Jak sądzicie pewnie wiekszośc osób powie że to reżyserka ale ja tak nie uważam.
Profesjonalny wrestling jest "symulowany" w tym sensie, że wszystkie wyniki są z góry ustalone, i ich efekty często są przesadzane. Niektóre traktowane są jako formy przedstawienia albo dramatu, lecz nigdy nie jest używanie słowo "sztuczne" do określania ich. Różne chwyty wrestlingowe wywołują wiele bólu i prawdziwe kontuzje. Oczywiście, wielu pro wrestlerów i fanów, często się złoszczą gdy niektórzy krytycy wrestlingowi nazywają to "fikcją".
Główną zasadą meczów jest to, że wyniki są z góry ustalone. Są one ustalane przez "bookerów". Ustalają oni też charakter każdego wrestlera począwszy od heeli czyli złych i face'ów czyli dobrych wrestlerów. Na dłuższą metą ustalają też trwające "feudy" i scenariusze. Zazwyczaj walczący ze sobą kontaktują się w niektórych momentach ustalając jaki będzie następny ruch przeciwnika po to aby każdy ich ruch i cios wyglądał jak najbardziej prawdziwie. Sędzia zazwyczaj również też mówi im harmonogram walki czyli jej czas czy intensywność.
Bardzo ważnym elementem wrestlingu są incydenty z krwawieniem które są prawdziwe. Krwawienie jest zazwyczaj wywoływane przez wykonanie małego nacięcia małym ostrzem na czole. Zazwyczaj osoba która ma krwawić sama nacina sobie ranę korzystając z tego, że kamery nie są zwrócone na tą osobę. Czasem jednak to przeciwnik wykonuje nacięcie.
Krwawienie jest znane jako "juicing". Jeśli wrestler krwawi niezamierzenie na przykład jeśli przypadkowo złamie nos, mówi się wtedy że on "juicing the hard way". Jeśli wrestler uderzy drugiego wrestlera mocniej niż zazwyczaj mówi się, że walczy "stiff'owo".
Z drugiej strony są federacje w których prawdziwa przemoc istnieje. W tych federacjach granica pomiędzy przemocą a przedstawieniem zostaje zamazana.
Naturą profesjonalnego wrestlingu jest symulowanie. Jest to jedna z wielu różnic między profesjonalnym wrestlingiem a tradycyjnym. Inne różnice mogą być znalezione dzięki spojrzeniu na zasady pro wrestlingu.
Sędzia posiada kontrolę nad każdym meczem i ma wielki autorytet tak więc każda decyzja ringowa może być podjęta przez niego. Oczywiście każda taka decyzja jest z góry ustalana z promotorem federacji tak aby pasowała do trwającego scenariusza. Znaczy to to, że promotor federacji może zmienić decyzję sędziego już po meczu np.: kiedy wrestler wygra poprzez dyskwalifikację, to promotor może stwierdzić że ten mecz miał rangę "no disqualification". Motto wrestlingu jest używane aby podkreślić zasady i brzmi: "Nie możesz stwierdzić tego, czego nie widziałeś", czyli jeśli sędzia czegoś nie widział to się to nie zdarzyło. Używane jest to aby diametralnie zmienić sytuację podczas meczu po to aby wzbudzić zainteresowanie publiczności. Jednym z bardziej znanych momentów z sędzią jest "przypadkowe" znokautowanie go bądź wyrzucenie poza ring. Kiedy jest on ogłuszony, jeden wrestler, zazwyczaj Heel, nagle wygrywa mecz dzięki np.; pomocy z zewnątrz, użyciu przedmiotu niedozwolonego lub czegoś innego. Sędzia nie widział tych zdarzeń lecz wstaje w momencie kiedy musi odklepać jednego z wrestlerów. Wrestlerzy mogą wygrać mecz przez pinfall, submission, count-out, disqualification i nie powstanie w czasie odliczania do dziesięciu.
Uderzanie jest dozwolone tylko wtedy kiedy pięść wrestlera jest otwarta. Jest to prawdopodobnie najbardziej ignorowana zasada, gdyż sędzia nigdy nie zdyskwalifikuje zawodnika za uderzanie zamkniętą dłonią. Sędzia jednak może upomnieć zawodnika i nakazać mu przestać co jest skuteczne dość rzadko. Wrestlerzy mogą kopać jedynie podeszwą stopy jednak jest to tylko i wyłącznie sucha zasada nie mająca w całości pokrycia z rzeczywistością. Jeśli jeden wrestler dotyka jakąkolwiek częścią ciała lin, kontakt między walczącymi musi zostać przerwany w ciągu pięciu sekund. Ta strategia używana jest zazwyczaj do ucieczki z submission oraz kiedy wrestler jest pinowany blisko lin.
Pinfall
Żeby wygrać przez pinfall, wrestler musi pinować swego przeciwnika tak aby jego obydwa ramiona dotykały maty ringu. Wtedy to sędzia klepie trzy razy ręką. Jest to najczęstsza forma porażki. Niedozwolone jest jednak trzymanie liny przez pinującego po to aby przeciwnik nie mógł się poruszyć. Jest to używane zazwyczaj przez heeli.
