Wszechobecne jest mówiąc prostym językiem, w Polsce i na świecie także.Reklamy komunikacyjne są tego pełne mówiąc skrótowo.
Mylenie przyczyny ze skutkiem – nieodkrytym błędem logicznym?
Można pomylić przyczyny (wielość przyczyn) – logical fallacy będzie dotyczyć około kanonów J. S. Milla.
Można pomylić dowód z hipotezą+tezą i teorią – błąd taki dotyczy dowodzenia, bo brany jest argument niedostatecznie wywiedziony (pozalogicznie wywiedziony!!). Dzisiaj to co mówią w pudełku, bestii obrazie brane jest za dowód logiczny (zresztą racjonalny a logiczny to też pewna różnica).
Pomyłka przyczyny ze skutkiem przypomina mi mylenie dedukcji z redukcją, odwracanie wnioskowania, robienie z implikacji równoważności (dwustronnej implikacji).
Ile człowiek ma danych ? aby pozwolić na takie wypaczenie? Ogrom wiedzy i epoka systemizacji nie uzasadnia arbitralności selekcji. Dane miesza się (hybrydyzuje trzeba powiedzieć!) z prawami naukowymi – upadek nauki. Szczytyński Mariusz kładzie lepszy model świata i zjawisk. Logiczny. Nawet matematyka wspiera jego model.
"
Rozumowanie dedukcyjne w odróżnieniu od rozumowania indukcyjnego jest w całości zawarte wewnątrz swoich założeń, to znaczy nie wymaga tworzenia nowych twierdzeń czy pojęć, lecz jest tylko prostym wyciąganiem wniosków. Jeśli jest przeprowadzone poprawnie, zaś zbiór przesłanek nie zawiera zdań fałszywych, to wnioski wyciągnięte w wyniku rozumowania dedukcyjnego są nieodparcie prawdziwe i nie można ich zasadnie zakwestionować.
"
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozumowanie_dedukcyjne
"Kanony Milla – sformułowane przez Johna Stuarta Milla w 1843 roku tzw. schematy wnioskowania indukcyjnego. Zgodnie z intencją autora, kanony miały pomóc w rozwiązaniu problemu indukcji. Pozwalają ustalić związki przyczynowe między występowaniem zjawisk różnego rodzaju. Mill zdefiniował następujące kanony:
-
kanon jedynej zgodności – dotyczy związków pomiędzy przyczyną a skutkiem danego zjawiska;
-
kanon jedynej różnicy – ma miejsce wtedy, kiedy możemy wskazać warunki niezbędne do zaistnienia danej sytuacji;
-
kanon zmian towarzyszących – możemy zastosować wówczas, kiedy zaobserwujemy zmiany w natężeniu zjawiska w zależności od sytuacji towarzyszących;
-
kanon zgodności i różnicy;
-
kanon reszty.
(…)
Po przyjęciu założeń w stylu powyższych okazuje się, że kanony Milla są wszechobecne tak w indukcji naukowej, jak też w codziennym uogólnianiu. Zarówno Millowi jak i Baconowi w metodzie zmian towarzyszących chodzi o odkrycie poprzednika i następnika, pewnego A i B. Podczas, gdy w większości przypadków, w nauce, chodzi o określenie powiązania zmiany pewnej wielkości ze zmianą innej.
Wyznaczanie zależności między czynnikami zmiennymi. Przyrodnik nie poprzestaje na wskazaniu istnienia wartości, ale stara się wskazać na to, jaka to jest zależność i jaki jest jej charakter (np. przez wyrysowanie wykresu zależności).
"
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kanony_Milla
Niepełność jako błąd
" Rozumowanie indukcyjne, które większość autorów przeciwstawia dedukcji, jest przez Łukasiewicza traktowane jako szczególna postać redukcji."
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozumowanie_redukcyjne
Czyli mówiąc prosto, to co spostrzegasz w zjawiskach codziennych, okolicznościowych i wydarzeniach to nie musi być prawda tylko dlatego bo doświadczyłeś już coś i dostrzegasz jakieś pewne fenomeny w swoim egzystencjalizmie!!
„Jakieś pewne” - nie każda przeciwstawność implikuje sprzeczność. Heglizm jakoś tam jest, on jest zły ale mówienie o tym nie musi być postacią frazesowego skrótu myślowego z Biblii - złymi myślami. Jezus mówił o tym co jest złe. Yahoshua mówił o tym co jest dobre. Nie ma sprzeczności takowej: p ^ ~p