Cykl wierszy i poematów pt.: Księga gości.

Jest tu napisanych 183 wierszy i poematów poszczególnych i i inspirujących dni.Rodzaj poezji: różnorodna poezja nowoczesna o różnej tematyce.Autor: Ireneusz Łukasz Dzitkowski.

 

 

 

                                                               
                             Cykl  wierszy i poematów  pt.:  Księga gości

 Copyright © by  Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski

 ©  All Rights Reserved
 ©  Wszystkie prawa zastrzeżone

Autor:  Magister inżynier Ireneusz Łukasz Dzitkowski
e-mail: dzidek1977@interia.eu

miejsce : Wałcz 2004 - 2015r.

 

              Tajemniczy blask

  Blask kulisty owinął kwiat złocisty i sypnął gwiezdnym pyłem z przestrzeni na niebie,

fantazji obrazy stanęły jak wieża co ramiona swe wyciąga do księżyca i słońca, w półkolistym terenie

gdzie jest zachwytu westchnienie

realnie piękne do celu dążenie jak snu tło i senne widzenie

powoli dźwięczy muzyka i poezja się tworzy, nad dynamicznie płynną krainą

drzewo pochyla się łaskawie nad jeziora głębiną

radości oraz smutki łączą się i żyją w garści ściśniętej z energią prawdziwą i słabością zwykłą

przeplatają się sieci fioletową nitką,

ciepło wnet ogarnia w ciemności chwilowe odczucie stabilności rytm jest i takt

poznania bije wraz jak kolor i znak.

22 lipca 2010

                     

                    Ten czas

  Jest pośród fal jakoby dalej transfer swój miał,

cudowny ekranów blask ogarnął gier komputerowych czas,

pochłonął wnet spokojny

system tronowe opowieści układa w czas logiczny,

układa w melodjne dźwięki pieśni,

na skale wiatr wyrzeźbił kształt graficznej animacji, cyfrowej opowieści,

samotny ptak i skrzydeł rozpostartych blask odbija cień

światłem jest, ten salon gier,

emulatorów układ i śpiew rozciesza palce,

oczy i sprites dance - tańce migają na matrycy w walce,

gdzie przygód tych bez końca w mig w tym labiryncie i fantastycznym czasie

jest przesłanie i doznanie wspaniałe granie.

21 lipca 2010

                   Kiedy rzeki prąd

  Wijący się ku brzegom i skałom plażowym kłaniający łódź płynącą wnet ogarnął swym ramieniem,

wtedy wzrok podążył w dal i ogarnął rzekę szerokim spojrzeniem

w oddaniu poruszony powiewu westchnieniem

konar drzewny przyjemnym wita w słońcu cieniem

i świetlika iskierka jest wśród krzewów niewielka,

blisko wzgórza figura jest żywa i piękna,

oczy szeroko otwarte i kwiat serca jest ciepły

gdy porusza się jabłoń w ogrodzie delikatnym, dźwięczny śpiew w medytacji

biegnie drogą wirtualną w mp3 zapisany jest melodi śpiew magiczny, dźwięk ekstazy,

z trudem drogi i w spokoju swobody rozłożone są ręce

Panu Bogu i ziemi w podzięce.

21 lipca 2010

   

grafika - źródło:  (http://merlin.pl/Fantazja-morski-brzeg-puzzle_Ravensburger,images_big,11,RAP157372.jpg)  

 

               Najciekawszym okiem

  Spojrzał człowiek skromnie,

zamyślony nad widokiem objął kształy powstające,

nieruchome skały słońcu nieco sie poddały i radośnie nawet kamienie zaśpiewały

w wielkim swym poruszeniu konar drzewny z wiatrem zatańczył w bramie fantazji i w chłodnym cieniu,

w krzyształowym spojrzeniu

diamentowym błyskiem rubinowym rozpalił serce czyste

wzniósł spojrzenie ogniste

smok jak ogrom,  lasu skraj rozpostarł skrzydła jak rajski ptak ,

tak jak raj

poprowadził nawigatorem

w snu krainę powolnym krokiem.

20 lipca 2010  

   

   grafika -źródło (http://www.daktik.rubikon.pl/images/pieniekwmorzu.JPG)   

                    Gdyby było w olimpiadzie 

  Na ekranie wręcz kinowym i otwartym boisku sportowym

turniej gry komputerowej Tekken wystrzałowym w widowisku międzynarodowym,

 widowisko tak wspaniałe

mogło by pokryć się z wielkim systemem rozgrywek i biznesplanem

olimpijsko bogatym, ciekawym i kasowym,

na boiska wielkim blacie mistrzowie gier grali by sportowo ze sobą widowiskowo

zwyciężył by najlepszy wtedy sport wzbogacił by się,

humor kibiców byłby radośniejszy ale czy być tak może?

Czy marzenie zamienić można w prawdziwą scenerię?

Gdzie dążenie i zręczność objawić się może trzem najlepszym graczom na futurystycznej olimpijskiej drodze.

20 lipca 2010

                    Tunel 

  Mieni się torem, za zielonym drzewem i starym wagonem

gdzie nasypu dźwięk tajemniczy woła i prowadzi do słodyczy,

pośród gwiazd na niebie rozproszonych i w zodiaku swym ułożonych,

przeszedł widok nocnym księżycem zmęczony i nieuzasadniony,

kiosk przygarnał na chwilę wędrowca nim ze wzgórza zeszła burza w tańcu z piorunami radosna, deszczowa i głośna,

tylko kamień wspomnienia i głos ducha żołnierza jeszcze w uszach dźwięczy, jeszcze się zwierza,

obraz ogrodowy cichą nocą swe okno otworzył ku nocnym wiśni ramionom,

pogrążony modlitwą

w altanie sen obrócił twarz ku małej madonnie na ścianie,

gdziei spojrzenie przenikliwe tkwi w ciszy cudowne i ciągle żywe,

przeszedł pociąg świetlisty , dostojny,

słońce wzeszło nad świtem jescze chłodnym,

przeszedł zegar wybiciem godziny jakby krokiem swobodnym nocny spacer już we wieży się skończył. 

20 lipca 2010

                  Historycznym  bieży wspomnieniem w podróży

  Nowoczesnym rowerem jest duch widokowy

rozpostarty jak pejzaż szeroki kolorowy i oparty o kolumnę widok drogi,

latorośle ku niebu się pnące sięga dalej aby dotknąć letnie słońce,

mignie łąka i las przeplatany w oddali położonymi miastami, niebezpiecznie i pięknie

zarazem w samotności jest obraz przyrody z wachlarzem,

pośród pracy i wszelkich zajęć idzie pielgrzym - absolwent studiów, kreator spełnionych natchnień 

w odpoczynku owym sportowym wiersz powstaje,

poezja się rodzi aby wyraz dać wszelkim odczuciom i napełnić księgę gości

ku myślom w radości ,

niezmierzone rozwinąć głębiny

najskromniejsze ukazać płaszczyzny uczuć życia i celu przebycia

przez poziomy wzgórza i morza dalekiego odkrycia.

20 lipca 2010

                  Gdy pasja nadchodzi

  Powoli, serce bije w rytm przyrody i rozjaśnia sie kolor jaskrawy

kołyszą się drzewa i falują fioletowych fjiołków - niebieskie dywany,

skwerem wrażeń,

drogą dążeń i marzeń biegną myśli w widokach skojarzeń

przesuwa słoneczny zegar porę nad błękitnym,

leśnym jeziorem gdzie labirynt jest wzgórzem,

a skały trwają pókolistym murem,

oczy miłe i śliczne wpatrzone,

sercem w tę ziemię i las zanurzone

pytają w westchnieniu usta czy to cisza tak miła ?

Czy przyrody melodia piękna jak wiosna ?

19 lipca 2010

              Wieczorny  błysk

  Wspaniały flesz ogarnął plac muzyką wnet,

rockowy zew w przesłaniu w słoneczny deszcz podążył do celu więc,

łamane cienie na zielonych drzewach

wirowały i tańczyły, cieszyły się,  że to cudny zespół gra i śpiewa,

rokwitły nocne krzewy i róże,

zatańczyły postacie różne,

pocieszył się człek i odprężył przy melodiach i utworach tak rockowo pięknych jak skalnej rewelacji błysk

wśród strojnych kreacji, pieśń za pieśnią szła jak najmocniej delikatna pajęczyna rozległa się muzyka

rozbłysła grafika,

wnet dusza się roztańczyła i skała ożyła cała w ekspresji gry wykąpana

noc już gwiazdami witała i sztuka była

orginalnie wspaniała, strunami i nutami,

ekspresją i magicznymi słowami rozkwitły rokowe przygody

jak aksamit na satrun się udały,

a uszy wybawione i inspiracje poruszone dla miłej wałeckiej krainy gdzie klimat jest jedyny,

im tylko róża w trawie kołysze się łaskawie.

