Homeopatia jest metodą leczenia mającą swoich zagorzałych przeciwników i zwolenników. Niestety antagoniści z reguły nie zgłębiają istoty sprawy,nie mówiąc o jakimkolwiek doświadczeniu z metodą.
Homeopatia jest metodą leczenia zaburzeń funkcjonowania całego organizmu prowadzących do rozwoju choroby . Ponieważ celem stosowanych leków jest pobudzenie przemian zmierzających do regulacji istniejących nieprawidłowości , środki stosowane w homeopatii mają swoją odrębną specyfikę.
Do leczenia używa się preparatów w bardzo dużych
rozcieńczeniach , które w normalnym stężeniu wywołałyby objawy podobne
do istniejących zaburzeń w ustroju ( homeo-podobieństwo). Zgodnie z teorią homeopatii wielokrotne rozcieńczanie i wstrząsanie roztworu , dostarcza energii ("potencjonalizowanie") i utrwala "odcisk" rozpuszczanej substacji w strukturze krystalicznej rozcieńczalnika( pierwotnie woda).
Leki stosowane w homeopatii powstają z substacji które w normalnym stężeniu wywołałyby w organizmie reakcje jak najbardziej zbliżone do objawów choroby.Zastosowanie leku przetworzonego homeopatycznie samoregulację ustroju. Dlatego mówi się , że homeopatia jest leczeniem przyczynowym ponieważ
zmierza do likwidacji przyczyny choroby, a nie zniesienia jej objawów.
Ujmując to obrazowo jeśli pomieszczenie jest zalewane przez cieknący
kran- homeopata będzie zmierzał do naprawy kranu , alopata do usuwania
wody z pomieszczenia.
Metoda leczenia podobieństwami ma swoje korzenie w zamierzchłych
czasach. Jej przejawy spotykamy w różnych kulturach .Współczesne
podwaliny homeopatii stworzył Samuel Hahnemann nazywany ojcem
homeopatii.
Od jego czasów pojawiło się wiele odmian metody mających swoje nazwy .
Dla odróżnienia metodę leczenia wprowadzoną przez Hahnemanna nazywamy
homeopatią klasyczną.
Obecnie wyróżnia się homeopatię kliniczną , homeoterapię , homotoksykologię , terapię Bacha,Schuesslera i in.
Homeoterapia ( kompleksy ) jest metodą gdzie stosuje się leki złożone z kilku leków homeopatycznych w celu objawowego leczenia powszechnych dolegliwości nie wymagających z reguły interwencji lekarza ( katar,przeziębienie,itp).
Ciekawą odmianą homeopatii jest homotoksykologia. Podstawy homotoksykologii ogłosił w 1952 roku niemiecki lekarz Hans Heinrich Reckeweg. Stworzył on nowe syntetyczne ujęcie medycyny , biologii molekularnej i cybernetyki . Podstawą teorii jest założenie, że każdy proces w organizmie, również chorobowy jest celowym działaniem ustroju. Tak więc choroba jest wyrazem walki obronnej „cybernetycznego układu przepływu” człowieka z zewnętrznymi i wewnętrznymi homotoksynami. Leki stosowane w terapii są kompleksami homeopatycznymi uaktywniającymi tory enzymatyczne, podnoszącymi odporność, immunomodulacyjnymi, pobudzającymi detoksykację i własną reaktywność organizmu. Terapia ma wspomóc organizm i uierunkować go na usuwanie toksyn wywołujących schorzenie.
Osobiście stosuję homeopatię w różnych odmianach od kilkunastu lat , również w skojarzeniu z innymi metodami leczenia. Jest ona często zaskakująco skuteczna, ale również bywa bezsilna , tak jak inne sposoby leczenia ( w tym tzw.medycyna uniwersytecka).