Zdolność wchłaniania wapnia maleje wraz z wiekiem, dlatego już rozumiesz, że braki wapnia w organizmie z okresu młodości prowadzą do osteoporozy w wieku późniejszym.
Wapń (Calcium, Ca).
Ciało człowieka zawiera ok. 2% wapnia, z czego prawie 99% znajduje się w szkielecie.
W organizmie (kościec, zęby) wapń występuje w 90% w postaci węglanów fosforowo-wapniowych. Postać jonowa występuje natomiast w płynach zewnątrzkomórkowych.
Pierwiastek ten jest wchłaniany w początkowym odcinku jelita cienkiego ( w zasadzie w dwunastnicy).
Wapń odpowiada za mocne kości, optymalną pracę mięśni, prawidłową krzepliwość krwi, regularną pracę serca, prawidłowe przewodzenie impulsów w mięśniach i nerwach. Pomaga utrzymywać prawidłową gospodarkę kwasowo-zasadową. Zmniejsza napięcie i skurcze miesiączkowe. Działa odczulająco, aktywizuje enzymy. Leczenie każdej choroby wymaga wapnia.
Zdolność wchłaniania wapnia maleje wraz z wiekiem, dlatego braki wapnia w organizmie z okresu młodości prowadzą do rzeszotowienia kości, czyli osteoporozy w wieku późniejszym.Pogarsza wchłanianie wapnia: niewłaściwy poziom magnezu w organizmie (dokładniej powiemy o tym omawiając magnez), niedobór witaminy D, która zaburza relacje wapń-fosfor. Również picie kawy, herbaty, alkoholu, częsty kontakt z ołowiem, zbyt mała ilość kwasu solnego w żołądku, nadmiar tłuszczu (za chwilę dowiesz się, dlaczego) i fosforu w pożywieniu wpływa na obniżenie poziomu wapnia.
Wpływ na przyswajanie wapnia mają również witaminy – np. A i C. I tak np. niedobór witaminy A powoduje utratę fosforu, a to w następstwie może spowodować odwapnienie nerek.Z kolei utratę wapnia z kości powoduje nadmierne spożycie białka. Gdzie masz najwięcej białka? W serach, mleku, mięsie. Podczas trawienia gotowanego lub smażonego mięsa, pasteryzowanych przetworów mlecznych pozostawiają one w organizmie ogromne ilości trujących kwasów. Sole wapnia neutralizują je chroniąc organizm przed zatruciem. Im więcej więc spożywasz mleka, mięsa, tym mniej masz wapnia w organizmie.Jest to obrazoburcze, prawda? Przecież przez tyle lat różni specjaliści radzili każdemu z nas pić jak najwięcej mleka i spożywać jak najwięcej produktów mlecznych. Podobnie z mięsem – chcieliśmy go jeść jak najwięcej. Poziom rozwoju społecznego mierzono m.in. spożyciem ilości mięsa na głowę. Tymczasem okazało się, że im więcej mięsa, tym bardziej pogarsza się nasze zdrowie.
Głównym jednak wrogiem wapnia jest cukier. Dlaczego? Otóż cukier – to produkt rafinowany, syntetyczny. Przy jego trawieniu powstaje cała masa trujących kwasów – podobnie jak w przypadku białka. Do ich wydalenia organizm potrzebuje ogromnej ilości soli mineralnych, w skład których wchodzi przede wszystkim wapń. I tu słusznie się domyślasz, że organizm weźmie ten wapń z kości i zębów – czyli stąd, gdzie jest go najwięcej.Kłopoty z przyswajalnością wapnia może spowodować również dieta obfitująca w tłuszcze (zwłaszcza zwierzęce). Tłuszcz wiąże wapń podobnie jak działo się to przy produkcji mydła w dawnych (a może nie tak dawnych?) czasach. Otóż roztopiony tłuszcz wieprzowy mieszano z ługiem, w wyniku czego powstawało mydło. W naszych organizmach zachodzi podobny proces. Jelita nie mogą wchłonąć tego „mydła” i jest ono usuwane z organizmu.
Niedobory wapnia mogą spowodować:
· drżenia,
· kurcze mięśni,
· bóle, zapalenia kości i stawów,
· nerwowość i bezsenność,
· wysokie ciśnienie krwi,
· ubytki w zębach (próchnica),
· osteoporozę,
· bojaźliwość i przesadną ostrożność,
· trudności z podejmowaniem wszelkich inicjatyw i decyzji,
· paranoję, niepokój i jąkanie.
Wapń występuje w pokarmach w dwóch postaciach:
Ø organicznej, łatwo przyswajalnej przez kości (owoce, warzywa, soki, jaja, świeże mleko krowie lub kozie, otręby, kiełki pszenicy i owsa, orzechy)
Ø nieorganicznej, trudno przyswajalnej przez organizm (produkty rafinowane zawierające wapń, wody mineralne, biały chleb, ciasteczka, chrupiące bułeczki, pasteryzowane lub gotowane mleko, przegotowana woda, produkty poddane obróbce termicznej, preparaty syntetyczne).
Postać organiczna wapnia tworzy w organizmie łatwo rozpuszczalne sole niezbędne dla procesów krążenia, wzrostu kości, pracy systemu nerwowego i immunologicznego.
Postać nieorganiczna w ogromnej większości stanowi budulec dla nierozpuszczalnych soli wapnia, z których powstają w Twoim organizmie kamienie: w woreczku żółciowym, nerkach. Krystaliczny wapń chętnie osadza się również w Twoich stawach wypierając powoli, ale systematycznie przez całe lata maź stawową.Skutek: bóle stawów, zmniejszenie ich ruchomości i elastyczności. Im bardziej boli, tym mniej chcesz się poruszać i tym mniej wytwarza się mazi stawowej. Jak sam widzisz, jest to błędne koło.
Myślę, że sporo dowiedziałeś się na temat wapnia w organizmie. Przeczytaj jednak książki doktora Michała Tombaka – dowiesz się więcej.
Czynniki redukujące zawartość wapnia w organizmie to: alkohol, brak ruchu, kawa (kofeina), herbata, stres, rozchwianie hormonalne, nadmiar tłuszczów w pożywieniu.
Podstawowym źródłem wapnia jest jego naturalny związek w postaci węglanu wapnia lub askorbinianu. Suplement wapniowy powinien zawierać dodatkowo cytrynian magnezu (w proporcji wapń-magnez 2:1) w celu lepszej przyswajalności obu tych ważnych pierwiastków.
Organizm może z jednorazowej dawki przyswoić jedynie do 300 mg wapnia, a więc przyjmowanie większej ilości w pojedynczej dawce jest nieporozumieniem. Minimalne przerwy pomiędzy przyjmowaniem porcji wapnia powinny wynosić ok. 3 godzin. Dopiero taki sposób postepowania daje pozytywne rezultaty.
Najmniej skutecznymi suplementami wapnia są: mączka kostna, muszle otryg i dolomit ze względu na słabe przyswajanie (absorpcję) przez organizm oraz mozliwość zabieczyszczenia ołowiem.
Artykuły autora są fragmentami jego książek z cyklu „BARWY TWOJEGO ZDROWIA”:
- „Biomagnetyzm: cudowna moc w życiu” Cz.1. i Cz.2. (wydane)
- „Sekrety wody” (wydana)
- „Tajemnice suplementacji odżywiania” (w przygotowaniu do wydania).
Więcej na temat książek – na stronie autora.