Dociekania genetyków w sprawie przodków Polaków wskazują na przeważającą rolę dwóch rodów. Ze strony męskiej to potomkowie Rusłana, czyli pierwszego człowieka, który posiadał haplogrupę R, a miał wykształcić się na południowej Syberii ponad 25 tys. lat p.ne.. Pierwszą mutacją tej haplogrupy jest R1a, która miała powstać na obszarach granicznych dzisiejszych Turcji i Iranu. Tam również wykształciła się kobieca haplogrupa H. Mutacje R1a obejmują 57 proc. dzisiejszych Polaków, a H – 45 proc. Polek. Obie przywędrowały do Europy około 14 tys. lat temu z tego samego miejsca w Azji Zachodniej. Przedstawiciele obu haplogrup umieli już uprawiać ziemię, budować miasta i świątynie.

Haplogrupa to grupa ludzka, pochodząca od jednego mężczyzny lub kobiety, u których w trakcie poczęcia doszło do określonej mutacji. Mutacja ta występuje niezmiennie (greckie „haplous”) u wszystkich jego męskich potomków, nawet mimo pojawienia się u nich kolejnych mutacji (podobnie jak mutacje mtDNA u potomków żeńskich). Do takich dwóch haplogrup, oznaczonych jako R1a i H, należy w sumie znakomita większość dzisiejszych Polaków. Nad Wisłą pojawiły się po cofnięciu się ostatniego zlodowacenia i pozostały aż do dziś w największej łącznej koncentracji na naszym kontynencie.

Wybitny amerykański genetyk Peter Underhill przyjmuje wyodrębnienie się R1a z rodu Rusłana (R) na około 20 tys. lat p.n.e. w rejonie Iran zachodni – Azja Mniejsza wschodnia. Obecnie to ziemie Kurdów, których język mimo upływu tysiącleci i tysięcy kilometrów oddalenia zachował setki słów podobnych do polskich. Z kolei polski genetyk Tomasz Grzybowski mówi o pochodzeniu rodu Heleny z tego samego terenu (Środkowy Wschód – tereny Iranu i Iraku) – i tego samego okresu. Używając popularnej terminologii, mamy więc kolebkę aryjską. Dała ona początek najstarszym zidentyfikowanym obecnie kulturom świata, których przykładem mogą być budowle sakralne w Gire Nawoke i osada Catal Huyuk.

Świątynie, miasta, uprawy pszenicy i upadek Atlantydy

Gire Nawoke to stanowisko archeologiczne w tureckim Kurdystanie, kryjące pozostałości prehistorycznego sanktuarium. Zwane po turecku Göbekli Tepe, jest najstarszym znanym miejscem kultu stworzonym przez człowieka. Było używane przez szereg tysiącleci. Do 2009 r. przebadano tylko 5 proc. terenu. Dokończenie wykopalisk może zająć kolejne 50 lat. Początek tego kompleksu jest określany w przybliżeniu na 11 tys. lat p.n.e. lub wcześniej. Wiele ze słupów tej świątyni waży od 10 do 20 ton, a niektóre nawet 50. Analiza DNA ziaren pszenicy znalezionych w okolicach wskazuje, że była to odmiana najbliższa pszenicy współczesnej, czyli tu po raz pierwszy była uprawiana. Z kolei Catal Huyuk powstało między 7400 a 7300 r. p.n.e.. Miasto zamieszkiwało do 10 tys. ludzi, którzy zajmowali się rolnictwem i hodowlą zwierząt. Budowali dwupiętrowe domy z kamienia, gliny oraz z suszonej na słońcu cegły, które wybielano wapnem. Domy stykały się ze sobą ścianami i tworzyły zwartą konstrukcję. W kompleksach znajdowały się także pomieszczenia kultu religijnego oraz miejsca pochówku. Na terenie wykopalisk znaleziono wiele przedmiotów (m.in. malowidła naścienne i figurki). Podobne osiedla udało się dotąd odkryć w Turcji (Can Hasan, Suberde i Erbaba), w Syrii (Abu Hurejra i Bouqras), w Iranie (Zagheh) i Iraku (Umm Dabaghiyah).

Naukowcy z Uniwersytetu Edynburskiego twierdzą, że twórcy Gire Nawoke mogli pozostawić potomnym wiadomość o wielkim kataklizmie sprzed około 13 tys. lat. Chodzi o kolizję Ziemi z odłamkami komety, która pociągnęła za sobą ochłodzenie klimatu i powrót do warunków epoki lodowej. Pod koniec 9 tys. p.n.e. Gire Nawoke miano zasypać, jakby chcąc zachować to miejsce w postaci „kapsuły czasu” dla potomnych.

