Jak najprościej powiedzieć, co czy raczej Kto to jest Bóg (czy bóstwo)?
Czy zmusza ludzi do czegoś?
Jakie są podstawy chrześcijańskiego przykazania miłości?
Jeżeli Bóg, najprościej ujmując, to Byt doskonały, oznacza to, że nie posiada On żadnych braków. Jeśli natomiast ów Byt doskonały posiadałby jakiekolwiek braki, istniałaby wtedy możliwość istnienia bytu doskonalszego, który nie posiadałby owego braku.
Patrząc zatem z perspektywy czystej filozofii, Byt, który miałby być Bogiem, nie może niczego pożądać, gdyż pragnienie (pożądanie) wskazuje na brak przedmiotu pragnienia w podmiocie pragnącym.
Trzymając się powyższych wywodów, przenieśmy się teraz na pole teologii.
Jeżeli wierzący w Boga twierdzą i uczą, że Bóg jest Miłością, Dobrem, Pięknem, to nie może On pragnąć miłości czy dobra od człowieka. Gdyby pragnął czegokolwiek, wskazywałoby to na Jego niedoskonałość i dyskwalifikowało Go jako Absolut - jako Boga.
Wnioskuję na tej podstawie, że człowiek wierząc w Boga sam od siebie otwiera się na działanie Jego Miłości, Dobra, Piękna. Będąc istotą wolną, może wybierać .
Przyjmując więc powyższe dywagacje, należy stwierdzić, że chrześcijańskie przykazanie miłości Pana Boga jest niczym innym, jak dobrowolną odpowiedzią człowieka na miłość Boga. Dobrowolną, bo Bóg nie przymusza, nie potrzebuje tej miłości. Przykazanie miłości względem bliźniego zakłada respektowanie dobra, piękna, porządku i harmonii - zasad, które można streścić następująco: czyń drugiemu to, czego sam chciałbyś od drugich doświadczyć.
Chcesz lepiej żyć tu i teraz? Zacznij przemianę od siebie.