18 lipca 2010

  grafika - źródło (http://www.ii.pw.edu.pl/wsz/win320a.jpg) 

             Otwartej drogi mnogość bram

  Ornamentowy wita ogród i ozdobionej białym żaglem pod wiatr nadbrzeżnej rafy wybrzeża kwiat,

wiekowy pałac w oddali rożę namiętności rozpalił,

jeziora falami lustrzany czas do bram pejzażu zaprowadził,

gdzie rozmów melodyjny dźwięczny utwór, gdzie piękna utworzony okrąg, zapada wirtulany zmierzch multimedialny

w kinie dążeń i marzeń,

w pokazie i przesłaniu idei i zdarzeń

jest spojrzenie i zamyślenie,

jest wartościowe obejrzenie,

ciche spokojne nieporuszenie delikatnych uczuć radości,

w wszelkim przypływie dobroci,

podążenie jak wieczorne westchnienie w półkolu księżyca promienna scena życia,

spacerem życzliwym

przebiega rytm serca nad oceanem już nocnym.

17 lipca 2010

                Różnobarwne kwiaty

  Są radością łąki, kwitną róże i lecą biedronki nad morzami opowieści,

nad falami morza i ziemi, kosmicznymi fantazjami sen o gwiazdach poruszanych przez centra mitycznej energii,

gdzie jeszcze ostatni nieba niknie błękit zimny tunel nocy ogarnia wnet szybko

i zamienia dzień w noc i odwraca wszystko,

lustro sieci wirtualnej webparkowej tarantuli skrzypi w kącie monitora i do snu kołysze,

oczy tuli jak blasku westchnieniemjak najcenniejsze wspomnienie i najdalsze widoczne wrażenie,

galerią poezji zadziwia i nęci oczy zmęczone,oczy rozpalone.

16 lipca 2010

            Jasny słońca promień

   Rozgrzał serca błogie, swym niebieskim kolorem owiał czasy różne,

z dali pieśń płynie wnet jakby rzeźby kształt, ona tak jak nifma jest radością życia,

sztuką istnienia w głębi zapomnienia horyzonty wąskie pryzmatycznie kolorowe,

przechodzą marzenia i drogi przyrod, jak westchnienia,

jak wrażenia w tańcu oczy przyrody,

cudowne monumenty natury i wytwory ludzi i wytwory wody

w swym logicznym układzie płyną na pokładzie.

16 lipca 2010 

 

   grafika - źródło(http://www.poeci.net/img/liryka.gif) 

                Żywy czas

  Poruszył poranny wiatr,  odcień jak kwiat na sennej twarzy jest jak łzy brat i smutku cichego błysk małej i błogiej,

miłej i gorzkiej rozpaczy w naturze i informatyce zatopiony skalny jest posąg na ziemi

utwierdzony we wiezy kryształowej przytłumionej mrokiem melodi w nutach pokornych skruszonej,

magnetycznym uśmiechem w swej mocy

jest normalny odźwięk,

taki miły i taki uroczy,

że w swej apoteozie zupełnie spokojny i wiecznie wolny jak anioł i duch w harmoni.

16 lipca 2010

               Zwyciężył 

  W lipcu król waleczny i uratował Polskę od krzyżowców będąc lepszy,

na polu bitewnym pokonał zakonu złego pancerz czarny,

wiktoria sławę ziemi uwiecznił grunwaldzkiej bitwy średniowiecza, najbardziej żywy bój waleczny

wolnościa w histrori zapisał wspaniałe w tańcu swym zwycięstwo na kartach Polski zaznaczył

i w sercach utwierdził, z prawdziwym życiem świecę jasności zapalił,

vivat Jagiełło król, wiwat wspaniały rycerski bój !
15 lipca 2010

             Delikatny wiatr

  Dreszczowy spłynął ze wzgórza cudowny, taki letni nieco chłodny

w tym upale gorącym

niebo tańczy pięknym słońcem,

dom się mieni ładnym błyskiem,

droga wije się gościńcem

nad chmurami błękit w kształtów bieli,

przejrzystością przejaśnienia świeżą myśl jest pełna,

letnia jak nowa nadzieja

prowadzi do światów i w krainę oczyszczenia,

szerszej panoramy widok otwiera radością wszelkie żniwo,

wirtualnie uraczony żyje człowiek dobry i wygląda przeznaczenia i szuka życia westchnienia żywo.

15 lipca 2010

            Rozmyty dzban

  Ochłodą swą mrożoną jest ostoją, kolorem barw i akcentem realnej szarości

uraczy puchar napojem czystym radości ,

gdy tylko cicha pustka gości w komnacie fantazji i błogości jest fragment boskości

i dzieła ludzkości ozdobione ornamentem sztuki i dżwiękiem muzycznej melodi

wije się też mglisty chodnik do bram nieznanych wyśnionych, by wzór dać natchnieniom

i pięknym dążeniom

w odczuciach do życia miłości.

13 lipca 2010

           Jeszcze  tli się iskra

  Wśród widoków błyska eleganckiej podróży umysłu,

statkiem na morzu dobrze ona służy sercu i ciału spokojnemu gdy w chłodnym cieniu ostoja błogości jest w odpocznieniu

wyrazem zabawy i pracowistości na kierunku do celu dążacym tam jeszcze w oddali latarnia wirtualna wita

spokojnym swym światłem na wybrzeżu skalnym gdzie wiatr ze słońcem i powietrzem parnym wita

skałę spokojną

i twardą, wstążką owija srebrzystą wyobrażnię i natury budowlę tę monumentalną,

równowagi krzemieniem jest serca biciem i odpocznieniem, tajemnicą skrytą i sztuką wyjawioną na wieży trwającą

i różności niosącą melodią tenorową ładną.

11 lipca 2010

            Wędrówka 

   Przez gór szczyty powoli, w oddali ukoji wiatr bór leśny i nie ukryty, zabytków tysiące oświetla letnie słońce

w otoczceprzygody, w opiece przyrody są miejsca kolorem zdobione

jak tęcza, tudzież wieże i baszty, tam kościółek romański, a dalej ogrody i dwory,

strzegące polskości dziedzictwa ludzkości i natury skanseny w cudowności, drży w eku aparat cyfrowy

gdy tak zdjęcia ujmują panoramy,  jak serce bijące

układa na spokojnej skałce kredowe albumy książkowe,

tu był tam odwiedził, a tego nie widział pielgrzym czasu co łaskawy żył,

podróżnik co dodał w wędrówce sił,

gdy cel ustalony wnet przyjemność drogi napełnia wrażeniem i kształci umysł mądry, jeśli byłeś i widziałeś,

to zwiedziłeś i zapamiętałeś i zawsze owe tajemnice surferze drogi poznałeś,

gdy czas już powracać do życia ostoji

choć słońce i gwiazda zachodzi

to pomnij na wszystek i weź marzenia fragment

mały jak kryształowy diament,

przypomni on zawsze wędrówkę tą bracie i zamknie w pamiątce czas tamten.

10 lipca 2010

 

 grafika - źródło: (http://kaplan.cba.pl/kaplan/jezus/d/Jezus2.jpg)  

          Wspaniały dzień

   Ten dzisiejszy cudowny jak sen,

falą sukcesu owinięty wnet,  

jest wiedzy moc i licencjat uzyskany tak piękny

niczym delikatny aksamit, kolorów dzień jak święto ogarneło

 cudów wartościowe piętno,

koronę i edukację przyozdobił absolwent właśnie,

wiwat wiedza, wiwat radości i zwycięstwa blask,

mądrości wielki kaganek niósł będzie na wieki przesłanie

pamieć nie zginie

i nie ustanie wartości tej wytrwanie,

niech płynie gratulowanie,

w pożytek przemieni teorię i zaznaczy informatyki historię.

09 lipca 2010

          Wspaniały kolor

  Rozjaśnił cisze stabilną swoją powolną pancerną dymaniką na falach i przestworzach

pancernik przemknał skutecznie i bezpiecznie, powoli i do celu zbliżyły się światła dla rozjaśnienia i poznania

jest nowa przestrzeń i nowa brama,

wędrowiec moc zapalił i czerń oświetlił latarnią niezmierzoną

stałą i nieporuszoną

gdzie serce lampą i sygnałem bitowym bije drogę ciągle wskazuje

harmonię źródłem krystalicznym stabilizuje,

rozwija natchnienia i westchnienia symbolem nadania

jest polem życia.

08 lipca 2010

          Okrągły łuk podróży 

  Przekreślił gwiazdą jakoby piersi oddech kształtny i duży skierowany ku niezmiernym krainom i dążeniom

pulsujący dotyk zapomnianej patriotycznej radości,

w bogactwie swej falistości oddaje morze chłodności

dla uciszenia emocji pośród łez szczęścia w błogiej samotności i spokojności

wynurza się myśl wieczności,

w tej mocy skruszonej i w tym splendorze, w drodze i skale, na monitorze wiruję i krąży

dreszcz istnienia i życia tęczowa nić tworzenia,

duch tchnienia

na nieboskłonie chmur kształty formują powoli rzeźbami swymi w nocny czas zatarty

kolorami szarymi dzban nieba ozdobiony i otwarty.

