Ubytek słuchu rzadko pojawia się nagle i w tak dużym stopniu, iż osoba nim dotknięta jest w stanie z łatwością zidentyfikować problem.
Ubytek słuchu zwykle następuje stopniowo i bardzo powoli, podstępnie małymi kroczkami odbierając nam zdolność rejestracji otaczających nas dźwięków i komunikacji z innymi osobami.
Ubytek słuchu a całkowita głuchota
Nader często ubytek słuchu błędnie utożsamiany jest z całkowita głuchotą. W tak ostrej formie faktycznie trudno mieć wątpliwości co do samego zjawiska. Jednak w większości przypadków ubytek słuchu postępuje latami, z każdym rokiem odbierając nam zaledwie drobny procent naszego słuchu. Osoby, u których pojawia się ubytek słuchu, zwykle w pierwsze kolejności zaczynają mieć problemy ze zrozumieniem słów wypowiadanych w ich towarzystwie. Zwykle wygląda to tak, iż osoba z niedosłuchem słyszy dobrze, iż ktoś do niej mówi (dotyczy to również rozmów telefonicznych, transmisji telewizyjnych i audycji radiowych), jednak ma mniejsze lub większe problemy ze zrozumieniem bądź to poszczególnych słów, bądź też z uchwyceniem sensu całościowego przekazu. Mówiąc wprost, w przypadku ubytku słuchu słyszymy dobrze, że ktoś mówi, jednak nie wiemy, co.
Problem ze zrozumieniem mowy w przypadku ubytków słuchu związany jest z tonotopią ślimaka w uchu wewnętrznym. Znajdujące się tam komórki słuchowe są najbardziej narażone na wszelkie uszkodzenia, a ponieważ to one właśnie odpowiadają za odbiór dźwięków o wysokich częstotliwościach, w pierwszej kolejności pojawiają się problemy właśnie z tego typu tonami.
Dlaczego jednak najmocniej ubytek słuchu odczuwamy na początku właśnie przy próbie zrozumienia mowy ludzkiej? Wynika to bezpośrednio z funkcji komórek słuchowych znajdujących się na początku ślimaka. Komórki te, jeśli pracują prawidłowo, decydują o odbiorze wyrazistości pierwszych i ostatnich głosek oraz sylab w wypowiadanych przez innych ludzi wyrazach. Jeśli komórki te nie są w stanie wychwycić różnic pomiędzy głoskami dźwięcznymi i bezdźwięcznymi, nie mamy szans na poprawne zrozumienie wymawianych słów.
Rodzaje ubytków słuchu
Aby móc potwierdzić zjawisko ubytku słuchu, niezbędne jest określenie, z jakiego rodzaju niedosłuchem mamy do czynienia. Wyróżnia się trzy typy niedosłuchu, z czego u dzieci i osób w młodym wieku najczęściej spotykany jest niedosłuch o charakterze przewodzeniowym, wynikający z braku drożności kanału słuchowego zablokowanego bądź to przez woszczynę (naturalną wydzielinę ucha), bądź też przez ciało obce. Czasem przyczyną niedosłuchu przewodzeniowego może być również infekcja ucha zewnętrznego lub środkowego.
Inną przyczyną ubytku słuchu jest z kolei niedosłuch odbiorczy, który wiąże się z uszkodzeniem komórek słuchowych w uchu wewnętrznym. Niedosłuch odbiorczy różni się od przewodzeniowego głównie tym, iż nie następuje momentalnie, lecz stopniowo. Pojawiają się opisywane wyżej problemy ze zrozumieniem mowy, często w towarzystwie wszechobecnych szumów usznych. Niedosłuch odbiorczy oznacza dla dotkniętej nim osoby poważny problem, ponieważ uszkodzone komórki w zdecydowanej większości nigdy już się nie zregenerują.
Chyba najtrudniejszym do zdiagnozowania rodzajem ubytku słuchu jest niedosłuch mieszany, który łączy cechy niedosłuchu przewodzeniowego i niedosłuchu odbiorczego. Niedosłuchmieszany sprawia, że dotknięta nim osoba nie tylko ma problemy ze zrozumieniem mowy, ale też rejestruje dość nagły spadek głośności wszystkich docierającej do niej dźwięków. Aby móc określić dokładną przyczynę powstania tego typu ubytku słuchu, niezbędne są odpowiednie badania, takie jak audiometria impedancyjna lub audiometria tonalna.
Źródło: http://www.signia-aparatysluchowe.pl
Licencja: Creative Commons