Submission
Aby wygrać przez submission, wrestler musi zmusić swego przeciwnika do poddania się przez użycie na nim submission np.: leg-lock, ankle-lock, etc.
Czasem submission ma za zadanie doprowadzić do utraty przytomności przez przeciwnika. Wtedy to sędzia chwyta rękę ofiary i opuszcza ją trzykrotnie na matę. Jeśli ręka opadnie trzykrotnie to sędzia przerywa walkę i ogłasza zwycięzcę. Często jednak wrestler przy trzecim opuszczeniu ręki zatrzymuje ją i walczy dalej.
Dziś, wrestlerzy poddają się submissionowi przez odklepanie wolną ręką w matę. Zostało to wprowadzone w połowie lat 90-tych. W niektórych federacjach istnieje też poddanie się słowne. Dzieje się to wtedy kiedy obie ręce ofiary są unieruchomiona w submission.
Countout
Countout jest wtedy kiedy wrestler znajduje się dłużej za ringiem niż czas w jakim sędzia doliczy do 10. Jeśli obydwaj wrestlerzy są poza ringiem odliczanie jest przerywane w momencie kiedy jeden z nich powróci na moment na ring. W przeciwnym razie następuje "double countout".
Jeśli obydwaj wrestlerzy lezą na macie sędzia może odliczać do dziesięciu. Jeśli jeden z wrestlerów podniesie się odliczanie jest przerywane a walka kontynuowana.
Zasada odliczania opiera się na tym że wrestler nie może wygrać oficjalnie pojedynku jeśli żadna z części ciała przeciwnika nie znajduje się na ringu.
Dyskwalifikacja
Do ogłoszenia dyskwalifikacji przyczyniają się:
- Używanie nielegalnych chwytów, nie przerwanie walki kiedy przeciwnik trzyma liny, gryzienie przeciwnika, stanie na narożniku i uderzanie zamkniętą pięścią, nie przerwanie akcji przed odliczeniem, przez sędziego do pięciu.
- Wszystkie poza ringowe interwencje osób które nie mają w tym momencie meczu gdy dotykają lub uderzają przeciwnika. Jeśli jednak ktoś spróbuje interweniować, jednak gdy zostanie wyrzucony poza ring nie zadając ciosu nie ma dyskwalifikacji.
- Uderzanie przeciwnika niedozwolonym przedmiotem, chyba że ten przedmiot uznawany jest w zasadach tego meczu.
- Low-blow w krocze.
- Dotykanie sędziego.
W praktyce zasady walki są zazwyczaj naruszane bez dyskwalifikacji podczas kiedy sędzia nie widzi, lub gdy sędzia widzi lecz nie przerywa walki. Prawie zawsze, sędzia musi widzieć naruszenie zasad na swoje własne oczy i wtedy dopiero przerywa walkę. Jednak czasem sędzia jest nokautowany, wtedy to zasady można łamać w taki sposób jaki tylko się chce.
Jeśli obydwaj przeciwnicy nie stosują się do uwag sędziego, mecz może zakończyć się podwójną dyskwalifikacją a wynikiem może być remis.
Zmiany
Zasady walk jeden na jednego nie zawsze są takie same. W NWA była na przykład zasada że twój przeciwnik nie może być wyrzucony ponad linami. W WCW obowiązywała zasada, że nie można było skakać z górnej liny na przeciwnika. Obydwa te czyny kończyły się dyskwalifikacjami.
Wykonawcy
Większość profesjonalnych wrestlerów to mężczyźni. Kobiety są już długo we wrestlingu. Pierwszy mecz kobiet odbył się w tym samym czasie to mecz mężczyzn, później były one głównie managerami mężczyzn.
Obiegowa natura wrestlingu zoobowiązuje federacje do wypłacania dużych wynagrodzeń. Przykładowo w WWE, aktualnie słabsi wrestlerzy otrzymują 90 tysięcy dolarów wynagrodzenia, a wielkie gwiazdy nawet 900 tysięcy i więcej.
Federacje
Organizacje których harmonogram zobowiązuje do produkcji profesjonalnego wrestlingu znane są jako wrestlingowe promocje/federacje. Aktualnie głównymi federacjami w USA są WWE i TNA i Meksykańskie promocje lucha libre Consejo Mundial de Lucha Libre i Asistencia Asesoria y Administración. Z tych wszystkich największą jest WWE. Jest też bardzo wiele małych, regionalnych federacji niezależnych "indy". Wiele z nich należy do oficjalnych terytoriów NWA. Inne główne niezależne federacje to Ring Of Honor, Combat Zone Wrestling czy Pro Wrestling Guerrilla.
Są też federacje w innych krajach jak na przykład w Europie, Japonii, Puerto Rico, Hawaje i reszcie Karaibów.