07 lipca 2010

        Przelotnym wrażeniem

  Przyjemnym w ogrodzie kolorów spojrzeniem nadmiernym ogarnął przestrzeń śliczności różę namiętności,

w przygodzie chwilowej

wskazówką na tarczy zegarowej

godzina wycieczki wybiła i ciekawośc marzeń zaspokojiła

nad horyzontem łuk opatrzony słońcem wykreślił promieniem dnia przebieg i odnowił remake - wspomnienie

chwil szczęścia i deszczu odrobinę szumem jeziora ogarnął zatoczkę i dolinę,

przemógł wiatrem ciszę i tańczy życiem,śpiewa sercem i milczy w rozmyśle,

rozterce gdzie jest oczekiwanie przyjemne

bicie serca, zegara tykanie wspaniałe

kojące przy wirtualnym ekranie światłem gotowe kojące.

06 lipca 2010

        Niech żyje

   Polska piękna i wolna jest jak wspaniała matka cudowna,

Bogiem i wiarą wsparta ojczyzna

niech będzie spokojna i dobra Polska kraina gdzie widoków piękna harmonia,

nieśmiertelna Polska piękna honorowa i różna jak Europa w niej róża błękitna kwitnie ciągle cudna

i serca biciem oddaje rytm życia jak wytrwanie.

05 lipca 2010

         Spojrzenie

  Jest nowe, westchnienie jest inne w słonecznym czasie letnim są prawdy wieczyste,

uśmiechy roześmiane wciąż gonią swą melodię jak ptaki szybują po niebie,

śliczności kraina to błyszczy, to znika

sprzed oczu widokiem wzórz rzeka

zakryta płynąca do północnych mórz.

05 lipca 2010

        Drogi cel

  Jest jak biel gdzie prowadzi ślad jej? Ku niezmiernym fantazjom i wirtualnym wyobraźniom wije przez olszynkę leśną

się trakt przygody z traktem spokoju równolegle sięga bram, otwiera wrota tajemne i żródła budzi czyste niezmierne,

rozwiewa wątpliwości wszelkie

drogowskaz pewny jasny,

znak ważny i żelazny w swej mysli pogrążony

jedzie pociąg

w nim podróżnik zamyślony spogląda gdzieś ku górze jak astronom

widzi gwiazdy różne,

a one wirują, tańczą i układają,

nocą wszystko uspakajają,

za dnia słońcem rozbawiają plaże nad morzem ożywiają.

04 lipca 2010

       Polska

   To piekny kraj, cudny niczym anielski raj,

wolny to kraj i przyjemny jak wiosenny maj,

mądrości wielki gaj,

ojczyzna miła w dobrej nadzieji żyje swym sercem i istnieniem

przez wieki w Europie i z Europą nową, bezpieczną, wspaniałą i bogatą,

nowoczesną i wirtualną z tradycją patriotyczną

przeplata się myśl za myślą i honor za ojczyzną

gdzie Bóg jest razem zawsze w tej ziemi polskiej właśnie,

kwitnący język słowa tę Polskę umiłował.

04 lipca 2010

 
 grafika - źródło: (http://www.solidnafirma.pl/img/fotkigmin/gmina745wiz.jpg) 

         Letni dzień

  Zblizył się tak jak wiatr witał obraz,

witał kwiat

jarmarkowy wiatrak

kolorowy zakręcił koło w słońcu wesoło,

ulica w takt schodziła

w doliny dal, gdzie ozdób wachlarz różnorodny, gdzie kramów wiele łańcuch jarmarkowy,

pieczę prawił król Batory

i jarmark owy ustanowił, wiele radości pozostało przez wieki tradycję z zabawą wiązało,

tam muzyk i melodi wszelkich i kupców oraz gości wielkich,

trwał już radosny serdeczny przyjaciel jak nauczyciel

patrzył wcale na zjawisko to wspaniałe,

na życie ciekawe,  

przy tym zdarzeniu byłem słonika, krzyżyka na rzemieniu

i długopis kupiłem radośnie wnet zwiedziłem

i poezyją opisałem wycieczkę z letnim upałem,

 więc warto było radośnie uśmiechnąć się w tym lecie i krasie

i w przyozdobieniu

wyzwolić poezję ku zadowoleniu.

03 lipca 2010

          Przeszedł  czas

  Jowisza nocny blask i cisza jak postać kreowała,

przebieg falą rozhuśtała wahadło życia,

niebieskomleczne białe zadowolenie spokojem oplatało ziemię

i wszystek wybawienie i nastąpiło zwyciężenie,

uwieczniłsię broniący zamek w swej krasie został skałą dalej i w swym dostojnym rozbawieniu

radością dał początek nowemu istnieniu,

bramą zachował wielki dar dobrej godziny dzwon

i ptak znaczyli przygodę i wielką sprawę wszak,

trzynastu wielkich i wspaniałych,

uczonych i wytrwałych

objęło słońce letnie świetliste i gorące

w radości serca bijące.

02 lipca 2010

       To wspaniały dzień, to cudowny sen

   Mieć skarb cenny i drogi, klucz wiedzy dostojny,

życie obronione wiedzą napełnione wita nowy świat cudownośći blask, w ten pożytek dobry

w ten teori ognik i praktyki czas empiri niechaj żyją profesorzy i rozkwitną wszelkie studia i szkoły,

niech zaprasza wraz pięknej uroczystości kolorowy blask wesoły.

02 lipca 2010

       Niech wszystek  dobro  żyje 

  Jako się słońce okazuje nad dworcem łukiem biegnie powietrze gorące i letnie

przypomina melodi wsponień czar i owija nimbem okazałości gier galaxian, pociąg jedzie torem i kemem,

smakują słodkie ciastka z dżemem

widok w oknie różowej zorzy do wieczora układa i broni, i czuwa jak koloru delikata purpura,

leśnej ściany drzew otwiera bramę istnienia.

01 lipca 2010

         Wspaniałości pierścień

  Rzuca światło mądrości ku krainom niepewności i bieży,

i kroczy jak niebiański poświaty odblask księżyca nowiu

jasny i uroczy, wzrok oczu jak kolor widoczny

niczym gwiazda silnym światłem mocny, 

płomieniem radości,

Jezusa Chrystusa symbol zwycięstwa i zmartwychwstania w mocy

krucyfiks mały orginalny - biały pierścień wieńczy,

cytrynów kryształków w kręgu pięć  sztuk w nim się mieści,

dobrymi siłami opatrzony, wymodlony,

energią doświadczony i zdobiony runą <>  - jery;

płomieniem nadzieji tli się słońce sieci i płynie morze fali w dostojności,

w honorze ojczyzny jest melodia dźwięku

gdzie dom dobrego wieku,

kremowa ostoja oddechu i prawdziwe istnienie

gdzie Polskie tchnienie leśne. 

29 czerwca 2010

       Gdzie kamienicy labirynt

   Tajemniczy jest tam Golden Axe

bohater mieszka i wnet ku niebu oczy zwrócone życiem drzwi w cieniu krasnali

witają eleganckim napisem jak scrollem upiększone,

smutny król, którego czasem nie ma

w niebie jest w swej wieży i czuwa dzielnie

w sferze,

jak skorpion na pustyni pomaga fantazji

milczący brat wyprawy.

29 czerwca 2010

         Pośród małych wzgórz 

  Jest błękitny myślowy marynarz mórz i niedźwiadek biały,

tańczą postacie w letnie upały,

ten jednego lata zapach, ten blask życia i postura pomnika przypomina chwile różne i przekłada

w przyszłość otwiera bramę romantic future gdzie splatają się marzenia i drogi bez ukończenia

w swojej letniej wspaniałości plaże użyczają słoneczności,

cienia dają krzewy i drzewa, melodią ptak zaśpiewa, ziemia widokiem uraczy i serce odczuciem czuje  różne żywotności 

wśród kołaczy,przesadą obdarzony jest w obraz barokowy w odpoczynku chwile

pożytek się wije.

29 czerwca 2010

           Kiedy tańczy

  Imię w porę, odczuć kiść jest soczystym owocem co pragnienia zaspokaja

marzenia uspokaja

wirtualnym światem mkną krainy różne takie,

sen odkrył sztorę w oknie i poniósł w relane życie cudowne,

 zaspokoił wątpliwości żelazny znak ostateczności

wychylony nad tarasem melodią w religię popłynął z wiatrem w powietrznej szybkości. 

28 czerwca 2010

         Delikatny smak

  Jest jak piękny trzeźwy trans

ogarnia wtedy bardzo tak jak przyjemnego życia blask

i wędruje,

po cudach świata i fantazji podrużuje, jest w swym istnieniu

w piórkowym lekkim westchnieniu

tej nieznanej siły ścisk,

serca mężnego i strachliwego oddechu łyk,

wita wspaniale dywany natury życia układa również wytrwale w pieśń niosącą wieść,

w pieśń kwitnącą jak kwiat wrzos czy bez,

w skałę zmierzenia

i punkt odniesienia

przechodzi więc

jak powietrze dalego gdzieś w sieć.

