JustPaste.it

Terapia vilcacorą - wspomaganie leczenia wielu schorzeń

Terapia vilcacorą należy do najoryginalniejszych i najsłynniejszych metod ziołoleczniczych ostatnich lat.

Terapia vilcacorą należy do najoryginalniejszych i najsłynniejszych metod ziołoleczniczych ostatnich lat.

 

Ze względu na niezwykłą popularność, jak również wiele kontrowersji, jakie wzbudza jej stosowanie, warto omówić ją jako oddzielną metodę terapeutyczną.

 

 

Vilcacora może być postrzegana jako lek egzotyczny, gdyż pochodzi z odległej Ameryki Południowej, gdzie stanowiła jeden z podstawowych środków pradawnej naturalnej medycyny indiańskiej. Do gruntownego zbadania tego ziołowego specyfiku oraz popularyzacji na całym świecie przyczynił się polski zakonnik ojciec Edmund Szeliga, który większość życia spędził w peruwiańskiej dżungli, poznając tajniki tamtejszej praktyki leczniczej. W latach 60. ojciec Szeliga zaczął leczyć swoimi roślinnymi preparatami - przede wszystkim vilcacorą - najróżniejsze schorzenia, także te, które konwencjonalna medycyna uznawała za nieuleczalne.

 

vilcacora

Jego sukcesy w tej dziedzinie przyniosły mu zasłużony rozgłos. Z pewnością na uwagę zasługuje wiele innych preparatów roślinnych o tym samym egzotycznym pochodzeniu. Oprócz vilcacory zaliczyć do nich można między innymi takie rośliny, jak Cuti-cuti (Notholaena nivea), Hercampuri (Gentianella alborosea), Pasuchaca (Geranium dielsianum), Sangre de drago (Croton lechleri) czy Canchalagua (Schkuhria pinnata).

Rośliny te mają bardzo różne właściwości, często stosowane są w specjalnych, złożonych kuracjach (na przykład kuracji odchudzającej, leczeniu alkoholizmu lub zaburzeń nerwowych), niekiedy razem z vilcacorą. Jednak ze względu na ich minimalne rozpowszechnienie w naszym kraju oraz z uwagi na niezwykłe zainteresowanie właściwie wyłącznie vilcacorą, brak tutaj miejsca na ich szczegółową prezentację i musimy ograniczyć się do omówienia właściwości i znaczenia tylko tej ostatniej rośliny.