Gdzie szukać pierwowzoru laski faraonów? Czy różdżki czarodziejskie z bajek to fantazja?
Radiestezja a prawa nią rządzące
Radiestezja nie jest wiedzą uznaną oficjalnie za dziedzinę nauki, ale mimo wszystko posiada określone prawa, które starają się uregulować, usystematyzować zjawiska występujące w naturze. O prawach rządzących w radiestezji bardzo przystępnie piszą panowie; Mirosław Wilczewski w książce „Radiestezja dla każdego”, Czesław Spychalski w książce „Radiestezja w domu i ogrodzie” oraz kilku innych autorów. Czytając różne publikacje w tym temacie odczuwam niedosyt i dlatego dołożył bym dwa prawa, które uważam za podstawowe dla zrozumienia promieniowania symboli i różnego rodzaju kształtów. Prawa zdefiniowałem na podstawie wielu powtarzalnych pomiarów i doświadczeń.
1) W radiestezji występuje liczba wyrażona w jednostce długości, ściśle powiązana z biegunowością ziemi, polaryzacją, która decyduje o wielkości i rodzaju emitowanej energii. Liczbę tę cechuje bardzo duża precyzja.
2) W radiestezji występują kąty stałe, które powodują całkowity zanik promieniowania kształtów i symboli. Kąty występują w pionie i poziomie, cechuje je bardzo duża precyzja.
Nie uwzględnianie powyższych twierdzeń powoduje liczne rozbieżności w prowadzonych pomiarach wprowadzając chaos i brak wiarygodności. Zdecydowałem nie omawiać szczegółowo powyższych twierdzeń żeby nie zanudzić osób nie związanych ściśle z tematem. Prawa te prawdopodobnie były znane wcześniejszym cywilizacjom na co wskazują wykopaliska archeologiczne i symbole minionych epok do których zaliczył bym; laski faraonów, pastorał papieski, czy berło królewskie. Faraonowie trzymali laski w lewej ręce, a kobiety w prawej, można to zaobserwować na rycinach. Według moich pomiarów, kii o odpowiednich parametrach podnosi energię o minimum 20000 jednostek w skali Bovisa, co nie jest obojętne dla organizmu. Można się zastanawiać czy 20000 BSM. to jest duży przyrost energii, czy mały? Badane osoby posiadały najczęściej energię około 10000 BSM. z wyjątkiem bioenergoterapeutów, u których wynosiła od 30000 BSM do 50000 BSM, a spotkałem osoby o energii 100000BSM. Energia, którą daje człowiekowi określony kii występuje w momencie kontaktu, potem opada do poziomu wyjściowego w tempie zależnym od czasu jego trzymania. Pręt niewłaściwie trzymany powoduje osłabienie organizmu. Serge King w książce „Szaman miejski” pisze o wycieczce w góry z kijem, który dostał od szamana, to pozwolił mu zapomnieć o zadyszce, dając sporą energię. A jak sądzicie skąd się wzięły w bajkach różczki czarodziejskie, czy pierwowzoru nie należy szukać w wiedzy radiestezyjnej?
Dwa powyższe twierdzenia mogą mieć zastosowanie do wyznaczania kierunków świata, zastępując kompas. Można to sprawdzić biorąc prosty patyk o długości 30,0cm. Ustawiamy się zawsze przy określaniu kierunków z boku pręta, nigdy na przedłużeniu osi. Do wyznaczenia kierunków świata poza prętem potrzebne jest wahadełko. Obracając pręt obserwujemy ruch wahadełka nad jego końcami, obroty w prawo pokarzą kierunek południowy, a po przeciwnej stronie mamy obroty w lewo pokazujące północ. Pręt znajdując się na osi wschód-zachud wywoła ruch wahadła prostopadłe do osi pręta na końcu wskazującym wschód, po zachodniej stronie będzie miało ruch wzdłuż osi. Pręt leżąc na osiach magnetycznych świata będzie na końcach emitował określone kolory radiestezyjne; na północy kolor czarny, na wschodzie kolor niebieski, na południu kolor czerwony, na zachodzie żółty. W pozycjach nie pokrywających się z kierunkami świata wahadło nie wykazuje żadnych reakcji.
W związku z faktem nie natrafienia nigdzie na podobny temat zastrzegam sobie prawa autorskie do powyższej treści.
Andrzej Pietrzak