JustPaste.it

Wielkoskalowa struktura wszechświata

Astronomowie odkryli zdumiewającą konfigurację wzajemnego położenia kwazarów w wielkoskalowych strukturach wszechświata.

Astronomowie odkryli zdumiewającą konfigurację wzajemnego położenia kwazarów w wielkoskalowych strukturach wszechświata.

 

 

 

imagwszekczerrkdzio5e17-589cx205_small.jpg

 

Astronomowie korzystający z należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego teleskopu VLT (Very Large Telescope) odkryli zdumiewającą  konfigurację wzajemnego położenia kwazarów w wielkoskalowych strukturach  wszechświata.

Zespół pod kierownictwem Damiena Hutsemékersa z Uniwersytetu Liège przeanalizował ostatnio przy pomocy znajdującego się na VLT urządzenia FORS 93 kwazary, które zdają się grupować na obszarze rozciągającym się na miliardy lat świetlnych. tworząc wyraźnie strukturę siatkową, poprzedzielaną gigantycznymi pustkami, gdzie jasno świecące kwazary mają osie własnego obrotu skierowane prostopadle do tej sieci, co trudno uznać za przypadek. Zjawisko to tłumaczone jest grupowaniem się hipotetycznej ciemnej materii, właśnie w takie siatkowe struktury, co na dobrą sprawę niczego nie tłumaczy.

W notce „Efekt Allaisa i ciemna materia” przedstawiłem koncepcję wyjaśnienia płaskości krzywej rotacji galaktyk przy pomocy Falowej teorii Grawitacji a dokładniej ze zwielokrotnionego efekty Allaisa. Efekt ten polega na wzmocnieniu oddziaływania grawitacyjnego między dwoma masami (Słońce i Ziemia) przez orbitującą trzecią masę (Księżyc).

g(1+2(V/c)^2) ^N=5g

g – Przyspieszenie grawitacyjne, V- Prędkość mijania, C-Prędkość światła. N Liczba  orbitujących mas

Wniosek jest następujący;halo galaktyczne z całą pewnością jest sferą nad centralnym zgrubieniem ale wokół dysku przyjmuje kształt wydłużonego dysku. Jako że grawitacja ( w dużych skalach) galaktyk a więc i kwazarów w kierunku osi obrotu jest pięć razy mniejsza niż w kierunku obrzeży (bo grawitacja nie wynika to z dodatkowej masy,ciemna materia, a z efektów falowych grawitacji) to jej konfiguracja w sieci wielkoskalowej struktury wszechświata, w oczywisty sposób nie jest przypadkowa, a poza tym, galaktyki spiralne zderzają się na ogół obrzeżami, co również nie jest przypadkowe.

Iwanowski Krzysztof

Źródło: ESO