Ostatnie próby uniemożliwienia publikacji zeznań z drugiej wojny libańskiej były usprawiedliwiane właśnie w ten sposób. „Względy bezpieczeństwa” mogą stać się powodem zabronienia oskarżonemu wglądu do swoich akt podczas procesu. Jedynie najwyżsi rangą urzędnicy państwowi mają prawo do rzetelnej informacji na temat spraw związanych z bezpieczeństwem i dokładają oni wszelkich starań, aby te informacje nigdy nie ujrzały światła dziennego. To najlepszy sposób uniknięcia publicznej debaty.
Pojęcie bezpieczeństwa było kiedyś znacznie szersze, niż dziś, nie ograniczało się do definicji wojskowej. Teraz trudno już sobie przypomnieć to dawne znaczenie, potrzeba wysiłku, aby je przywołać w świadomości społecznej. Staramy się o to od kilku lat. Bezpieczeństwo ludzkie to przede wszystkim:
- bezpieczeństwo ekonomiczne (posiadanie pracy, mieszkania, dostęp do opieki zdrowotnej);
- bezpieczeństwo osobiste (ochrona przed przemocą na tle płciowym, przestępczością i narkomanią) oraz
- bezpieczeństwo środowiska (dostęp do czystej wody pitnej, czystych plaż, czystego powietrza).
Od kilku pokoleń, jednakże, zarówno Palestyńczycy, jak i Izraelczycy, nie mają poczucia bezpieczeństwa – ani w jego węższym, ani szerszym zakresie. Obie społeczności od wielu lat żyją w stałym poczuciu zagrożenia. I chociaż Palestyńczycy płacą wyższą cenę za ten konflikt, jasne jest, że poczucie lęku i niepewności towarzyszy również stale Izraelczykom.
Jeśli porozmawiać z Izraelczykami o okupacji, usłyszy się jedno – że Izrael nie może się wycofać z terenów okupowanych ze względów bezpieczeństwa. A ono, utrzymują, będzie zachowane jedynie poprzez pozostanie na Zachodnim Brzegu i Wzgórzach Golan, budowę potężnego „muru bezpieczeństwa” i oblężenie Strefy Gazy. Niewielu zastanawia się, czy te kroki rzeczywiście zapewnią tak długo oczekiwane bezpieczeństwo. A może, odwrotnie, jeszcze pogłębią poczucie lęku i niepewności?
Ruch pokojowy kobiet w Izraelu dąży do rozwiązania tego problemu. Nasz projekt nazywamy „przeformułowywaniem bezpieczeństwa”, ponieważ ma on na celu poszerzenie naszego spojrzenia na to pojęcie. Próbujemy pokazać Izraelczykom, że bezpieczeństwo to nie efekt posiadania silnego, agresywnego wojska, ale zakrojonych na szeroką skalę działań społecznych, takich jak opieka nad najuboższymi warstwami, ograniczenie przemocy, ochrona bogactw naturalnych i pokojowe współistnienie z krajami sąsiadującymi. Nasz projekt ma na celu pomoc w zrozumieniu, że to pokój jest najlepszą drogą do bezpieczeństwa.
Częścią naszego programu dla Izraelczyków są „wycieczki do rzeczywistości”, podczas których pokazujemy im mur bezpieczeństwa, zapraszamy do domów Palestyńczyków, których odciął on od swoich pól, miejsc pracy i szkół, dajemy Palestyńczykom szansę opowiedzenia o tym, jak budowa muru zmieniła ich rzeczywistość i utrudniła życie. Wielu Izraelczykom te wycieczki dają pierwszą w ich życiu możliwość bezpośredniego kontaktu z Palestyńczykami. Obejmują one również odwiedzanie check pointów i obserwację zachowania żołnierzy wobec próbujących je przekroczyć Palestyńczyków. Później uczestnicy są zabierani na obszary Izraela zapomniane przez liderów politycznych – do świata slumsów, schronisk dla bitych kobiet, zwałów śmieci, handlu kobietami, braku dostępu do opieki zdrowotnej i słabo wyposażonych szkół. Każda osoba jedzie na kilka wycieczek, obejmujących różne aspekty tego problemu. W ten sposób Izraelczycy zaczynają sobie uświadamiać, że pomagają budować kraj, który inwestuje w działania wojskowe i osiedleńcze, nie wypełniając jednocześnie swoich podstawowych funkcji społecznych.
Te wycieczki są dla wielu Izraelczyków niezapomnianym przeżyciem. Dają im możliwość zobaczenia rzeczywistości nie pokazywanej w mediach, rzeczywistości, której nigdy wcześniej nie dostrzegali. Wtedy pytamy: Czy sądzicie, że polityka naszego rządu podniosła wasze poczucie bezpieczeństwa? A może raczej mu zagraża?
Mamy nadzieję, że dawne nastawienie będzie stopniowo ustępować, dając miejsce nowemu, i że społeczeństwo Izraela zrozumie w końcu tę prostą zależność: kraj nie będzie w stanie spełnić jego potrzeb, dopóki nie osiągnie uczciwego porozumienia ze swoimi sąsiadami. Bezpieczeństwo – zarówno w jego węższym, jak i szerszym ujęciu – jest zagrożone przez brak pokojowego współistnienia ze społecznością palestyńską.
Od lat kobiety walczą o bezpieczeństwo ludzkie – lepsze szkoły, dostęp do opieki zdrowotnej, programy zapobiegania ubóstwu i przemocy – choć nigdy nie nazywały swoich działań walką o „bezpieczeństwo”. Teraz, zamiast walczyć z pojęciem, staramy się je przeformułować, tak, aby promowało taki rodzaj społeczeństwa, w którym wszyscy chcemy żyć.
Ten projekt to więcej, niż strategia. To wyraz głębokiego przekonania, że wszystkie te formy bezpieczeństwa są decydujące, a my nigdy nie będziemy w stanie stworzyć wspólnego obszaru pokoju, dobrobytu i postępu – i dotyczy to obu społeczności – dopóki obecny konflikt nie zostanie sprawiedliwie i skutecznie rozwiązany.
Artykuł ukazał się pierwotnie w Common Ground News Service, Bliski Wschód, 18 maja 2007.
Tłum. Michalina Szymańska
Gila Svirsky od wielu lat działa na rzecz pokoju i ochrony praw człowieka, obecnie przewodniczy organizacji pokojowej B’Tselem: Izraelskie Centrum Informacji o prawach człowieka dla terenów okupowanych [The Israeli Information Center for Human Rights in the Occupied Territories]. Autorka jest współzałożycielką Koalicji Kobiet dla Pokoju i członkiem ruchu Kobiety w Czerni. Jest również członkiem lokalnej grupy odniesienia EAPPI. http://www.GilaSvirsky.com.
Źródło: http://palestyna.com.pl/news/felieton.php?news=felietony/000623.info