Chłopak i Dziewczyna

Szczyty gór wciąż białe śnieżna ta dolina

Przy zmarzniętej rzece płacząca dziewczyna

Kochała go bardzo serce mu oddała

Miłość i namiętność wraz z nim pochowała

Kwiaty Kalii ciętych na grobie składała

Łkaniem duszy, serca kochanka żegnała

Pozostał ból, smutek i ogromna męka

Ciała, duszy myśli bez końca udręka

Rok za rokiem mija serce ciągle krwawi

Strata jedynego duszę dziewczę dławi

Przez ułamek chwili przemknęło jej w głowie

Żeby z ukochanym połączyć się w grobie

Nurty rzeki szybkie, lodowate wody

Ból nie będzie wielki nadejdzie czas nowy

Po dniach kilku w dolinie powstała mogiła

On i Ona złączeni płacząca rodzina

Białe Kalie na grobie Różą przeplatane

Napis na nagrobku "Serca Dwa Kochane"

Życie i tragedia tak do końca ma się

Lecz miłość zwycięża w tym czy innym czasie

 2004.02.23