 24 lat młody Boulle posiadał własny warsztat w którym wytwarzał ozdobne, ekskluzywne meble. Przed jego 30 urodzinami jego nazwisko było już znane w całej europie, otrzymał kwaterę w Luwrze, miejscu które było zarezerwowane dla najbardziej utalentowanych artystów oraz został przedstawiony ówczesnemu władcy Francji Ludwikowi XIV jako najbardziej utalentowany człowiek w swoim fachu w Paryżu. Otrzymał stanowisko premier ébéniste du Roi.
Boulle zatrudniony był przez wiele lat w Wersalu. Jego prace: ściany lustrzane, podłogi z drewna, mozaika i meble boulle z markieterią zostały uznane za prace najbardziej niezwykłe. Pokoje przez niego ozdobione zostały rozebrane w XVIII wieku i elementy które niegdyś zdobiły ich wnętrza zaginęły, ale spis ich został niedawno odkryty w Archiwum Narodowym w Paryżu.
Z usług Ch. A. Boulle korzystali francuscy jak i zagraniczni przedstawiciele dworu, szlachta, ministrowie i finansiści. Pomimo jego wyróżnień, licznych zamówień, obficie opłacanych arcydzieł sztuki przez niego wytworzonych Boulle ciągle brakowało pieniędzy, w dużej części wynikało to z jego obsesji zbierania dzieł sztuki. Często był zadłużony i nadano nawet kilka nakazów aresztowania go. Dzięki sympatii króla, Ludwika XIV otrzymał 6 miesięczny okres na uregulowanie długów i ochronę przed więzieniem.
W 1720 r. znaczna część jego warsztatu i zbiorów spłonęła w pożarze. Zniszczyły się między innymi materiały do produkcji mebli, specjalistyczne urządzenia oraz dzieła sztuki takie jak 48 rysunków Rafaela, modele woskowe Michała Anioła, rękopis dziennika prowadzonego przez Rubensa we Włoszech.
Zmarł w 1732 roku chory na zwyrodnienie stawów, łysienie, pełen sławy i długów.