Diamenty to jedna z najrzadszych minerałów występujących na naszej planecie. Z chemicznego punktu widzenia to czysty węgiel. W jaki sposób powstaje?
Pewnie wielu z Was zastanawia się jak to możliwe, że znana wszystkim czarna bryłka węgla zamienia się w jeden z najpiękniejszych i najbardziej pożądanych minerałów na Ziemi.
Sam proces przemian odbywa się w bardzo trudnych, a wręcz ekstremalnych warunkach. Dzieje się to na głębokości od 100 do 200 kilometrów pod powierzchnią skorupy ziemskiej. Temperatura przekracza wtedy 1300 stopni Celsjusza, a ciśnienie wynosi ponad 7000 kilogramów na centymetr kwadratowy. Taka temperatura i ciśnienie to warunki bardzo trudne do odtworzenia w laboratorium.
Ciekawe są również właściwości diamentu. Chyba wszyscy słyszeli o jego legendarnej twardości i oczywiści jest to prawda. Zarysować go możemy tylko drugim diamentem. Mało kto jednak wie, że jest on również dobrym izolatorem i bardzo trudno go stopić - potrzeba do tego temperatury ok. 3500 stopni Celsjusza.
Oczywiście najpopularniejszym zastosowaniem diamentu jest jubilerstwo - pierścionki wyposażone w te kamienie są jednymi z najbardziej pożądanych, przez co też jednymi z najcenniejszych. Poza tym, dzięki swojej twardości nadaje się do tworzenia elementów ściernych lub tnących w narzędziach, igieł fonograficznych, past termoprzewodzących lub sprzętu badawczego i medycznego.
Istnieje również wiele materiałów mających przypominać diamenty. Najpopularniejsze to cyrkonia, korund lub topaz. Na pierwszy rzut oka może być ciężko rozróżnić oryginał, jednak specjalista bez problemu rozpozna diament, z powodu innego współczynnika załamania światła, gęstości, czy znacznie mniejszej twardości.