Tłumaczenie rosyjskiego romansu. Słowa: Nikołaj von Ritter.
Świat marzeń mych tonie we mgle
I podróż jest smutna, jak łza,
A przeszłość wydaje się snem,
Nękana wciąż nią dusza ma.
Refren:
Woźnico, nie poganiaj koni swych,
Ja speszyć się już nie mam gdzie,
Nikt na mnie nie czeka, już nie…
Woźnico, nie poganiaj koni swych.
Jak pragnę wśród tych mrocznych pól
Zapomnieć już dziś zdradę twą,
Lecz pamięć – bezwzględny pan mój
Wciąż budzi ze snu przeszłość mą.
Refren:
Więc wszystko to kłamstwo i blef,
Cóż, żegnaj nadzieja już wtem,
A z ran moich sączy się krew,
Czy kiedyś ustanie ból ten?
Refren:
Woźnico, nie poganiaj koni swych,
Ja speszyć się już nie mam gdzie,
Nikt na mnie nie czeka, już nie…
Woźnico, nie poganiaj koni swych.
Woźnico, nie poganiaj koni swych.
Woźnico, nie poganiaj koni swych.