Znajomość języka obcego jest potrzebna, żeby nie powiedzieć niezbędna w dobie globalizacji i internacjonalizacji.
Żyjemy w czasach, w których bardzo często wyjeżdżamy poza granice kraju, prowadzimy interesy w skali międzynarodowej, a nasze dzieci mają możliwości nauki i znalezienia świetnej pracy za granicą. Dlatego tak ważne jest zapewnienie im dobrego startu w przyszłość i nauczenie już na etapie przedszkola, podstaw języka obcego. W tym celu warto zainteresować się możliwością nauki dziecka w systemie bilingwalnym.
Czym jest nauczanie bilingwalne?
Pod pojęciem bilingwalny należy rozumieć „dwujęzyczny”. Odnosząc się do wychowania przedszkolnego, należy powiedzieć, że umożliwia się dziecku uczestniczenie w procesie dydaktycznym w przedszkolu, gdzie równolegle względem języka ojczystego dzieci istnieje język obcy. Stosowany jest on jako środek przekazu informacji, wiedzy, jak również środek komunikacji. Dziecko organizowane ma zajęcia w języku polskim, jako języku ojczystym, a przy tym przez co najmniej tak samo długi czas prowadzone są zajęcia i zabawy w języku obcym.
Należy przy tym podkreślić, że nauczanie w przedszkolu bilingwalnym nie odbywa się bynajmniej ze szkodą dla rozwoju języka ojczystego wychowanków. Można spotkać się z systemami, w których drugi język jest używany jako środek komunikacji i interakcji w placówce w co najmniej 50 proc. wszystkich sytuacji. Są jednak i takie przedszkola, w których nauczyciele porozumiewają się z przedszkolakami tylko z użyciem drugiego języka.
Jak reagują dzieci?
Po zapisaniu dziecka do przedszkola bilingwalnego początkowo naturalnie nie jest ono w stanie komunikować się w języku innym niż dotychczas wykorzystywany. Formułuje więc swoje myśli i pragnienia w kontaktach z nauczycielami z użyciem ojczystego języka. Wychowawca powinien znać chociaż jego podstawy, aby móc zrozumieć dziecko. Z czasem, etapowo przedszkolak zaczyna rozwijać sprawność rozumienia wypowiedzi w języku obcym, a później przełamuje się i wyrabia sprawność mówienia.
Najlepiej by było, aby w grupie przedszkolnej było dwóch wychowawców, z których jeden mówiłby w języku ojczystym, a drugi w obcym do dziecka. Zasada „jedna osoba - jeden język” pozwoli dziecku na to, aby nie myliło ich ze sobą.
Należy pamiętać, że okres przedszkolny, czyli w granicach od 3. do 7. roku życia przeznaczony jest na intensywny rozwój mowy u dziecka. Uczy się ono komunikacji językowej i prawidłowej wymowy wszystkich dźwięków swojego pierwszego języka. W procesie tym można wprowadzić bez szkody dla dziecka, naukę drugiego języka. Musi ono jednak mieć szansę często obcować z językiem obcym, słyszeć go w naturalnych wypowiedziach, mieć okazję naśladować akcent dorosłych i wypowiadać się. Jeśli dziecko będzie odpowiednio pobudzane do komunikacji i interakcji, szybko zacznie składać zdania w drugim języku. Będzie miało największe szanse na rozwijanie swojej dwujęzyczności.