Można porównać niepokój do niewolnika, spełniającego rozkazy despotycznego właściciela,
Można porównać niepokój do niewolnika, spełniającego rozkazy despotycznego właściciela,
Niepokój
NIEPOKÓJ
Można porównać niepokój do niewolnika, spełniającego rozkazy despotycznego właściciela, który zawsze domaga się doskonałości i nigdy nie pozwala na odpoczynek.
Niepokój przezwyciężyć można przez rozwijanie zadowolenia, które jest przeciwieństwem szukania wad. Uczymy się wtedy prostej radości wynikającej z zadowolenia z niewielkich rzeczy, pozbywamy się zaś nieustannego pragnienia, by chcieć więcej i być doskonałym.
Zamiast wytykać sobie braki, lepiej być wdzięczymii za chwilę, którą przeżywamy. Niepokój jest często zniecierpliwieniem, by szybko przejść do następnego etapu w pracy, w rozwoju, w karierze etc. Jednakże osoby, które są zadowolone z etapu, na którym się znajdują, osiągają wyniki najszybciej. To właśnie rozwijanie zadowolenia powoduje przejście na kolejny poziom.
Wyrzuty sumienia są specyficznym przypadkiem niepokoju – są skutkiem złych uczynków. Jedynym sposobem, by przezwyciężyć wyrzuty, niepokój sumienia, to poprawianie swego zachowania i stawanie się życzliwym, mądrym i uprzejmym.
Błędy są częścią życia.
Kiedy popełniam jakiś błąd i robię coś głupiego, nigdy nie myślę, że to powód, żeby tracić poczucie własnej wartości. Zamiast tego myślę: jestem człowiekiem, popełniam błędy, jestem wystarczająco dobry. Jak wspaniale jest mieć świadomość, że masz prawo się pomylić. Warto trzymać się swojego prawa do popełniania błędów. Nie zawsze musimy robić wszystko doskonale. Obniżmy swoje oczekiwania.
Jeszcze kilka lat temu oczekiwałem, że ludzie powyłączają komórki. A teraz, że pozdejmują dziwaczne maseczki z twarzy na czas jazdy tramwajem, pociągiem czy na ulicy idąc. Ale obniżyłem oczekiwania i jeśli dzwonią, to jestem bardzo szczęśliwy. Inaczej człowiek się złości i psuje sobie cały dzień. A przecież można obniżyć oczekiwania i o wiele lepiej się bawić, bo ludzie po prostu popełniają błędy. Kiedy robimy błędy, nigdy nie myśmy, że to znaczy, że jesteśmy jakiś wadliwi.
Kiedy pozwalasz sobie na popełnianie błędów, to po pierwsze szczerze się do tego przyznajesz. Kiedy nie pozwalasz sobie na to, to ukrywasz błędy, wypierasz i nie przyznajesz się do nich, więc nie możesz nic z nimi zrobić.
Popełniłeś błąd – to dozwolone.
