Anafora - powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na początku kilku kolejnych zdań, wersów, strof, np.
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała;
Na piasku: bez trzewika była i pończoszki;
Na piasku drobnym, suchym, białym na kształt śniegu
Animizacja - (ożywienie) nadaje przedmiotom i zjawiskom cechy istot żywych, np.
w domu dostatek mieszka i porządek,
ciche grusze siedzą
Antropomorfizm - przypisywanie przyrodzie żywej i martwej ludzkich cech i motywów postępowania; wyobrażanie sobie bogów na podobieństwo człowieka, np.
Gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza,
Wtoczył się jak gość między buraki czerwone
Apostrofa - bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś z prośbą o coś, np.
Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną...
Wszak to me zaręczyny, zagrajże Jankielu...
Epifora - powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na końcu kilku kolejnych wersów, zdań, zwrotek, np.
Wciąż tę zdradziecką strunę, melodyję zmąca,
Muzyk bieży do prymów, urywa takt, zmąca,
Epitety - określają rzeczowniki- przymiotnika; działają na wyobraźnię, np.
drewniana szafa,
biały ptak
Onomatopeja - (dźwiękonaśladownictwo) naśladowanie rozmaitych odgłosów za pomocą dźwięków mowy, np.
jęczy,
syk
Oksymoron - zestawienie wyrażeń o przeciwnym znaczeniu, pełniące funkcje metafory lub paradoksu
Porównanie - udowadnia pewne właściwości rzeczy, zjawisk itp. na podstawie jakiegoś podobieństwa; łączniki jak, jakby, niby, jako, na kształt
np.
wszystko przepasane jakby wstęgą,
wdział więc, jak mógł najprędzej
Przenośnia - (metafora) łączy wyrazy i zmienia ich znaczenie, np.
pola malowane zbożem,
bursztynowy świerzop
Personifikacja - (uosobienie) nadaje zjawiskom przyrody, zwierzętom, rzeczom, roślinom cechy jedynie ludzkie, np.
Tu kapusta, sędziwie schylając łysiny,
Siedzi i zda się dumać o losach jarzyny
Peryfraza - zastąpienie nazwy lub wyrażenia przez rozbudowany równoważnik znaczeniowy
Przerzutnia - rozdzielenie zdania lub cząstki składowej między koniec jednego wersu i początek drugiego