Degustacja wina jest sztuką niezwykle trudną – wymaga dużej wrażliwości, a przede wszystkim wiedzy. Jednak przy odrobinie cierpliwości, głównie metodą ćwiczeń można posiąść tę umiejętność, przydatną każdemu mężczyźnie.
Degustacja wzrokowa
Po nalaniu trunku do kieliszka (ok. 1/3) uważnie go obserwujemy. Trzeba zwrócić uwagę czy powierzchnia jest lśniąca, a wino klarowne. Patrzymy także czy w kieliszku nie znalazł się kawałek korka lub inne zanieczyszczenia. Następnie zakręcamy lekko kieliszkiem, żeby sprawdzić w jaki sposób wino osadza się na szkle. Kolor wina, czyli jego szata zależy od wieku i stanu konserwacji. Najlepiej obserwować wino na białym tle.
Wina białe a kolor
- kolor biały, bezbarwny - wino młode
- jasnożółty z zielonkawym odcieniem – wino młode zawierające dużo kwasów
- słomkowo żółty - wino w szczytowej fazie dojrzałości
- bursztynowo żółty - starszy rocznik, jeśli jest matowe, to prawdopodobnie uległo utlenieniu, jeśli błyszczące to dojrzewało prawidłowo.
Wina czerwone
- fioletowy, purpurowy - wino bardzo młode
- wiśniowy - wino do konsumpcji
- czerwony z pomarańczowymi refleksami - początek dojrzewania wina
- czerwony z brunatnymi odblaskami - wino dojrzałe
- brunatny - szlachetne, dojrzałe wino (o ile było przeznaczone do dłuższego przechowywania).
Degustacja zapachowa
Przebiega w trzech fazach. Najpierw tzw. „pierwszy nos” nie ruszając kieliszkiem wąchamy wino, w ten sposób poczujemy najbardziej lotny zapach. Następnie („drugi nos”) lekko zakręcamy kieliszkiem, co pozwoli wyczuć cięższe aromaty i określić czy wino jest dobre. I reszcie „trzeci nos”, teraz kręcimy kieliszkiem dość mocno, tak by natlenić wino i uwolnić wszystkie jego zapachy.
Warto pamiętać, że wino nie ma swojego, specyficznego zapachu. Jego aromat identyfikuje się więc przez podobieństwo do innych. Specjaliści wyróżniają ich ponad pięćset.
Degustacja smakowa
To najbardziej skomplikowany z trzech wymienionych etapów. Degustacja smakowa polega na tym, że bierzemy do ust dostateczną ilość wina, jednocześnie wciągając powietrze, by je dotlenić. „Przeżuwamy” je mieszając językiem starając się zidentyfikować zawartość cukrów, kwasów oraz garbników. Oceniając wszystkie te elementy ustalamy stopień zrównoważenia wina, czyli harmonii.
Przy czym w zależności od rodzaju wina, należy obserwować różne elementy. I tak, w przypadku win białych, oceniamy równowagę kwasów i cukru, w przypadku win likierowych, oceniamy równowagę kwasów, cukru i alkoholu, a w przypadku win czerwonych, oceniamy równowagę kwasów, cukru i garbników.
Na koniec warto pamiętać, że wino należy do najbardziej złożonych, kompleksowych smaków, jakich doświadczmy. Co więcej, jego smak jest często odczuciem bardzo subiektywnym, w końcu to nie najlepszy poradnik, ale własne podniebienie jest naszym przewodnikiem.
Źródło: all4men.pl
Autor: Adam Bielecki