26 czerwca 2010

 
 grafika - źródło: (http://i.ytimg.com/vi/9WhMpHTv91I/0.jpg) 

         Wybija wspomnieniem

   Letnia godzina i dźwięcznym dzwonem jasnym jak słońce wieczór tajemny rozpoczyna

w półkolistym biegu gwieździstym błyskami napawa

nieba nocnego płaszcz cienisty, studia są zdane i mądrości wzmocnione układają myśli i pożytki nieskończone

i wszechmocne serce pieśń wspaniałą ku życiu niesie

rozpromienia obrazy informatycznej trakcji, eleganckie wizaże i skromne pejzaże

kwitną kwiaty płonące na ognistej wirtualnej webparkowej łące,

przyprawione fantazji obłokiem

do snu układają takim wieczorem,

do życia rano motywują, 

pożytki wszelkie w ogrodach wydają i hodują,

energicznej życia właściwości inteligentne nadają własności,

ta wskazówka na zegarze w tym poziomie ukazuje magnetycznym czasem wieżę

jak ostoję.

25 czerwca 2010

 

   Kobietom.

Fantastycznym kobietom

niezmierne ślę życzenia,

zdrowia ślicznym istotką;

w tym marzeń spełnienia.

  Należne wam ukłony

w ósmym dniu marcowym,

niech tęczowej radości sny

owiną was tulipanem miłym.

  Wiwat kobieta !

Wszystkiego innego i dobrego,

Viva Women and La Dame,

Super Milady uno Bravo Seniora

niech wam brzmi marcowe innuendo,

dla was ten Dzień jak hołd i Święto.

    Jeszcze gra ostatni wiatr

  Na konarach drzew gdzie śpiewa słowik ptak jest ostatni rycerz w twierdzy,

broni wieży - wiedzy,

bram cudownych niesie sztandar wirtualnym krokiem niczym wielki dar

w przestrzeni czystej i niebieskiej przepuścił jedynie słońce,

odblask na mieczu promieniem serce

rycerza westchnieniem,

uwieczniona chwila ta

w grafice komputerowej pixelami trwa. 

25 czerwca 2010

     Wyjście z wieży

   Na słoneczną ziemię bardzo cieszy, z cieniów wypływa ciemności

pojazd średniej prędkości,

przez klucz bramy otwarcia

jest wspaniała widoków szeroka gama, miasto mija letnie i żywe

gdzie domy i kamienice,

gdzie bloki i chaty stałe i miłe, ówdzie wiatrak i wieża roztacza promienisty

orient świetlisty,

tamże mignie kościół z krzyżem i symbolem,

również place witają z fontanną przestrzeni widokiem,

melodia i myśl się układa

w widoku jak emocja i wspomnienie na uczucia przekłada,

wzgórze i las

oraz jeziora niebieskich fal szum i blask

kroplą serce napawa

 jak słońce energię roztacza, biją żródła i generatory

mijane spokojnie we właściwej wolności,

perspektywy i cele łączą się jak wirujących dążeń wiele,

krąg skał nieruchomo kręgiem stoi

wskazuje drogę wśród drzew ostoji, w tej widoków pogoni pojazd jedzie powoli

w ogrodzie honoru klęczy nimfa i śpiewa w zatoce syrena,

plaża piaszczysta mignie wesoła i przeczyta się książka

od liter mądrości wypełniona,

horyzont wypełnił polem przestrzeni brzeg jeziora co się zieleni,

i ruszył fantazji pojazd jakoby przez polskie rozdroża i wrócił w świat wirtualny

podróżnik samotny i jasny.

24 czerwca 2010

      Zamrożony

  Niczym lód skalnej bryły wodnej chłód,

przemkną cieniem miłym jak po słonecznym upale

odetchnięcia czas, róże w tym ogrodzie

ubarwiają się na kolor codzień, 

co krok widoczny jest fantastycznej chmury obłok wiatrem napędzany

cieszy oko jak aksamit,

odważnie wkracza przez wyobraźnię tak jak w bramę

świetlistego zamku kryształowy sznur perłowy,

ozdabia szyję bardzo ładnie

i cudowny

niesie pełen kosz w mocy pozdrowień, 

wspaniałą życia ostoję i melodie łuny. 

23 czerwca 2010

     Niepweności dziwna chwila

  Jest dążeniem do poznania w złości rodzi się więc siła do wskrzeszenia iskry ognistej,

iskry eletkronicznej,

gdzie fioletem wrzosy żyją tam jest zieleń z błogą ciszą

krzew na płaszczyżnie cieszy oczy swoją naturalną kształtną niszą

blask słoneczny tuż przy wieży rozpromienia myśli wszędy

tam gdzie człowiek dróżką bieży ku fragmentom uroków świata,

których nikt nie zmierzy,

tajemnicze płyną nimfy nad tym morzem zieloności

dwie księżniczki przemykają

i się wszystkiemu przyglądają,

czują lato i świat poznają,

jasna jedna ,

druga ciemna

gdzieś w oddali

płomień rzadki się pali,

oczekując świętojańskiej nocnej fali,

lecz człek dziwne ma widzenie

 w tym spokoju łąk i lasów gdzie gadżety informacji, 

gdzie komputer jest wszechczasów i telefon komórkowy swą melodią wakacji

cicho dzwoni,

cicho pendrive tańczy

w tym ogrodzie słodkich owoców co dla serca wystarczy,

ówdzie strumień, pieńiek i drzewo,

skałka i świeże niebo w swej dobroci zachwycone

idzie życie ja marzenie zrodzone.

22 czerwca 2010

 grafika - źródło: (http://www.gameongrafix.com/sc_images/products/galaxian%20sideart%20left.ai.jpg)  

         Uczuć wachlarz

   Wita żywo nad wypoczynku krainą,

gdzie wspaniale pyszne ciasto jest ucztą wręcz niebiańską

jest łza szczęśliwa i błękitna

uśmiech życia i lekka droga pielgrzyma,

dom skałą się okazuje wspaniały w swej kraśie pokolenia

wychowuje, przygody delikatne sa rozamitością w swej krasie przy tych wieżach

tych bramach, mostach, dolinach,  wąwozach

horyzontem łuk otwiera

widok wspaniałego dążenia.

21 czerwca 2010

      Taki cudny piękny kraj

  Gdzie zielonych lasów raj i wspaniałych czasów dzieje,

niechaj Polska kwitnie i w dobrobycie rośnie patriotycznie,

nowocześnie i radośnie, niech budzi się brama w lecie oraz w każedej porze roku ojczyzne wspaniałą i Europę

na skałach ziemi niesie, ludzkimi myślami i dziełami natchniona niech wolna będzie Polska

droga zawsze i bogato ozdobiona,

wszelcy goście wspaniali nich zaznają gościny w polskim cieniu jarzębiny,

tam marzeń spełnienie i zwycięstwo niesie właściwy król i orzeł w słońcu na niebie, wybrany

spośród jagód owoc najsmaczniejszy niech w koronę się zamieni co kolor ma niebieski-królewski,

wszędy pieśnią płynący i wirtualną drogą surfujący smok nadzieji amigowy i komputerowy wybór drogi,

za zwycięscą pójdą legiony w swym marszu niezwyciężonym, pancerniki i ślimaki za zwycięscą fantastycznej galaxi.

21 czerwca 2010

      Ten sen wspaniały życia bieg

  Ten kwiat cudowny jego kolorowy odblask,

pojawia się na horyzoncie, przebiega pośród łąk jakoby przez morze,

otwiera się przestworze

gdy wieczorne zmierzchy i poranne zorze zlewają

 się i rozdzielają, logicznie się układają,

melodią dobrej pory żyją zamkowe istoty,

na demo czekają

i tam się poruszają,

a teraz jest czas,

czas leczy rany w nas,

nasz świat informatyczny,

relany i fantastyczny,

niech róża kwitnie dalej, a moc tchnie dobro wytrwale,

magnetyczny trans wykwitnięty promień, daje więcej szans i wspaniałych marzeń. 

04 stycznia 2009
 

          Podziękowanie.

   Chciałbym Bogu podziękować i światu miłemu

lecz nie mogę ciągle gratulować ku mniemaniu swemu,

multimedialna przestrzeń woła impulsami aby informacje

płynęły kilobitami, dla online i amiga nie zginie,

atari nie upłynie, a PC i Klony nie zostanie strącony, choć nostalgię czasem widać

to trzeba z technologią się rozwijać można jednak odpoczywać i pochwalać i doznawać,

zarabiać,kochać i odkrywać, w cudownym naszym polskim i europejskim kraju muzyczne słychać melodie,

pięciolinią płynące i trackerem swobodnie,

gdy ugodzi się z naturą, Bogiem i kulturą, snadnie tedy radość pęcznieje składnie,

na klawiaturze powstają utwory nieduże,

miły czuły jest magiczny

   Wnet biały  w sercu jest nam śnieg,

lód przymroził zimy bieg,

płatki i gwiazdki tańczą w chmurze takie małe i nieduże,

zimny, zimny kraj.

