Współczesny świat staje w obliczu problemów, które są przejawem narastających od setek pokoleń konfliktów przekonań. Globalizacja prowadzi do swobodnego przepływu ludności z różnych zakątków świata, a więc mieszania się kultur i właśnie religii. Jest to naturalny proces, który w perspektywie kilkudziesięciu lat ma doprowadzić do sytuacji, w której staniemy się jedną globalną społecznością. Wynikiem tego procesu są także wspomniane problemy, wynikające z niedostosowania wielu starych przekonań do nadchodzących realiów, w jakich będziemy mogli doświadczać rzeczywistości na Ziemi.
Czym są religie
Abstrahując od encyklopedycznych definicji, w skrócie religie określam jako zbiór przekonań, tworzących coś w rodzaju zbiorowej świadomości manifestującej się w określonych społecznościach. Trwająca obecnie rewolucja świadomości odbywa się na wielu poziomach - przede wszystkim na poziomie indywidualnym, natomiast same religie charakteryzują się zbyt dużą bezwładnością, żeby można chociażby liczyć na skuteczne ich przetransformowanie do postaci akceptowalnej w realiach nadchodzącego nowego świata. Oczywiście były i będą próby czynione przez hierarchów kościelnych, przekształcania, czy dostosowania głoszonych przez nich nieaktualnych już dogmatów, do współczesnych realiów. Niestety tezy głoszone przez kościoły, mimo wszystko w niemal niezmienionej formie wywodzą się wprost ze średniowiecza, nie ma więc szans na skuteczne przetransformowanie ich "na czas" w obliczu trwającej rewolucji świadomości.
W zasadzie wszystkie popularne współczesne religie mają oparcie w świętych księgach (biblia, tora, koran, itd.), dzięki czemu przekonania religijne trwają we względnie niezmienionej formie, ewoluuje natomiast masa świadomości gromadzona w religijnych egregorach. Patrząc z tego punktu widzenia, można dojść do wniosku, że spośród najpopularniejszych religii, to chrześcijaństwo jest tą najbardziej "dojrzałą". Obserwując coraz bardziej agresywną ekspansję islamu, trudno nie zauważyć analogii do krwawych wypraw krzyżowych z początku ubiegłego tysiąclecia, czy do walki z prawdą w imię jedynej słusznej wiary, która miała miejsce u schyłku średniowiecza. Także agresja islamskich fanatyków, a więc chociażby przypadki karania śmiercią za nieznajomość koranu, mają swój odpowiednik w historii Europy XV-XVII. Mam na myśli polowania na czarownice, procesy o czary i palenie na stosie - głównie kobiet, które swoją wiedzą mogły obnażyć absurdalność religijnych dogmatów. Jak wiemy z historii, nawracanie ogniem i mieczem w ramach świętej inkwizycji na jedyną słuszną wiarę okazało się dość skuteczne w przypadku chrześcijaństwa, potwierdza to fakt, że współcześnie najwięcej osób na świecie deklaruje wiarę w chrześcijańskiego Boga.
Czy rosnący fundamentalizm religijny na Bliskim Wschodzie oznacza, że islam jako religia dojrzewa do tego etapu na którym było chrześcijaństwo w średniowieczu? Myślę że tak, nie oznacza to jednak, że uda się muzułmanom nawrócić na swoją religię resztę świata, choć na pewno dojdzie na tym polu do poważnych konfliktów.
Ewolucja indywidualna, a ewolucja społeczeństw
We wszechświecie ewoluuje wszystko, taki jest zresztą cel. Każdy z nas ewoluuje indywidualnie jako istota, ewoluują religie, ewoluuje też świadomość globalna manifestująca się w nas na całej planecie. To właśnie globalna świadomość osiąga poziom, na którym będziemy zdolni do pokojowej koegzystencji jako cywilizacja ziemska. Najpierw jednak każdy, kto chce doświadczać w tworzącym się świecie, musi (sic!) wykonać progres na poziomie indywidualnym. Religie niestety są obecnie jednym z głównych źródeł podziałów na świecie, dlatego zdrowy stosunek do własnych przekonań religijnych jest konieczny, byśmy byli zdolni wykonać wraz z cywilizacją kolejny krok w ewolucji.
