JustPaste.it

Bomba Termobaryczna - MOAB

Materiały termobaryczne zostały użyte przez wiele państw świata i ich rozprzestrzenianie się jest znakiem jak skutecznie te bronie mogą zostać użyte w miejskim i skomplikowanym terenie.

538c8d56b0ae0915d8478abe91d5351d.jpgWolumetryczne bronie, czyli termobaryczne i paliwo-powietrzne materiały wybuchowe (FAE). Zarówno termobaryczne i FAE operują na podobnych zasadach. W przypadku FAE, kiedy nabój albo pocisk zawierający paliwo w postaci gazu lub cieczy, ewentualnie wybuchowy pył, paliwo jest mieszane z powietrzem tworząc wybuchową chmurę. Ta chmura wtedy jest zdetonowana, by utworzyć falę uderzeniową o krótkim czasie trwania, która produkuje nadciśnienie i rozszerza w wszystkich kierunkach. W broni termobarycznej, paliwo składa się z monergolu i energicznych cząstek. Monergol detonuje się w podobny sposób do trotylu, kiedy cząstki spalają się szybko w otaczającym powietrzu, dając w rezultacie intensywną kulę ognia i wysokie nadciśnienie wybuchu. Określenie "termobaryczne" wywodzi się od temperatury (greckie słowo "therme" znaczy "gorąco") i ciśnienia (greckie słowo "baros"). 

Materiały termobaryczne zostały użyte przez wiele państw świata i ich rozprzestrzenianie się jest znakiem jak skutecznie te bronie mogą zostać użyte w miejskim i skomplikowanym terenie. Zaletą broni termobarycznej, jest zdolność zgromadzenia wysokiej temperatury i skutków ciśnienia w pojedynczym punkcie. Ta zdolność nie może zostać powielona przez konwencjonalne bronie bez wielkich skutków ubocznych. Technologie broni termobarycznej dostarczają dowódcom dodatkową przewagę na nowoczesnym polu walki.

BLU-82

7908f34b0472ef5d643d59c5ef22a9cb.jpgDługość: 3600 mm

Średnica: 1371 mm

Masa: 6800 kg

Masa mat. Wybuchowego: 5715 kg

Rodzaj mat. wybuchowego: GSX

BLU-82 - (Daisy Cutter - ang. kosiarka stokrotek) amerykańska konwencjonalna, burząca bomba lotnicza używana głównie przez USAF. BLU - akronim od ang. Bomb Live Unit.
Nazwa Daisy Cutter wywodzi się z czasów wojny w Wietnamie, gdzie została po raz pierwszy użyta bojowo. Daisy Cutter była slangową nazwą bomby BLU-82 oficjalnie nazywanej Commando Vault, służącej do oczyszczania lądowisk dla śmigłowców. Bomba tego typu, ze względu na znaczną masę była zrzucana zazwyczaj z samolotów transportowych C-130 Hercules i wyposażona w spadochrony, jeden wspomagający wyciągnięcie umieszczonej na specjalnej podstawie bomby z przestrzeni ładunkowej, oraz drugi przytwierdzony do bomby i zmniejszający prędkość jej opadania. Minimalny pułap zrzutu 2000 metrów. BLU-82 ze specjalnym zapalnikiem była zdolna oczyścić teren o promieniu od 100 do 300 metrów. W wersji ze zwykłym zapalnikiem nosiła nazwę Big Blue 82.
Pierwszy raz użyto tego typu bomby w Wietnamie 23 marca 1970 roku. Daisy Cutter była wyposażona w specjalny zapalnik w postaci pręta o długości od 0,3 do 2 metrów powodujący jej detonację nad powierzchnią gruntu dzięki czemu, fala uderzeniowa rozchodziła się na boki nie wybijając krateru, umożliwiając utworzenie w gęstej roślinności dżungli lądowiska dla śmigłowców.

Ze względu na znaczną siłę eksplozji powodującej olbrzymi podmuch i wstrząs gruntu stosowano je jako narzedzie wojny psychologicznej w 2001 roku podczas ataku na Afganistan i górski kompleks umocnień Talibów, jaskiń Tora Bora, a także podczas działań w Zatoce Perskiej. Próby zastosowania BLU-82 do niszczenia pól minowych w Iraku z min wrażliwych na nacisk nie przyniosły żadnych wniosków. Ogólnie podczas tej wojny zrzucono 11 bomb tego typu.

Ładunek wybuchowy BLU-82 stanowi mieszanina azotanu amonu, proszku aluminiowego i polistyrenu nazywana GSX. Podczas wybuchu najpierw następuje rozrzucenie mieszaniny w powietrzu a następnie jej zapłon. Ten sposób eksplozji podobny do zasady działania broni termobarycznej nazywanej również paliwowo-powietrzną, powoduje, że czasem błędnie zalicza się BLU-82 do tej kategorii. Bomby termobaryczne wypełnione są mieszaniną materiałów wybuchowych, która eksplodując pobiera tlen z powietrza atmosferycznego, natomiast wypełniający BLU-82 GSX zawiera już konieczny do zapłonu utleniacz.
Masa własna BLU-82 wynosi 6800 kg, ale Siły Powietrzne USA zleciły konstrukcję większej bomby tego typu, o nazwie MOP i masie 13600 kg, która może być zrzucana z samolotów B-52 Stratofortress, B-2 Spirit, B-1 Lancer.