04 października 2008

            Poranek.

 

w od życia trzeba brać korzystać z głowa od świtu.

Jakże pięknie jest w południe gdy słońce wszędzie i ludzie,

kochasz świat to wtedy jest życie.

Wieczorem jest gwiazda i księżyc nad zmęczonym miastem

wtedy chce się wierzyć, że noc całuje cię czasem.

Ciemne ciche wrzosy falują nocną porą,

na pustym stepie kłącza roślin do góry się podnoszą,

zakreśła się świetlisty łuk zaklęcia magicznego,

już  tylko chyba księżyc w przygodę dobrą świeci.

04 października 2008

           Chwile.

  Chwile strachu serce drży

w głowie zamęt duży

gdzie jesteś matko mórz proszę Boże pomóż.

Na tej drodze co przez okno postać widac słodką są wawrzyny .

sto lamp mruzy swe oczy leniwie

,pora zamykać nad soba retrospekcje,

mrucząc piesni ciche,

przyciskając głowę do poduszki chciwie w głebinach nocy

ku najpiękniejszym marzeniom

ku najwspanialszym westchnieniom

dobranoc dniu piękny i żywy. 

  

<img src="https://jpcdn.it/img/630bdfb026ae51ce9642e2c37267fff3.jpg" border="0" />
  grafika źródło: https://jpcdn.it/img/630bdfb026ae51ce9642e2c37267fff3.jpg

   4 pażdziernika 2008r.

 

    Ognisko.

  Przy ognisku spędzałem czas

gdy tlił się ciepły domowy ognik,

jedzmy więc kiełbaski póki czas

niech iskrzy się jak krzemień chłodnik.

Żyjemy przecież tylko raz głód panuje zewsząd wszelki

dalej więcej chleba dać nie żałować mleka kropelki

u ha u ha u ha!

04 października 2008

           Nad jeziorem.

  Nad jeziorem zapomnianym

chyżo przemknął łabędż biały

za kościołem bardzo starym pławił się wiatrak mały .

Szary dym juz ustala wiedzy poziom

ty człowieku w szczęściu żyj i wesoło .

04 października 2008

         Marcowa droga.

     Tuż w samotnym gaiku krzewy się zielenią,

idzie piękna wiosna w kraju,

czas juz skończyć z zimą.

Tam kwiatuszek się wychyla spośród gałązek szarych

zielenią dobrą się przykrywa pierwiosnek mały.

 Droga marcowa - droga życiowa

na drodze e - mouse co pod górę się pnie

słuchał astor mnie ogonem merdał sobie

wilka udając

głęboko ziewając i mrucząc.

Lecz jak zębami błyszczał,

a jednak przeszczekał, ogonem wesoło przemerdał,

umysłem przetrawił

do domu już czas,

zabawa skończona choć chęć zostania przemożna

jest sen, widziadła i smoki i białe obłoki i dobroć i miłość dookoła.

04 października 2008
                            

         Historyjka.

    Był człowiek zbierający muszle,

Był szczęśliwy nad szumiącym dniem,

bawił się radował z Pane hucznie,

a pełne były spiżarnie ze zbożem.

Gdy nawet potem przyszło zbierać ośmiornice

on w wierze pozostał z Bogiem szczęśliwy nadal jest.

04 października 2008
            

         Niedziela.

  Świat niedzielny dzień przyjemny

w myśli ogarnia tajemnicami,

rozbłysła eureka gwiazd tysiącami.

   Ostatni leży już biały śnieg płatkami rozjaśnia ziemię.

pa spragnione drzewa i oczy nasyca w oddali słyszę zimowy wiatr

co roku ten sam ostatni chłód odchodzi nam i topi się lód

za horyzontem wiosna puka miarowym stuk puk.

Okiem patrze a serce zywiej bije podczas zimowej przystani lodowej roztapia się pokój

.
04 października 2008



       Nadzieje.

   Nie są próżne nadzieje

gdy wiosenny wiatr wieje

serce się śmieje

słońce kwietniem cię ogarnie,

oczarują leśne knieje;wciągną majówki czasu złodzieje

warto dać się im porwać zdrowie wygrać i nastrój .

04 października 2008
                     

           Ten Berlin.

  Ten BERLIN cudowny w swej krasie wspaniały

przybrany był we włosy prześlicznej KAMILI brzmiał głosem Natali,

powiewał szumem waitru, witał wiatrakiem, 

widokiem rzeki gościł i statkiem.

Był zegar bijący bożym czasem i powietrzny dywan chmur,

a oddział zielonych ogrodowych drzew w zmierzchu majowym pogrążał się przy rzece tuż, tuż

otula ziemię przykrywa

w widoku się rozpływa

jak majowy zmierzch nadchodzi powolnym krokiem

już jest z a horyzontem.

W katedrze na Muster-miastem

i w drodze za czasem kręciły się oczy

Szukając dynamiki istotki tak miłej sercu ślicznejmemu żywej.

Lecz dziś już tylko ona grała

melodią swe emocje do uszy mych przekazała

najlepszą tajemnicę sercu memu dała.

Szlachetna, piękna orgilalna Kama cudownego pejzażu szukała.

04 października 2008

             We mgle.

   We mgle ukryte zielenią nas witasz delikatnie w ten wiosenny czas

rozświetlasz swym blaskiem las,

nadajesz natchnienia i spełniasz marzenia

o wyobrażnio wiosenna fantazjo i filozofio westchnienia

bądż z nami prze długi czas. 

04 października 2008

zdjęcie-źródło: (https://justpaste.it/img/d18a0815c60c02a6aef9157dc2f0fd78.jpg)

 

  Wierzby.

    Wierzby płaczące dostojnie

w radosnym orszaku żołnierz powiewa sztandarem z czarną wstęgą nad zmiażdżoną mogiłą hojnie

struchlałe serce czarne

i płaczem sie śmiejące,

   Dziś odchodzi smutne serce tam przez lato

gorące pośród parków i borków miłych,

kamienny krąg strzelił w niebo garść radości licznych. 

04 października 2008

 

         Zimowa apatia.

   Głucha apatia zimowa istnieje dlatego,

eby wiosną móc odżyć,

aby dusza zdrowa była radosna kolego!

Serdeczny przyjacielu

pocieszycielu smutny widoku o zmroku.

04 października 2008
                 

          Belletrix.

  Belletrix odezwij się,

gwiazdo Oriona strzelającego w niebo

świetlistym promieniem

nocnym tchnieniem

otoczony pośród godzin ciemności

ty rozswietlasz mrok, ty dajesz wiele radości. 

04 października 2008

            Tory.

   Mkną pociągi życia ku zmęczonym krainą

zakreślają losy bycia jaksmoki żelazne płyną,

żeby ludzi dostrzegali,

aby matki nie płakały

na tym jednym życia torze,

bez fali mój Boże!

Li ,li laj rajski przemknął w oknie kraj.

04 października 2008

        Pomarańczowy.

  Blok pomarańczowy w nim pokój na piętrze,

Spojrzeniem wszechstronnym

Pomyka w krainę wzrok szeroki,

ekranem kolorów jaskrawych jawią się czasy wspomnień sentymentalnych,

w całej nowoczesności błyszczy sentymantalny serca ognik,

ten uśmiech pamiętam te usta,

tamte oczy i wydarzenia,odbicia postaci lustra,

tańczące pozimy i przestrzenie

owijają nautrę i materię prowadzą sztukę i idee

w drogi i spokojności wieże perspektywicznie w dali stojące dostojnie.
11 maja 2010

          Ciekawy czas

   Nadleciał jak z gwiazd ptak, spłynął sobotą w dolinę leśną

i wirtualną przeciał wzgórze multimedialną pieśnią,

ten jasny bit w naturze w mig zamienił się w informatycznej melodi bieg beep,

piłeczka tak odbija się jak kulka gra w piłeczki takt,

za horyzontem w oddali gdzieś słoneczna tarcza

jak pomarańcza

ku ziemi już chyli się graficznym jpg odmierza obraz cyfrowego aparatu lampy flashowy blask,

w ujęciu tym przebiegu rytm ogarnia serce,otwiera oczy więcej i tylko twarz,

promień, wzrok i gwiazda 

otwiera się wieczorna wyobraźnia,

animacją swą prowadzi w sen

gdy już zmęczone powieki w krainy nieskończenie różne wiedzie w dziwny świat ten.
08 maja 2010

        Błękitno-białym 

   Orszakiem słońce przegląda się w jeziorze,

tam lustrzanym fali odbiciem toczy sie życie,

płyną szumiące myśli jak drzewa wśród krętych ścieżek,

jednostajnością się przyśni czas pośród łąk i i idei,

marzenia z góry widoczne,

pieśni sercowe alegorie,

widziały oczy swobodne,

kolorem kreśliły tonie,

wieczornym niebieskim sklepieniem

lasy spotkały się z tchnieniem.
05 maja 2010

        Nowoczesny sen

     Wirtualną drogą przebiegł bitem szybko,

naturalną drogą znikł w oddali gdzieś na pulpicie jpg,

meldyjnie zabrzmiał mp3

kojący łzy,

zatńczyły gry online

i programy różne miłe,

na użytek na amigę online

poetycko i emulatorem wiersze

w owej księdze płyną,

cuda różne opisują swą tekstową układanką

sa jak źródła z tryskającą fantazji przeplatanką,

widnokręgiem tam gdzie linia

ziemi ze słońcem się przecina jedna łąka

wzgórzem garb swój rozpościera. 

