JustPaste.it

Spojrzenie

Poezja

Poezja

 

SPOJRZENIE

Zauroczony spojrzeniem dziewczyny
wstąpiłem na ścieżkę głębokiej zadumy,
może to sprawił blask jej oczu piwnych
że w duszy zadrżały nostalgiczne struny.

Swoisty spacer z własnymi myślami
obok postaci w pamięci spisanej,
zbudził czar baśni, zakwitł obrazami,
odległej miłości dawno zapomnianej.

Życie to podróż łodzią przeznaczenia
są dni słoneczne, burze, czasem sztormy,
wiara, nadzieja i chwile zwątpienia
los bywa łaskawy lecz często przekorny.

Coś się zaczyna i coś się kończy
czasem świadomie albo wbrew woli,
tęsknota latami swoje krople sączy
choć rana zgojona na ogół nie boli.

Myśli swobodnie w dal pożeglowały
bez trudu znalazły ukwiecone łąki,
majestat przyrody dumny i wspaniały
jak arras utkany przez niebiański prządki.

Tutaj przed laty biły serca młode
razem z kwiatami kwitły też marzenia,
zniknęły z czasem tak jak kamień w wodę
pozostawiły po sobie wspomnienia.

To było tylko przelotne spojrzenie
i nie miał miejsca żaden gest werbalny,
myśli po chwili wróciły na ziemię
by egzystować wśród zdarzeń banalnych.

dcbf5d0e7a457e905d9e99e5a083abce.jpg