Mała Dagmarka płakała idąc obok tatusia, pochłoniętego rozmowa z panią mecenas. Kiedy zniecierpliwiony tata zapytał, co się stało? Poważnie odpowiedziała:
Nie wiesz o tym , że kiedy małe dzieci płaczą, to trzeba je przytulić. Zdzisława zamurowało. Bez słów objął córeczkę. Za chwilę Dagmarka uśmiechała się i znów świat uśmiechał się do niej.
Tą autentyczną historię opowiedział mi znajomy przedsiębiorca całkiem niedawno. Dzisiaj Dagmarka już dawno jest panią Dagmarą, matką i żoną, i sama tej historii nie pamięta.
Choć wszystko wydarzyło się dwadzieścia pięć lat temu, to dla ojca była to lekcja niezwykła. Na tyle niezwykła, że kiedy ją opowiadał widziałem jak mocna to była dla niego lekcja, jak mocne doświadczenie.
Doświadczenie miłości, i dla ojca i dla córki. Tata poczuł czym jest miłość i Dagmara poczuła czym jest miłość, i to było doświadczenie obojga. Dwoje nauczyli się kochać. Rodzic na swoim i dziecko na swoim poziomie rozumienia i odczuwania. Rodzic od dziecka. Dziecko od rodzica.
Uczymy się przez doświadczanie. Uczymy się całe życie. Ci, którzy uczą się całe życie i od każdego: dziecka, dorosłego, przyjaciela, wroga, kolegi, przyrody, kamieni, natury, pogody i Bóg wie czego jeszcze, są mądrymi ludźmi. Widząc i wiedząc więcej, stwarzają więcej możliwości. Są elastyczniejsi. Lepiej sobie radzą z kryzysami.
Ci, którzy już się wszystkiego nauczyli i wiedzą lepiej, doradzają, przekonują, wpływają, manipulują, oceniają, wartościują, sami siebie zatrzymują w miejscu.
Dagmara miała szczęście mieć kochających rodziców.
Bywa też tak, że możesz mieć zewnętrznie wszystko (stanowisko, majątek, dom, rodzinę) ale miałeś pecha, bo będąc dzieckiem ktoś Ciebie zatrzymał. Zatrzymał w rozwoju emocjonalnym nie dając miłości, ciepła, wiary, nadziei, radości, czułości i siły.
A dlaczego zatrzymał? Najczęściej dlatego, że sam tego nie miał. Jeżeli nie miał to też nie bardzo mógł dać, bo nie wiedział co dać.
A może zamiast miłości nauczyłeś się nienawiści?
Kiedy tak jest to rzeczywiście przebaczenie jest rozwiązaniem. Tylko ,że przebaczenie to za mało. Potrzebujesz pokochać, bo rozwiązaniem zawsze jest miłość. Tego nauczał Jezus. Tego nauczają mądrzy ludzie. To tyle mądrość, ale jak tego osobiście doświadczyć? Jak poczuć miłość? Jak zacząć kochać i być kochanym? Kiedy nie mamy takich doświadczeń?
Rozwiązaniem jest dostrzeganie miłości. Zobacz jak kochają zwierzęta. Zobacz jak kochają inni i poczuj to. Podaruj sobie uczucie miłości. Kochaj i Bądź kochana, kochany. Stań się miłością. Pokochaj siebie. Przytul siebie jak przytulił tata Dagmarę.
Możesz zacząć od słów, czyli właściwego nazywania. Rozmawiaj ze sobą czule i z miłością, i z mądrością. Ten artykuł jest za krótki żeby nauczyć jak, ale możesz zaobserwować swoją reakcję. Reakcję swojego ciała na słowa, które wypowiadasz do siebie. Jak reaguje Twoje ciało, kiedy zwracają się do Ciebie inni?
Słowem obserwuj siebie i swoje uczucia. Mam taka propozycję. Kiedy czujesz się źle to popatrz na siebie z dystansu. Stań jakby obok i obserwuj siebie.
Natomiast kiedy poczujesz się doskonale to patrz na świat swoimi oczyma.
Teraz, spodziewaj się niezwykłego. Spodziewaj się wysokiego, niezwykłego lotu, a może odlotu. Leć coraz wyżej i doświadczaj niezwykłego. Doświadczaj odczuć do tej pory nie znanych. Stwarzaj nowe jeszcze piękniejsze, jeszcze wznioślejsze i bardziej zmysłowe.
I nie mówię tu o przyjemności. Zważaj lepiej, ile przyjemności jesteś w stanie wytrzymać. Mówię tutaj o prawdziwym życiu i radości życia. Zgadnij czym dla Ciebie jest radość życia? Jakie doświadczenia ją wzmacniają?
Czym dla Ciebie jest miłość?
Ty jesteś Światem, całym światem. Świat nie istnieje dla Ciebie bez Ciebie. Kiedy odejdziesz odejdzie świat. Twój świat. Twój świat to jedyny Twój cielesny świat, więc stwarzaj go dla siebie jak najlepiej. Napełniaj go miłością i mądrością.
Andrzej Hanisz