Boje się śmierci...
11.04.2010
ŚMIERĆ
Dziś nasuwa mi się ma myśl tylko jedno ŚMIERĆ, bezsensowna śmierć.
Dzień po tragedii, dzień po klęsce w Smoleńsku. Żałoba narodowa, Boże!!!!!!! Żal!
Ja zwykły człowiek, zwykły Polak, Obywatel , ja cierpię. Łzy same napływają do oczu. Samo nasuwa się pytanie dlaczego. Dlaczego 96 zwykłych, spaniałych polskich ludzi tak bezsensownie straciło życie? Życie które jest najważniejsze. Dlaczego tam, dlaczego oni, jak to się stało?
Nie oceniamy, nie wypominamy a wspominamy i pogrążamy się w żałobie. Tylu cudownych ludzi zginęło. Wczoraj różne ugrupowania, kiedyś nie porozumienia dziś wspólna mogiła.
To nie sprawiedliwe.
Czym jest śmierć? Czemu ma służyć? Nie rozumiem jej!
Nie znałam tych ludzi jedynie z ekranu a szkoda każdej jednej jedynej. Każde z nich pozostawiło rodziny, mężów, zony, dzieci, rodziców, przyjaciół, nie przeczytane książki, nie zrealizowane marzenia, plany! Niedokończone rozmowy, może nie wybaczone kłótnie.
Po co ta śmierć? Po co ta ofiara te 96 ofiar. Czy mało ofiar padło 70 lat temu?
Uświadomiłam sobie że życie strasznie kruche, niepewne.
I ja mam dużo do powiedzenia, że kocham, że tęsknie, że cierpię.
Dopiero w obliczu tragedii zrozumiałam że jeśli nie powie się dziś to nie wiem czy jutro będę mieć taką możliwość. Dziś wiem jedno że boje się śmierci.
Czyż nie prawdziwe są słowa : Dziś żyje jutro gnije!
POLSKO PŁACZ ALE WYTRZYMAJ!