Baran i Byk tliły na sklepieniu się skąd są razem?

Nikt nie wie, jak tylko wiatr

co w konarach krzewów przewiew ma.
05 maja 2010

           Piękny jest dzień

 Ten, gdy marzeń moc w mądrościach otwiera klucz niebiańskich przestworzy

i błękitnych zorzy

rozgrzewających miłości łuki,

rytmy nauki

moc powodują,

dobrze się dzieje

i wszyscy wielkie mają spełnienie w nadzieję,

melodia płynie wspaniale w dzień taki wtorkowy właśnie,

kryształy jaśniej świecą i majowe

kwitną bzy nad Arystotelesa rzeką, serca kołaczą,

wirują myśli i ręce się spieszą do dobrego żródła przestworzy słowa płyną poezją,

cisza wspaniała i cisza błoga w swej spokojności uroda dobra,

wielkie spełnienie,

cudne westchnienie

w dojrzałym człowieku nadejdzie,

informatyczny skarb prawdziwy wiedzy wyraz,

to w ogrodzie galaktycznym kwiat.
04 maja 2010

            Niechaj w maj

   Ten wspaniały żyje Ojczyzna w blasku chwały,sztandarami podniesiona wstaje z Maryją cudowna Polska,

szumiącym lasem,błyszczącym słońcem,tradycją i konstytucją mienie się jak matka czysta - ziemia ojczysta,

jak śnieżobiała chmura lekka unosi orła i koronę Rzeczpospolita ,

której na imię jest Polska, której siostrą Europa,

patriota pamięta i piersią,i poezją żyje jak istota sprzężona z ziemią sercem połączona.
03 maja 2010

            Piękny dzień

   Barwy cudne dwie biała i czerwona spotkały się,

gdy falowała w lekkim powiewie flaga serca odżyły i Polska piękna cała,

delikatnie sztandarem powiała krew i czystość nowe życie dała, kraina i ziemia wspaniała,

wiatr wiele niesie i w słońce i w wiosenną przestrzeń,różnorodne i spokojne biało-czerwone

tańczą z wiatrem chorągwie,

szacunek i chwała niech będzie flaga Polska cudowna.
02 maja 2010

 

zdjęcie - źródło: (www.eioba.org/files/user20182/a129964/zdj_cie.jpg) 

 

        Teraz

 Jest czas,

teraz gra promienny jednostajny laserowy blask,

otacza słoneczny czas,zielonej majówki w cieniu snu,

w odpoczynku wirze iskrzą się chwile piekne niedługie,

czytelnik głowę pochyla nad książką,

cudowny skraj,

szumiący las poziomów nieskończonych przeszedł pracowity jeziora brzeg niczym odblask,

churzaste białe obłoki wołały w podróż pociąg dostojny,

miarwym oddechem myśli wyznaczał tkliwy łzy kropel kielich złotawy,

tańczyły pieśni i zabawy,

głowy pochylone przy kocu nad majówkowym

w plenerze obrazem i przysłowiowym pomidorem majowym,

smacznym i informatycznie komputerowym,

idea w kierunku gwiazdy połączyła,

przepłyneła ziemią dziewczyna miła,

tu i ówdzie wrażenia przemijały różnie,

a wszystko pracowite w dni majowe nad głowami ,

w chwile należne i uszanowane,

dynamiką swą opatrzane,<br />
w koszyku owoce czystego smaku i bzu swą pieśnią oddają chwałe miesiącu maju,

raj i gaj w duecie i parze witają dymamikę, odpoczynek, filozofię i zabawę,

krzewią wielkią nadzieję i wiarę i czasem kłamliwe złudzenia rozwiewają bohaterzy czasu istnienia-wzgórza,

skały i rzeki, tajniki komputerowej sieci fuzją odetchnione muzyka majową przyjaciółkę chwalą amigową,

czy online lub w emulatorze warto w grę zagrać sobie,

gęste powietrze

i piękna w słońcu fala jeziora taflą mrugają okiem do gwiazdozbioru Byka i Oriona,

dalekiej drogi w spokojności nie widać końca w wiosennej boskości,

w tej realności,

w wyobrażni, w fantazji i w mądrości,

okazałością mienią się przyrody artystów wytworzy,

łukiem słońce oświetla pory dnia dla cienia,

rozjaśniająć szlaki zapomnienia i ołtarze istnienia.
01 maja 2010 

          Różne są dni

   Wielkie jak sny realizują się marzenia,

słoneczny blask ukoji w mig wszelkie ciemności i westchnienia,

pomknie horyzont gdzieś rzeką virtualną spenią się wiedzy odkrycia,

w wirze istnienia i zapomnienia

jest Prometeusz dążenia.
30 kwietnia 2010

              Cień snu

   Przemknął gdzieś bezwiednie nad krainą fantazji rozpostarł marzenie piękne,

w leśnej zielonej gęstwinie pieśń wirtualna i naturalna drogą ku przestworzom płynie,

wiosenna aura pochwalna światłem jaskrawym życie

oświetla w oddali perspektywa lata kolorem spaceru na łące

promienie układa, słonecznym zegarem łuk kreśli czasu porę

w ten dzień słoneczny wiosenną roztacza myśli aureole.
27 kwietnia 2010

          Miłego dnia 

   W tym słodkość zawarta,

pięknego snu kraina otwarta,

ten światły blask promienieje jak kryształowy klejnot z odbiciem wraz nieba

z ziemi płomienie dosięgną,

wiele znaczeń ma słowo z ust płynące,

słowo miłego dnia niech taki będzie dzień,

niech tańczy i gra z serca życząc dnia miłego, 

delikatnie żywego i różnorodnego,

spokojnego miłego dnia zaśpiewał czas.

21 kwietnia 2010

             Hej 

  Skwerku zielony tyś cennniejszy jest nad wszelkie smutki,

w tobie krzew żywopłotu przepiękny chyli się ku zachodowi,

alejką niedługą spokój przeszedł, a tuż przy drzewie śpiew ptaków niesie się w chmurze,

promienne światło na niebie

błękitnym ostoją chwilową i przyrodą błyszczy,

w płaszczyźnie trójkątnej jak komputerowa głębia krąg drzew rozbrzmiewa kamiennym szeregiem

i gwiżdże jaszczurka lizarda wśród traw, beztrosko i cudownie jak wolność płynie czas w skwerze

gdzie zjawisk niezmernych jest wiele,

gdzie gwiazdy widoczne wspaniale i jasno przyświecą oczom

przed snem gęsto, gdzie odpoczynek chwilowy

kolorem i wrażeniem jest zdjęciem cyfrowym.
20 kwietnia 2010

           Spokojny serca wyrzut

   Rozniósł się po skroniach w poziomach i w fantazji przestrzeni rozświetlił mrok

białym świetlikiem wśród wzgórz płynących poza widnokręgiem

i tylko motyl zachwycony wzleciał nad ziemię czystością nieba ożywiony.
18 kwietnia 2010

           Jeśli czas pozwoli

   Ujrzeć słońce zachodzące

na niebiesko-błękitnym nieboskłonie,

otworzy oczy ocean i powie co widział, jak czas wahadłem przemija na zegara tronie,

żywej nadzieji pamięć prawdy nie zaginie, droga mknie dalej i szum fal płynie,

zapamięta pamięć bity i słowa

aby poezji leciały kwiaty do dobra.
18 kwietnia 2010

          Zimny wiatr

   Przemienił czas zagubiony

tak jak zegar wieczorny skowronek  śpiewem kwietniowym 

zaśpiewał, ku zachodowi chyliły się drzewa

przy ziemi brzegu wbity w nią pal obudził uczucie expresji na chwilę,

na tyle rozbrzmiały kolorem motyle

w powietrzu wieczornym kwietniowym,

w oknie monitorowym.
16 kwietnia 2010

         Falą smutek płynie

  W sercach i w ojczyźnie na ten czas

pogrążony jest w żałobie świat,

strata wielka ziemię czarną wstęgą napawa,

nową rzeczywistość układa

historia dzieje się na na dzisiaj i zastanawia życiowego wiedza,

pozostaje żal i pytanie czy słuszną poniosły łzy ofiarę?
14 kwietnia 2010


          Spokój 

  Dobry zapanował w ułożeniu mocnym,

czas tykaniem się rozdzielił w uniesieniu godnym,

kolorowym słońcem nadzieji pokój się wypełnił,

minął widok łzą przedziwną kryształ upiększył,

nocną porą gwiazdy źródła do snu przyświecają,

cuda czyste, grafiki piękne tekstem opisują.
13 kwietnia 2010

         Jaszczurka

 Wnikliwie przemknęła przez krzewy obudzona słońcem,

falująca grzbietem i przykryta wśród zieleni cieniem

znikła w dali krzewów,

w czworoboku kwiatów,

kręgiem drzew otoczona jedna z mocy jest Boża,

horyzontem mkną oczy w przestworza,

niebieska woda tryska wzburzona,

światłość dobra obudzona !

