„… w sposobie życia pobożnych Żydów nie ma miejsca na błahostki i każda dziedzina życia jest sformalizowana rzez religię”.
J.S. Margot - Mazel tow. Wydawn. Czarne, Wołowiec 2018
O autorce:
Belgijka J. S. Margot nazywa się naprawdę Margot Vanderstraeten. Urodziła się w 1967 roku. Ukończyła studia translatorskie na uniwersytecie w Antwerpii. Jest dziennikarką i pisarką. Napisała siedem powieści. Za „Mazel tow” otrzymała kilka nagród.
O książce:
Młoda belgijska studentka, w latach 80-tych XX wieku, w Antwerpii, zostaje korepetytorką dzieci w domu ortodoksyjnych ale nowoczesnych Żydów. Poprzedni korepetytorzy zrezygnowali.
Dzieci to szesnastoletni Simon – pracowity i milczący. Nie wymagający pomocy w nauce. Jakov – trzynastolatek – odważny i popularny. Elzira – dwunastolatka z dyspraksją bardzo utrudniającą jej życie. I najmłodsza Sara – mistrzyni gimnastyki sportowej co jej ojciec uważa za bezużyteczny talent.
Rodzina Schneiderów zaakceptowała Margot choć nie była Żydówką, chodziła ubrana w mini spodniczkę lub w spodnie.
Nigdy wcześniej nie zetknęła się z tą, tak zamkniętą na świat zewnętrzny, społecznością i nawet w trakcie tych kilku lat nie zainteresowała się nią głębiej. Poznawała tych ludzi ich religię i, bardzo odmienne od tych, które znała zwyczaje, w trakcie pracy.
To opowieść o tym, że można się lubić i szanować a nawet przyjaźnić mimo innego systemu wartości, obyczajów i doświadczeń. Wystarczy okazać sobie nawzajem tolerancję a czasem nawet pomoc.
Poznajemy losy całej rodziny – babci z traumatyczną przeszłością, dla której milczenie jest lekarstwem, ojca handlarza diamentów, matki i czworga ich dzieci.
A także wygląd dzielnicy żydowskiej i jej mieszkańców.
Autorka nie idealizuje swoich bohaterów – pokazuje ich w różnych, nie zawsze pozytywnych sytuacjach.
Na skutek wielowiekowych prześladowań Żydzi stosują swoiste metody na przetrwanie.
„Wszyscy znali sytuacje, w których Żydzi reagowali odruchowo, żeby nie zwracać na siebie uwagi”.
„Wielu Żydów zmieniło nazwiska po wojnie. Ze strachu przed ponowną nagonką i aresztowaniem”.
Pobocznym, ale nie mniej ważnym wątkiem, jest związek autorki z Irańczykiem oraz losy jego siostry, która nie odnalazła się na obczyźnie.
Książka składa się z kilku części, pierwsza obejmuje lata 1987 – 1993. Druga to lata 1994 – 2000. Część trzecia zaś lata 2001 do teraz.
Polecam.
Tu można przeczytać wywiad z autorką:
https://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/olga-wrobel-mazel-tow-wywiad/