...
po tęczy
uplecionej wspomnieniami
po tęczy do nieba po marzenia będę szła
szczęścia odrobiny szukam
w wielkim świecie, który dla każdego inny rysuje się sam
po tęczy do nieba
tam gdzieś daleko, daleko zostawię troski dnia
dom
nie widzę go już za sobą
powrócę do niego gdy nadejdzie noc
gdy tęczna niknąć pocznie na niebie a ja poczuję tęsknoty smak
po tęczy po marzenia
nie oglądać się, nie patrzeć wstecz
iść, biec, pędzić
by odnaleźć siebie i sercu powiedzieć dość
a kiedy już nasycę się
poczuję kolorów miękkość po stopami
a dusza jak kalką odbita tęczowych nabierze barw
zdejmie, zrzucie z siebie czarny płaszcz
ciemne myśli zamienię w bajkowy świat
by tęczy portret na niebie wyrysować jeszcze raz