Świerzb jest bardzo zakaźną chorobą skóry, która jest powszechna na całym świecie. Chociaż infekcja jest niewygodna, zwykle można ją łatwo wyleczyć.
Przyczyny
Świerzb to wysoce zaraźliwy stan. Jeśli masz bliski kontakt z osobą zarażoną świerzbem, szanse na złapanie go są dość wysokie. Zatłoczone warunki życia, bliski kontakt cielesny (np. spanie w tym samym łóżku), nawet trzymanie się za ręce przez chwilę może z łatwością pozwolić roztoczom na rozprzestrzenianie się z jednej osoby na drugą.
Ponieważ roztocza nie utrzymają się z dala od ludzkiego ciała dłużej niż przez kilka dni, bezpośredni kontakt jest znacznie bardziej prawdopodobnym źródłem transmisji niż odzież, pościel lub ręczniki. Roztocza, które powodują świerzba żyją szczególnie na ludziach - nie można ich przenosić ani przejąc od zwierząt.
Samica roztocza składa od 3 do 4 jaj dziennie, tuż pod powierzchnią skóry. To trwa około 2 tygodni, aby te jaja rozwinęły się w larwy, a na końcu dorosłe osobniki, po czym wynurzają się na powierzchnię skóry, aby się połączyć. Po zakończeniu kojarzenia dorosłe osobniki ponownie napełniają skórę gospodarza lub innej osoby. Obecność grzebiących dorosłych roztoczy, jaj i larw powoduje straszny świąd.
Istnieje poważna odmiana świerzbu o nazwie świerzb norweski. Zazwyczaj występuje u osób z osłabionym układem odpornościowym (takich jak ludzie z AIDS) lub może wystąpić w ogniskach w domach opieki lub szpitalach. W tych przypadkach liczba roztoczy może być liczona w tysiącach.
Inna forma świerzbu, nazywana świerzbem incognito powoduje rozległe plagi spowodowane kortykosteroidami (np. Betametazon *, hydrokortyzon, dezonid) nałożonymi na skórę.
Objawy i powikłania
Świerzb powoduje intensywne swędzenie, które jest gorsze w nocy lub po kąpieli. Swędzenie wynika z reakcji alergicznej organizmu na odchody roztoczy. Od 2 do 6 tygodni po pierwszym kontakcie, osoba rozwinie wysypkę, nawet na częściach ciała, które nie są porażone. Drapanie nie daje ulgi swędzeniu, ale może powodować krwawienie i otwarte rany, które są następnie podatne na infekcje bakteryjne.
W norweskim świerzbie tworzą się na skórze grube skorupy. Łatki tych skorupek można znaleźć na dłoniach, stopach, pośladkach i uszach. Nawet łożyska paznokcia mogą zostać zaatakowane i wyglądają na pogrubione. Liczba roztoczy związanych z tym jest szczególnie wysoka, ale swędzenie nie jest tak intensywne jak w innych inwazjach.
Dokonywanie diagnozy
Często można wykryć norki roztoczy. Lekarz może umieścić kroplę oleju mineralnego na norze i podjąć lekkie skrobanie skóry w tym miejscu. Roztocza lub ich jaja i odchody można zobaczyć pod mikroskopem.
Kiedy trudno jest dostrzec nory, na skórę można nanieść specjalny niebieski lub czarny tusz. Większość atramentu można następnie oddzielić od powierzchni, a tylko nory zatrzymają kolor.
Ponieważ wysypka ma podobny wygląd, jak wyprysk, łuszczyca lub wysypki spowodowane ukąszeniami owadów, czasami jest źle rozpoznawana. Świerzb można zidentyfikować tylko wtedy, gdy dana osoba nie zareagowała na kremy w celu leczenia innych schorzeń.
Leczenie i profilaktyka
Aby w ogóle uniknąć zachorowania na świerzb, staraj się unikać bezpośredniego kontaktu z kimś, kto jest zarażony. Uważaj na miejsca publiczne, takie jak solarium, jeśli nie jesteś pewien, że zostały odkażone.
Jednorazowe nałożenie kremu lub balsamu na skórę jest zwykle skuteczne w leczeniu świerzbu, ale po tygodniu zaleca się drugie zastosowanie, aby wszystkie roztocza zostały zabite. Całe ciało należy oczyścić (ciepłą wodą, nie gorącą) i przykryć kremem. Czysta odzież powinna być noszona podczas zabiegu, który trwa od 8 do 14 godzin, a następnie ponownie po zmyciu kremu.
Ubrania noszone w ciągu 3 dni przed zabiegiem oraz wszelkie zużyte prześcieradła lub ręczniki należy wyprać w gorącej wodzie z mydłem, a następnie umieścić w suszarce, aby zabić zarówno roztocza, jak i ich jaja.
Uzyskaj specjalne instrukcje od lekarza lub farmaceuty dotyczące ilości kremów. Niewielka ilość może zostać wchłonięta przez skórę i może pojawić się w mleku matki. Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią, porozmawiaj z lekarzem o alternatywnym leczeniu.