Ze względu na szczególne połączenie cech płciowych – dla wielu symbol ideału wręcz boskości - hermafrodyta był od zawsze obiektem szczególnego zainteresowania artystów.
PIĘKNA Miriam Rivera, kobieta z tajemnicą. Tajemnicą w majtkach, która stała się motywem przewodnim reality show „Wszystko o Miriam”. Jednak hermafrodyta to nie wymysł współczesności i osobliwej mody na operację zmiany płci. „Trzecia płeć” fascynowała już od starożytności. Widać to wyraźnie w sztuce.
Paryż, wieża Eiffla, Luwr, Mona Lisa – ścieżka skojarzeń większości z nas jest prosta. Osobom odrobinę skrzywionym i otwartym na „inność” polecamy jednak skręcić z typowego szlaku turysty w Luwrze. „Hermafrodite adormecida” czyli Śpiący Hermafrodyta słynna antyczna rzeźba jest wyjątkowo popularna wśród zwiedzających. Jednych zachwyca, innych zniesmacza drobny (choć nie taki drobny) szczegół leżącej na boku postaci. Delikatna kobieca sylwetka, długie włosy, doskonały biust. I penis.
Podobne wrażenie na turystach robi antyczna rzeźba w berlińskim muzeum „Pergamon”. W jednej z sal wystawowych stoi Hermafordyta – posąg niezwykły nie tylko ze względu na temat, ale niesamowitą wprost „plastyczność” i „przestrzenność”. Nie da się tego opisać, zdjęcia nie oddają rzeczywistości. To po prostu trzeba zobaczyć.
Kult „trzeciej płci” wywodzi się z mitologii greckiej. Hermafrodyta, dwupłciowy, piękny młodzieniec, syn Hermesa i Afrodyty (stąd imię). W Hermafrodycie zakochała się nimfa Salmakis. Hermafrodyta na próżno wyrywał się z jej objęć, bogowie na prośbę Salmakis uczynili z obojga jedno ciało o cechach obu płci. I tak oto postać z mitologii stała się symbolem osobników dwupłciowych.
Ze względu na szczególne połączenie cech płciowych – dla wielu symbol ideału i boskości – obojnacy byli od zawsze obiektem szczególnego zainteresowania i pożądania (dla obu płci). Nic więc dziwnego, że chętnie sięgali po temat artyści. Jednak wyjątkowa niechęć kościoła katolickiego do hermafrodytów spowodowała, że większość antycznych rzeźb została brutalnie zniszczona. Podobnie było z malarstwem i do dziś zachowały się tylko nieliczne freski i obrazy. Tym cenniejsze są więc dzieła Jana Gossaerta, Salvadora Dali, czy współczesnego malarza Konstantina Antioukhina.
Współcześnie dostępni są żywi modele (modelki?) i jeśli chodzi o sztukę to dominuje oczywiście fotografia. Warto wspomnieć, że pierwsza operacja zmiany płci przeprowadzona była w Niemczech w 1930 roku i do późnych lat osiemdziesiątych większość mężczyzn dokonywała pełnej zmiany – czyli kastracji z modelowaniem pochwy. Dziś wielu transseksualnych osób płci męskiej decyduje się na pozostawienie penisa – raz ze względu na ryzyko powikłań dwa ze względu na... zwiększenie atrakcyjności.
Transseksualista „przed ostateczną operacją” – określany też jako shemale - staje się „uniwersalny” w seksie. W roli pasywnej dochodzi do stosunku analnego. Shemale może być też stroną aktywną zarówno w stosunku do kobiet, jak i mężczyzn.
Powstała swego rodzaju moda na bycie „shemale”, rynek usług seksualnych spowodował też, że wielu homoseksualistów uprawiających zawodowo prostytucje decyduje się na uformowanie ciała kobiecego z penisem. To praktyka szczególnie popularna w Brazylii i w Tajlandii.
Wracając do współczesnej sztuki – temat shemale jest bardzo popularny wśród twórców komiksu erotycznego. Zarówno europejskiej klasyki, jak i mangi.
Dla zainteresowanych na stronie www.nowakamasutra.pl przygotowaliśmy dwie galerie
temat shemale w sztuce antycznej i malarstwie
shemale w komiksie (uwaga treści mocno erotyczne)