Dlaczego Stoewer Museum jest w małej prowincjonalnej mieścinie, w Wald-Michelbach, a nie w Szczecinie. W Szczecinie byłoby motoryzacyjnym hitem!
Przedwojenny Szczecin był znany nie tylko z produkcji wspaniałych statków, okrętów (w Stoczniach: „Vulcan” i „Oderwerke”), statków pasażerskich przeznaczonych do rejsów do Ameryki (zgodnie z ówczesną modą „hotele-olbrzymy”), między innymi czterokominowców, z których jeden (SS Kaiser Wilhelm der Große) zdobył w 1897 r Błękitną Wstęgę Atlantyku), ale też m/in z produkcji wspaniałych samochodów Stoewera (w tym pierwszych na świecie samochodów osobowych z przednim napędem na koła), który jest obecnie standardem.
W latach 20 i 30-tych XX wieku samochody Stoewera, konkurowały nawet i przegrały rywalizację z Mercedesem, z którym kryzys światowy lat 30-tych, obszedł się łagodniej. Konstruktorzy Stoewera jako pierwsi w świecie skonstruowali i zastosowali napęd przedni do samochodów osobowych, dzięki wynalezieniu półosi, której zasada działania pozostała niezmieniona w swojej istocie do dnia dzisiejszego.
W Szczecinie przedsiębiorstwo rodziny Stoewer: Stettiner Eisenwerk Bernhard Stoewer sen, w latach 1858–1945, produkowało najpierw rowery, maszyny do szycia i do pisania, motocykle, później powstał zakład produkcji samochodów - trzeci tego typu w Europie, w tym autobusów, które zapoczątkowały przed pierwszą wojną światową komunikację dalekobieżną, np.1902 Magdeburg-Ottersleben oraz Szczecin-Berlin i miejską we Wrocławiu, Lipsku i Szczecinie, a także w Londynie.
Produkcja samochodów firmy Stoewer, chociaż seryjna, nie była zbyt wysoka, np.: ponad 9 tys. samochodów w latach 1933 –39 (w tym ponad 3 tys. samochodów specjalnego przeznaczenia), bo Stoewer produkował samochody, które były samochodami luksusowymi dla wybranych, samochodami rajdowymi, wyścigowymi, gdzie najważniejszymi wyznacznikami była niezawodność. Dlatego w latach 1912 – 33 samochody firmy Stoewera wygrały wiele rajdów, wyścigów i kryteriów na niezawodność.
W 2014 r byłem w Wald-Michelbach w Stoewer Museum, w małej prowincjonalnej mieścinie na granicy Badenii i Wittenbergi, spotkałem tam właściciela J. Stoewera, który okazał się sympatycznym pasjonatem Szczecina. W muzeum, w niewielkim przeszklonym pawilonie, przypominającym niemiecki salon samochodowy z lat 60/70, zachwyciły mnie egzemplarze samochodów produkowanych w szczecińskiej fabryce, szczególnie w latach świetności, tj. 20 i 30-tych, m/in: Pheaton, Grejf Kabriolet, Sedina Kabriolet, Stoewer V5 i właściwie cały przekrój produkowanych przez Stoewera samochodów, motocykli, maszyn do szycia i pisania itp.
Przy okazji okazało się że muzeum jest czynne, tylko raz w miesiącu (w pierwszą niedzielę miesiąca), przez trzy godziny. A więc jest to pomimo wspaniałych eksponatów, tylko hobby właściciela, pasjonata. Zastanawiałem się dlaczego to muzeum nie jest w Szczecinie. Tam to jest tylko kultywowanie pamięci o świetnej historii rodziny Stoewerów, a w Szczecinie byłoby motoryzacyjnym hitem. Kiedyś byłoby to niemożliwe, ale w dzisiejszych czasach zjednoczonej Europy, przeniesienie Stoewer Museum do Szczecina, nie byłoby niemożliwe.