Rzeczywistość działa tak, że konfrontuje nas z sytuacjami, mającymi wywrzeć określony potrzebny dla dalszego rozwoju skutek. Dzieje się to na każdym poziomie. Czemu wobec tego mają służyć eskalujące się obecnie konflikty na tle religijnym? Zauważmy, że dzisiejszy fanatyzm islamski nie jest już tylko skierowany przeciwko innowiercom. Ostatnie wydarzenia w Iraku pokazują, że dżihad w wydaniu sunnickich fundamentalistów został skierowany przeciwko wyznawcom tej samej religii, czczącym tego samego Boga i czytającym codziennie tą samą książkę. Konflikty pomiędzy sunnitami i szyitami nie wynikały nigdy z różnic natury teologicznej, gdyż podział na te dwa odłamy powstał na skutek różnic politycznych, a konkretnie spór dotyczył tego kto po śmierci proroka Mahometa ma przejąć władzę. Dla obserwatora przyglądającego się z boku staje się więc oczywiste, że atak ISIL na Irak to nie jest żadna święta wojna, lecz hasła dżihad znowu używa się, by wykorzystać fanatyzm religijny do celów politycznych. Jeśli ktoś miał jeszcze złudzenia, że islam, podobnie jak inne religie ma cokolwiek wspólnego z miłością, co bardzo chętnie głoszą hierarchowie wszelkich religii, to obecnie ma niepowtarzalną szansę żeby się tych złudzeń pozbyć.
Rolą każdego z nas w tym procesie jest baczna świadoma obserwacja i wyciąganie właściwych wniosków. Z uwagi na fakt, że religie obwarowane są wieloma zabezpieczeniami powstrzymującymi "wiernych" przed samodzielnym myśleniem, niektórzy potrzebują żebyśmy delikatnie wskazali im palcem czym tak naprawdę jest to w czym biorą udział. Każdy ma swoją szansę żeby chociaż spróbować zdystansować się od swoich religijnych przekonań i zacząć samodzielnie myśleć, niemniej każdy ma też wolną wolę i ma prawo wierzyć we wszystko w co chce, nawet jeśli miałby to być Latający Potwór Spaghetti. Przypomnę też, że prawo wolnej woli idzie w parze z odpowiedzialnością za własne decyzje.
Oczywiście ten krótki wywód można by rozciągnąć też na inne kulty religijne, za to ja zrobiłem mały eksperyment i postanowiłem scharakteryzować znane religie pojedynczym słowem, z mojej jak najbardziej subiektywnej perspektywy wygląda to tak:
- chrześcijaństwo - zamknięcie/cierpienie
- islam - ograniczenie/kompleksy
- hinduizm - dowolność
- judaizm - dominacja
- buddyzm - prostota/cierpliwość
Jak widać jest w czym wybierać, co kto lubi, chociaż jak pokazuje praktyka to nie my wybieramy, ale warunkuje to rejon świata w którym się rodzimy. Każda religia ma swoją specyfikę, przedstawiciele każdej z nich są przekonani że to właśnie oni mają rację.
Ktoś mógłby mi powiedzieć, że 2 miliardy chrześcijan na świecie nie mogą się mylić... Wtedy ja odpowiem, powiedz to 1.6 miliardowi muzułmanów, miliardowi hindusów, judaistom, buddystom i wyznawcom różnych innych egzotycznych kultów, których na świecie jest około 10.000. Coś mi tu nie gra, bo przecież jak by na to nie spojrzeć, to kilka miliardów ludzi na świecie jednak się myli.
Gdzie jest w tym wszystkim Bóg? Bóg po prostu jest zrozumieniem, akceptacją i miłością, która nie ma nic wspólnego z tym co głoszą religie i jest dokładnym przeciwieństwem tego, czym religie są. A temat jest tyle kontrowersyjny, co potrzebny. Cóż, takie czasy.
Autor: greendagger