Książka napisana pięknym, prostym, zbliżonym do ideału obiektywności, językiem – bez żadnych ozdobników, bez moralizowania, prawie bez odautorskich emocji.
Książka o okrutnych wadach systemu
O systematycznym niszczeniu ludzkiego życia i zdrowia, o bezduszności i barbarzyństwie wyrobników systemu. O doprowadzaniu ludzi (tak zwanych „zwykłych ludzi”) do rozpaczy, depresji, kalectwa. Do śmierci.
O barbarzyństwie instytucji powołanych do pomocy, do ratowania ludzkiego zdrowia i życia, które zamiast tego rujnują zdrowie i zabierają życie. O policji i prokuraturze, którym nie „opłaca się” szukać zaginionych, o służbie zdrowia i domach dziecka, które maltretują, zamiast leczyć i się opiekować, o skorumpowanych politykach, urzędnikach i pacownikach więziennych. O źle wyrastającym z systemu i przeobrażającym się w system. W system opresji, barbarzyństwa i butnej bezkarności.
Książka napisana pięknym, prostym, zbliżonym do ideału obiektywności, językiem – bez żadnych ozdobników, bez moralizowania, prawie bez odautorskich emocji. Tylko takim językiem można było napisać tę książkę; językiem pozornie łatwym, jednak wymagającym od autorki niesamowitej autokontroli i opanowania.
Źródło: http://poczytane.pl/polska-odwraca-oczy-justyna-kopinska/