GBU-43/B

befef02cd698ca3d5b5b037619552116.jpgDługość MOAB wynosi 9.17 m, średnica 102.9 cm, waga 9.5 tony, w czym 8.4 tony to materiały wybuchowe. Promień wybuchu wynosi 137.61 m, chociaż masywny wstrząs utworzony przez wybuch powietrzny jest w stanie, zniszczyć obszar tak duży jak dziewięć miejskich bloków. W wyniku znacznej kubatury i masy, bomba musi być wyrzucana z samolotu przez tylni luk ładunkowy. Zazwyczaj jest transportowana przez samolot transportowy Herkules C-130. Jest kierowana do celi przez GPS, posiada spadochron przez co można wypuścić ją z większej wysokości i z większą dokładnością niż poprzednik BLU 82.

MOAB używa 8.4 tony H6 jako jego wybuchowego wypełniacza. Jest 1,35 razy silniejszy niż trotyl, H6 jest jednym z potężniejszych materiałów wybuchowych używanym przez armię amerykańską. H6 jest wybuchowym połączeniem RDX ( trinitramine Cyclotrimethylene), trotylu i aluminium. H6 jest typowym środkiem ogólnego przeznaczenia używanym przez wojsko i jest wybuchową kompozycją, która jest produkowana w Australii.

Kompozycje HBX (HBX -1, HBX -3 i H6) wraz ze sproszkowanym aluminium są użyte jako zamiennik dla teraz przestarzałego materiału wybuchowego, znanego jako torpex. HBX -3 i H6 ma niższą wrażliwość na uderzenie i znacznie wyższą temperaturę wybuchu niż torpex. 
Chociaż jego skutek często jest porównany do tego z bronią nuklearną, wynosi on około jednej tysięcznej mocy atomowego wybuchu użytego w Hiroszimie: to jest równoważne do około 11 ton trotylu, podczas gdy wybuch Hiroszimy był równoważny 13,000 tonom trotylu i nowoczesne jądrowe pociski są o wiele bardziej potężne niż bomba atomowa użyta w Hiroszimie. Jednakże MOAB porównuje się z najmniejszym jądrowym urządzeniem, takim jak M -388 Davy Crockett.

d212d479197a4d2a77d49e08dad1a374.gif

Według raportu BBC Rosyjska nowa termobaryczna bomba zawiera około 7 ton silnie wybuchowych materiałów, co stanowi ekwiwalent 44 ton trotylu. Przechrzczono ją jako ojciec wszystkich bomb: „Father of All Bombs”. W porównaniu do Amerykańskiej matki wszystkich bomb „Mother of All Bobs”, która waży ponad 9 ton, rosyjska jest czterokrotnie silniejsza. Użyto nowego typu materiałów wybuchowych w oparciu o nanotechnologię. 

Telewizyjne relacje z próby poligonowej wpisały się w oficjalną propagandę Kremla przekonującego Rosjan o odrodzeniu politycznej i militarnej potęgi kraju. Rosja już od kilku lat ma na uzbrojeniu mniejsze ładunki termobaryczne i konstrukcja nowej bomby najpewniej polegała na prostym zwiększeniu potencjału. Potwierdzałyby to zdjęcia z testowego wybuchu - przetransportowany przez bombowiec strategiczny Tu-160 ładunek został zrzucony na spadochronie, a swym wyglądem przypominał wielką kulę, a nie - jak amerykańska MOAB - pocisk balistyczny.

Bomby termobaryczne są najsilniejszymi konwencjonalnymi bombami. 
Polską lotniczą bombę paliwowo-powietrzną pokazano po raz pierwszy publicznie podczas VI Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w 1998 roku w Kielcach. Łódzki Prexer Projekt zaprezentował powstałą 10 lat temu bombę LBPP-100 (Lotnicza Bomba Paliwowo-Powietrzna o wadze 100 kg) o kryptonimie, Tejsy, która jest w uzbrojeniu jednostek uderzeniowych WLOP wyposażonych w samoloty Su-22M4.

[video]http://video.google.com/videoplay?docid=5938002605435501105[/video]

[video]http://www.metacafe.com/watch/306608/the_mother_of_all_bombs/[/video]

 

Opracowano na podstawie

1. Bomby paliwowo-powietrzne; Ireneusz Nowak, Technika Wojskowa nr. 1-2 (9-10)/92.
2. http://dsc.discovery.com/ 
3. http://en.wikipedia.org 
4. http://pl.wikipedia.org
5. http://www.fas.org
6. http://globalsecurity.org
7. http://bbc.com