W ośrodkach związanych z Gire Nawoke odkryto pierwsze w historii ludzkości ślady rolnictwa, religii i miast. Stamtąd cywilizacja rodu Rusłana i Heleny promieniowała w późniejszych tysiącleciach na Bałkany i Bliski Wschód.

Pierwsi cywilizowani ludzie Europy

Na półwyspie bałkańskim potomkowie Rusłana i Heleny spotkali się ze Staroeuropejczykami haplogrupy męskiej I2a2. W obecnej Chorwacji oraz Bośni-Hercegowinie ich zagęszczenie wynosi blisko 50 proc. ludności. Brali oni – wraz z potomkami Rusłana i Heleny – udział w rozwoju archeologicznych kultur słowiańskich. Oczywistą słowiańskość tej pierwszej cywilizacji, posługującej się najstarszym pismem ludzkości, potwierdzili wybitny włoski językoznawca Mario Alinei oraz serbski naukowiec Radivoje Pešić. Zdaniem Alinei’ego, słowiański charakter miały już naddunajskie kultury starčevskie z VI tysiąclecia p.n.e. oraz późniejsze Vinča i Baden. Włoch jednoznacznie skrytykował polityczne pobudki przedwojennej „pangermańskiej ideologii”, która twierdziła, że Słowianie w Europie Środkowej pojawili się dopiero w VI w. n.e.. Włoski lingwista stwierdził jednoznacznie: „The totally absurd thesis of the so called ‚late arrival’ of the Slavs in Europe must be replaced by the scenario of Slavic continuity from Paleolithic, and the demographic growth and geographic expansion of the Slavs can be explained, much more realistically, by the extraordinary success, continuity and stability of the Neolithic cultures of South-Eastern Europe”.

Pierwsze państwo Polaków

Z kultur starčevskich pochodziła lendzielska, która opanowała Polskę w pierwszej połowie V tysiąclecia p.n.e.. W środkowej Europie ponad dwa tysiące lat przed słynnym kompleksem w Stonehenge wznoszono budowle kilkukrotnie rozleglejsze od rozreklamowanych angielskich kręgów. Przykładem są, wykryte badaniami geomagnetycznymi w Pietrowicach Wielkich koło Raciborza, pozostałości jednej z monumentalnych konstrukcji określanych terminem „rondele”. Wznoszono je 4900-4500 lat p.n.e. na terenie dzisiejszych Węgier, Austrii, Czech, Moraw, Słowacji, Niemiec i Polski. Były ośrodkami władzy i kultu, a więc są pierwszymi śladami polskiej państwowości. Wiązać je można wprost z zapisami kronikarzy, wywodzącymi Lęhów (Polaków-Lechitów) z ziem chorwackich. Według Jana Długosza, stworzyli oni rozległe państwo rządzone przez dziedzicznych królów z rodu Lecha. Innym kierunkiem ekspansji Słowian z bałkańskiej kolebki były obszary dzisiejszych Rumunii, Mołdawii i Ukrainy w ramach kultury Cucuteni-Trypolie. Było to z górą pół tysiąca lat wcześniej niż powstała pierwsza cywilizacja sumeryjska, uważana uparcie przez instytucjonalną naukę za najstarszą w dziejach ludzkości.

Słone jezioro w górach

W centrum krainy spotkania dzieci Rusłana i Heleny znajduje się jezioro Urmia. Położone jest w tektonicznym zagłębieniu śródgórskim na wysokości 1275 m. O zmiennej powierzchni od 3,9 do 5,9 tysiąca km² i głębokości maksymalnej do 16 m. Jego wody są wysoce zasolone – do 23 proc.. Występują na nim liczne skaliste wysepki. Według rosyjskich językoznawców, Tamaza Gamrelidze i Wiaczesława Iwanowa, tu jest praojczyzna wszystkich języków indoeuropejskich, czyli w pierwszym rzędzie prasłowiańskich. W tej też okolicy genetycy wyznaczyli na około 20 tys. lat p.n.e. randkę wnuka Rusłana i córki Heleny. Ich rodzina zaczęła opanowywać najpierw Anatolię, a później Europę i Bliski Wschód. Rozwinęła pierwsze ludzkie społeczeństwo oparte na rolnictwie – z miastami i świątyniami. Zaczęła też budować pierwsze przekazy historyczne, ktore znalazły odzwierciedlenie m.in. w Biblii. W końcu, od co najmniej 7 tys. lat nieprzerwanie współtworzy wszystkie kultury i organizmy państwowe na ziemiach dzisiejszej Polski.

NA ZDJĘCIU: odtworzenie najstarszego miasta świata, założonego przez potomków Rusłana i Heleny – Catal Huyuk, FOT: leavingbabylon.wordpress.com