  Ściany dwie tunelem zbiegają się

lecz droga nadal mknie

kątem gdzie kamień samotny

skalny mądrości trakt i fantazj bieg zlewają w jedność się,

armia fantazji obudzona, 

armia fantazji gotowa.
12 kwietnia 2010

          Zachód słońca

  Bije promieniem w fale oceanu błękitnej fantazji

rozbudzając widok dziwnej wyobraźni,

mknie horyznot poruszony spokojem nad morzami linię kreśli

i wiele serc uspokaja,

wiele oczu w widoku umieścił,

pieśnią słońca rozjaśnił taniec na brzegu od początku do końca.
11 kwietnia 2010

          Wielka pamięć

  Pozostanie, poświęcenie nie na marne odczuł ten Katyński las,

w smutku jest zwycięstwo blasku,

wiatr rozbrzmiewa w sercach i o brzasku,

znicz płonie przy krzyżach,

kwiat złożony,

kwiat symbolem jest światłem otoczony,

cisza dla uczenia godnego tragedii sam Bóg otworzył nieba błękit,

tylko żal bije,

łza z oczu płynie,

lecz Polska ojczyzna żyje i woła wieczny odpoczynek racz im dać Panie ,

a światłość wiekuista niech nigdy im w niebie nie ustanie.
11 kwietnia 2010

 grafika-źródło: (https://justpaste.it/img/6f92d961d8b57cae9eeb901c58643c73.jpg)

 

       Szybkość czasu

  Mknie w niewinność kryształową drogą oświetlając czystość,

jest w tej rozległości rzeki płynność,

łyk powietrza i bicie serca,

tron informatyczny żródłem procesorów

oblicza układanie wzorów,

megaherce częstotliwości mkną bitem szybkości

ku celowi osiągniętemu w perspektywie przyszłości,

fantastyczna kula jest energią inspiracji życia,

kwiaty ropoczęły taniec w przyrodzie i swobodzie.
08 kwietnia 2010

            Przestrzenie

   Niezmierzone jak poziomy nieskończone 

animują virtualne fantazje energiczne moce

inspirują niczym księżycowe srebrzyste noce,

odblaskiem świetlistym promienie

 biegną pejzażem programowo przejrzystym,

tętni brama lasu w czystym niebieskim oknie słońca wschodzi promień,

oświetlone żródło jak delikatne serce owija myśli w kryształowe sieci niewidzialnych amtystów

i fioletowych minut,

rozjaśnione nadzieje

ubarwiają łąki wiosenne,

żółty motylek tylko wśród zgiełku porannego

delikatnie musnął rysą piękno pejzażu tego chwilowego.
07 kwietnia 2010

           Pejzaże

   Wspaniałe życiowe witraże 

kolorem swym barwią historię ciekawą,

gdzie kraj przecudowny i las zielony skałami i morzem

wita trak ślicznej Polski,

tu chyli się słońce tam tańczy falą rzeka, ugości

mile i oczy urzeka,

bijącym wciąż sercem ogarnia

uczucie ten przebieg wspaniały, 

te cudowne życie,

tam góry i lasy nadzieji wesołej w fantazji przepięknej i naturze lepszej jest podróż w tę śliczność zagłębiona

jak rzeczywistość rozległa wspomnieniem

i wiosennym tchnieniem.
06 kwietnia 2010

            Gra

   Nigdy nieskończona,

podróż rożnorodna i długa życiowa,

zwycięstwo w marzeniach fantazja

odnosi ku wielkiej radości,

toczy się świat jak księżyca brat,

sen ciągle trwa w poziomach platformy i wnętrzach bram rytm serca trwa,

rytm życia zegar tyka, gatunek ocalony dobrem rozpromieniony,

wirtualny świat i realny jego brat,

fantazja i wyobraźnia tańczą z naturą i wiedzą między pracą ,

a wieżą płynie wciąż za grą gra, game not over or game over?

Game never over before next live.
04 kwietnia 2010

          Wspaniały dzień

   Wielki powstania i zmartwychwstania,

prawdziwy dzień na skale krzyże białe o Panu pamiętają

i życie nowe nadają,

wiosenne święto jest piękne bardzo kiedy spełniło

się zwycięstwo nad wszystko,

Pan przewspaniały dobry Bóg wiary,

król światłości i miłości odkupił świat

i przemienił czas,

chwała wspaniałości i Wielkiej Nocy radosnej i wzniosłej,

życie dającej.
04 kwietnia 2010

         Piękny dzień

   Jak skromny sen oczyścił zdrowiem się korzeń,

barwnymi kolorami oczy ogarneły aksamit,

virtualne fraktale powitały fantazję,

spojrzał obraz na ziemię biegnącą za widnokręgiem bijącym sercem

ciało ten widok doceniło melodji bieg roztoczył śpiew,

spokojna noc ukoji sen w mrok.
02 kwietnia 2010



         Wspaniałości są w cudowności

   Kiedy życie miło ugości jest błysk swiatła nad niziną,

cieszy się człowiek nad doliną, wiosenne wiersze płyną,

pieśni komponują i falami mkną,

terra i ametyst ciągle błyszczą

jak promienie rozpraszają cienie,

taniec sam układa się w tej wiośnie

i wszystko jest dobrze.
31 marca 2010

             Perspektywy dal

   W ciepły wieczór wiosenny biegnie żwawo myśl

;tak jak gwiazd sznur na niebie świetliście piękny,

koralami raf darzy głębie wraz i otwiera bramę niebiesko-błękitny staw gdzie las i drzew pochylonych konary

rozdają uczucie melodii zielonej idei

i myśli kierunkowej.
28 marca 2010

               Przywitanie 

   Jak jasności kolorami palm machanie witaj Panie,

Królu miłości natchnień Synu Boży tyś wspaniale nas odwiedził,

ciebie dziś wita pieśń,

wita informatyka i wita gałązek wielka barwna wieść,

szum palm dla gościa wita tak jak wspaniały powitalny orszak,

niech serce w duszy gra,

niech światłością się wypełnia

i ciebie Jezu raduje

łez szczęścia w dobrem zbuduje.
28 marca 2010

             Wspaniałomyślny dar serca

   Czysty rozbrzmiewa jak albatros kolorowy,

nad nieboskłonem z góry marzeń

spowija dzieje różnych zdarzeń

i szuka nie znika jest jak sztuka,

która ciągle jak melodia brzmi niesmutna,

cieniem oplata błękitnych róż czas,

który chyli się już tu.
27 marca 2010


           Jednostajny bieg 

   Wytrwały dla wolności wiedzie drogą się,

jakby morski błękitny zew

szumem fali mur łagodzi,

płynie biegiem żeglującej łodzi,

nawigacją GPS żeglarz życia cieszy się,

tak Amiga pośród łez w online old games jest,

wirtulana sieć ogarnia,

wirtualna sieć loguje w swej naturze bije traxem żwawo sławi wiosnę w chmurze.
26 marca 2010

            W tym spojrzeniu

   Jest jak kwiat dziwny znak,

w tym dążeniu wieje wiatr-przemian czas,

brawo wiosna

niech radosna pora

wita wraz ogrodów cudownych mocą i blaskiem

niech słoneczny rozświetla tańczącej jutrzenki światłem.
23 marca 2010

             Wiosna wita

   Już radosna delikatnym słońcem i kolorem zielonym szumią lasy i drogi witają te wiosenną atmoserę

w tak piękną ciepłą choć jeszcze lekko deszczową pierwszą wiosenną niedzielę,

z życiem i spokojem wiosna wita miłym domem, wiarą i pieśną wiosenną pochwalną,

tchnie w serce i piersi nowe spojrzenie ład czyniąc i radość jak światłość niebywałą

webpark tętni wiosną prześliczną i cudowną, wiosną płynącą.
21 marca 2010

grafika-źródło: (http://katalog-notebookow.pl/img/ibm-lenovo-thinkpad-t61-t7300-2.jpg) 

    

