W największym na świecie badaniu wpływu DNA na depresję ponad 200 badaczy z 161 instytutów zidentyfikowało 44 warianty genów, które zwiększają ryzyko zachorowania na depresję.
W największym na świecie badaniu wpływu DNA na depresję ponad 200 badaczy z 161 instytutów zidentyfikowało 44 warianty genów, które zwiększają ryzyko zachorowania na depresję. Spośród nich 30 nigdy wcześniej nie było kojarzone z tym schorzeniem.
Badania mogą przyczynić się do znalezienia zupełnie nowego sposobu leczenia tej choroby. Naukowcy mają nadzieję na lepsze zrozumienie, dlaczego zaburzenie to dotyka niektórych, a innych już nie – nawet jeśli mają podobne doświadczenia życiowe.
W badaniu naukowym zgromadzone zostały informacje genetyczne od 135 000 osób z depresją oraz 345 000 od osób zdrowych. Następnie naukowcy porównali DNA w tych dwóch różnych grupach, aby znaleźć warianty genów, które były częstsze u osób z depresją.
„Jeśli masz mniejsze obciążenie genetyczne związane z depresją, być może jesteś bardziej odporny na stresy, które doświadczamy w życiu” – powiedziała Cathryn Lewis, profesor genetyki statystycznej i starszy autor badań na King’s College w Londynie.
Wcześniejsze badania z bliźniętami sugerują, że genetyka w około 40 procentach odpowiedzialna jest za depresję. Resztę napędzają pozostałe czynniki biologiczne w tym doświadczenia życiowe. Osoby z najmniejszą liczbą genów powiązanych z depresją, są na nią 2,5 razy mniej narażone od osób z największą ilością.
Naukowcy znają na razie 44 warianty genów powiązanych z depresją, ale może to być tylko niewielki fragment całości. „Wiemy, że tysiące genów jest zaangażowanych w depresję, a każdy z osobna ma bardzo mały wpływ na ryzyko rozwoju choroby” – powiedział Lewis. „Z pewnością nie ma jednego genu odpowiedzialnego za depresję”.
Depresja kliniczna jest poważną chorobą, której przyczyny w dużej mierze nie są znane. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest to główna przyczyna niepełnosprawności na świecie, kosztująca globalną gospodarkę nawet 1 bilion $ rocznie. Depresja dotyka nawet jedną na cztery osoby w ciągu całego życia.
Chorzy doświadczają utraty apetytu, nastroju, snu, koncentracji, miłości, entuzjazmu, energii i spokoju ducha. Około 3% osób próbuje popełnić samobójstwo.
Badania ujawniły znaczący wpływ genetyki również na występowanie wielu innych zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia lękowe, schizofrenia czy choroba dwubiegunowa.
CRISPR wyleczy kolejną chorobę genetyczną – tym razem dystrofię Duchenne’a
Tak jak się tego spodziewano, wiele genów opisanych w badaniu odgrywa rolę w rozwoju neuronów, ich działaniu i przesyłaniu sygnałów w mózgu. Dwa regiony, zwane korą przedczołową i korą obręczy przedniej, są najbardziej istotne w przebiegu depresji.
Gerome Breen, współautor badań, powiedział, że niektóre warianty genów związane są z neuroprzekaźnikami, takimi jak serotonina, które wykorzystują istniejące leki przeciwdepresyjne. Pozostałe warianty genów wskazują na nowe mechanizmy biologiczne, które mogą zapoczątkować odkrycie nowej klasy leków.
„W ostatnich dekadach, mieliśmy zupełny brak nowych mechanizmów leczenia depresji oraz innych zaburzeń psychicznych” – powiedział. „Mamy nadzieję, że dzięki tym nowym danym zidentyfikujemy procesy, które mogą być ukierunkowane na opracowanie nowych typów leków”.
Jonathan Flint, który bada genetykę depresji na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, powiedział: „Nasze obecne metody leczenia depresji są względnie nieskuteczne. Z grubsza rzecz biorąc, jedynie połowie pacjentów się poprawia, więc naprawdę potrzebujemy lepszych terapii. Aby odkryć nowe metody leczenia, musimy lepiej zrozumieć przyczyny depresji. Znalezienie genetycznych wariantów ryzyka jest sposobem, aby tego dokonać. Warianty ryzyka wskazują na geny, które biorą udział w chorobie, a tym samym dostarczają wskazówek, w jaki sposób powstaje depresja.”