Z inspiracji Kasi Skalnej
Książki to małe zazdrosne kobiety, które zawsze chcą być piękne.
Nie znają swojego wieku, choć pamiętają daty.
Są pełne miłości i nienawiści opowiedzianej.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Wyrzeźbione ze swojego czasu
stają są relikwiami pragnącymi dotyku:
Skazane na samotność tulą się do innych woluminów
nie chcąc zrozumieć ich prawdy
trwają
z przewagą nad życiem, które musi im ustąpić, nie mogąc się zatrzymać.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
One to potrafią
nawet gdy żółkną powoli na deskach zapomnienia, w kurzu i wilgoci, w smrodzie gnijących
drewnianych półek.
Mają przewagę nad śmiercią - nie odchodzą,
i pamiętają to, co dawno zapomniane.
Gotowe siebie opowiedzieć zawsze i po wielokroć,
są od początku do zawsze wierniejsze od psa.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Nawet jeśli kłamią, robią to tylko raz.
Potem cierpią, czekają
na decyzję zakrzywionego palca, ciepło doni, ruch źrenic,
dając w zamian silę przetrwania, komunikatu i rozgrzeszenia.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Nie boją się nigdy swojej prawdy i oszustwa,
domyślają się tajemnic dyktatorów i zabójców.
Wrzucane do ognia kurczą się żółkną i umierają
ale nie do końca
bo ich siostry - bliźniaczki nadal składają im hołd,
prosząc w ich imieniu o modlitwę.
aby raz jeszcze zdradziły co było w nich boskie i ludzkie.
>>>>>>>>>>>>>>>>
Boi się ich czas, boją autokraci, skazując je na stos,
wiedząc, że nawet samotne mogą pokaleczyć i zabić.
Ostatecznie w swoim sacrum i profanum zamieniają się w uniwersum
miejsca swoich grobów, medium tamtego grzechu.
obrazki z zasobów netu
Od książek nie można się uwolnić
skazane na ogień są pokutą na miarę nikczemności
pokolenia nie znającego smaku ich pocałunków - owoców rajskiego drzewa.
@JanuszD.