Współczesne porzekadło doskonale uwypukla front działań społecznych.

Głośno mówi się o tym, że w ramach wzajemności struktura coś za coś funkcjonuje bez najmniejszego zarzutu. Bezinteresowność zanika bezpowrotnie, a w jej miejsce ustawia kumoterstwo. 


Wzburzyłam się, kiedy poczytałam sobie ostatnią eiobową kronikę. Nic o nas bez nas. Nie jestem zadowolona z tego jak Autor owej rozrywkowej kroniki wyrywa z kontekstu ten czy inny komentarz. Nie potrzebuję tutaj takiego rozgłosu. 


Skąd bierze się ów wzrostowy trend polegającym na tym, że jedni odchodzą, drudzy kasują swój dorobek twórczy? Dlaczego? Po co? Jakby wszystkim nagle zależało na opinii otoczenia, w którym bywa i to dodajmy sporadycznie.

Moje ostre cięcie bardzo dobrze mi robi. Bez negowania własnego jestestwa.