        Skrzętnie 

    Samotną poświatą widok witał nad krainą ładną,

strukturą siatek nałożoną ujwanił się błysk fantazji za drogą daleką

wijącą się jak łódz płynąca rzeką,

czasoprzestrzeni załamanie i światła prędkości oplotły cienie i bluszcze przemjijania

i eletkrony falowania

przebiegły mocą mentalną i filozofią wszelaką

z westchneniem i wiarą,

drzwi fontanny samotnej trysnęły wody

i zapaliły się gwiazdy Taurusa, blaskiem na ścianie zatańczyły figury kształtne,

wzórzem budzącym się do życia pną się małe kwiaty i drzewa,

ziemia odżywa,

rodzą się myśli i serca,

płynie energia,

kolorem barwy wychodzą sterowce na niebo i grają melodią słuchawki,

rozpływa się wzrok w widoku

i w rozmyśleniu kreuje różności jak kształty w obłoku,

pojdzie kiedyś tą drogą idea i myśl swoista

i nie zapomni o niej ziemia wspaniałomyśna.
18 marca 2010


             Księżycową poświatą 

   Niczym medal srebrzysty,

błysk nadzieji w tej nocy spotkał mnie uroczysty,

w dali widok się chyli leśny

w głębi horyzont kolorami swej nocy przebiegł szumiący i uroczy,

głosy nocy i drogi wiją się przez spojrzenie mknące w dal,

tak jak radość i bal

tańczą oczy w tej ciemności szukając gwiazd jasności,

słodką płyną melodią oddalone pieśni nocne spokojne.
15 marca 2010


             Rozległy świat

   Dokoła słoneczny oplótł blask

miłym widokiem pełnym energi i nieco przykrytym fantazji obłokiem wysunął się przedwiosenny na tarczy czas

w ten melodyjny tor informacyjny,

nowoczesny i tradycyjny

myśl choć czasem w emocji wymknie się niecna

to jednak tworzy dobre idee

i obrazy mądrego i wesołego życia

jak ten za oknem wiatr i ptak

przemykający w muzycznej melodji takt.
12 marca 2010

                  Wiatr

   Wiruje poza światem,

drzewo drogę wskaże czasem

wita przestrzeń i widnokrąg rozpościera swą gościnę w podróży

 niczym myśli dom,

marzenia płyną,

skrajem lasu podnoszą się fantazje

i bramy się otworzą na idei i nie skruszą się wyobraźnie

w swej naturze i w przyrodzie słońce z cieniem tańczą sobie,

samotny i wolny

ugości trakt spokojny,

profilem szumów i melodi skalny mija myśl pomnik,

wzgórze i wodne jezioro spojrzeniem ukoją błogo,

myśli się układają 

i mosty przemijają,

gdzie samotny tor w oddali jak rzeka biegnie nieba tam błękitny tunel i odległy aksamit,

jest wędrujące światło i nocy poświata,

lecz przedtem dzień i wieczór myśli oplata,

strefy zamknięte i otwarte pięknem wycieczki pulsują wolno i dokładnie,

motywy jak slajdy się przewijają

i jak muzyka grają,

 ku wypoczynkowi i wiedzy źródła w odkryciu

układają się w życiu.

10 marca 2010

             Dźwięk

   Wszakże falą jest

określoną cyfrą impuls przedstawia się,

składnie na pięciolini

melodia brzmi

gdy dźwięk  zapisany jest cyframi

według muzycznej fali.
10 marca 2010

                 Płeć

Żeńska ,kobieta i dziweczyna piękna i śliczna jest i basta,

jej chwała i cześć wielka kiedy dzień i noc księzyca jest jasna,

ona w swym cudownym istnieniu daje i tworzy serca rytm w natchnieniu,

wspaniale tańczy wśród kwiatów i obłoków,śpiewa miłością,

cieszy swą dostojnością i na dzien kobiet jej szcunek oddaje i życzenia wielkie człowiek.
09 marca 2010

               Subtelnymi kolorami

   Mieni się w podróży słoneczny promień i cień

jak aksamit skrzydła na swe rozpościera,

w blasku zwyciężył światłości promień oplata bezimmienny jak skała kamień,

w bramie zielonością umieszczony,


zegarem zodiaku jak łukiem powstaje błękit rozjaśnienia, wychodzi z nocy tętniący świat jak czas,

roztańczony w radości w oddali cudny las,

dusza idzie tam w dal,odżywa serca tańczący bal,

choć umysł inteligentny i skromny to oddech jest ogarniający,

kłania się Amon swemu Bogu Najwyższemu,

talentami oddając hołd Panu Najwyższemu,

otwiera się oko niebieskie i żywioły ziemi,

puchary fantazji królewskiej, w oddali postać powstaje

pochłania fluidów promienie ze słońca i przyrody oddane,

chwaląc śpiewem i pieśnią rozliczną chwilę tę niezapomnianie śliczną

i wszystek piękno zauważone będzie podziwiane

okiem Amona-Byka dostrzeżone 

w swej nowoczesności i fali naturalności namaluje się obraz gwiazd,

niczym bieg w czas.
09 marca 2010

          Powiewem świeżym 

   W dobrej wierze wzgórze pochyla się przed krzyżem szczerze,

tam patrz jest Pan

wśród odkupinych grzechów oczyścił i zbawił świat,

królów król i bogów Bóg i Pan,

on zmartwychwstał,

ocalił świat i natchnienie wszelkie dał,

poruszył śliczny kwiat na wzgórzu jest Pan jak serca brat,

jak słońca promyk i dar,

jak najcudowniejszej kobiety głos i blask,

jest w czas,

w informatyce jest i tam,

pulsuje i powiewa ten wiatr w piękny czas ogarnia drogi,

lasy, pola i świat,

ogarnia wiedzy moc i daje moc

w dzień i w noc,

niewymownym patrzy spojrzeniem

z niezwykłym tańczy sercem z westchnieniem.
07 marca 2010

grafika-źródło:(http://www.eioba.pl/files/user20182/pejzazzjezioremmaly.jpg)

         

        Księżyca srebrzysty blask

   Horyzontalnie owiał nas,

w ten czas,

cudownej drogi,

w ten życia tok prześliczny i ładny,

wiatr chłodny wśród skał szum w drzewach już dał

jak ptak

witał sam konarów wieniec i wachlarz otworzył barw,

przemknęły widoki i pieśni rozbrzmiały,

oblicza szczęśliwe i różne powstały,

tą falą świątyni, widokiem Amigi

idee zostały, programy, systemy, sieci i gry reminiscencją/p są w nowości,

remakem w swej dostojności,

emuatory i fasynacje, pasje i komputerowe wibracje w opanaowaniu były,

wycieczki bieg umiliły.
06 marca 2010

            Płaszczyzna biała

   Jak ostani śnieg błogim kolorem

uspokaja myśl i serca oddech,

idea istotności wnet rozłoży sieci swe nieskromne jak pajęcza

subtennie utkana internetu brama,

jak zagłowka surfująca klika cudna dziewczyna

owocna falami morskimi nieco szumiącymi odżywa las i brzeg,

topnieje ostatni już śnieg.
05 marca 2010

             Ten delikatny czas

   Subtelnie owiał wiatr, 

programem amigowym i komputerowym,

idei myśl rozwiała jak liść delikatny melodyjny

czas stały i stabilny,

gdy odżyło serce zamrożone

miłe i chwile wesołe,

chwile dobre nie zginie człowiek żaden sobie

gdy jest dobrze.<br />03 marca 2010

         Wiatr jak brat

   Smaga twarze

w deszczowe lutowe pejzaże

tak jak w lesie dźwięczy żwawiej

to na ziemi hula słabiej,

tenże wiatr hejże ha

daje szum i serca czas,

orzeźwienie w nim wiruje

powietrzem przenika i ukazuje

wirtualny obraz piaszczystych poruszonych wiatrem wydm i maud,

leci wiatr.
01 marca 2010

          Czas w podróży

   Dobry jest kiedy widok służy pięknie brzmi pieśń

jak wspaniała sprawa tańczy w księżyca blask,

szerokim łukiem przygód czeka sceny czas,

przepływ delikatnie koloryzuje chwile melodyjnego zjawiska

jasnego nieba obraz się otwiera

i odżywa i serce dla ziemi odmienia.
28 lutego 2010

          Promieniste blaski

   Słońca oplatały ramiona bez końca,

tchnęły energię swą przedwiosenną tak delikatnie jak myśl się rodzącą,

myśl emocjonującą w biegu zdarzeń

w wirze dążeń i marzeń przeminął wiatr wydarzeń

w uśmiechu spokojnym

czy w smutku przystojnym

księżyca wznosła się rozjaśnona

tarcza światła,

natchneła widokiem dobrej passy przepowiednię

jak skarb złotem widziany kątem,

skarb jest słońcem,

westchnieniem i wartością,

jest rzeką wciąż płynącą i melodią śpiewną

i wzniosłą nad grafiką nocną.
25 lutego 2010

          Uczuciowy trans

   Wypełnia myśli horyzontalnie,

moc spokojności panuje nad emocjami w jednej chwili właśnie

i błękit nieba drogę otwiera

nie mogąc być rozgoryczonym słowik w oddali śpiewa,

ogłasza dobro i trudność,

opiewa radość i porę dnia w słońcu różną,

przywitania dreszcz falą wymienia się gdy przecudna postać przybrana jawi się.
22 lutego 2010

         Odżyły serca

   Wzniosłe umysły na wieść o tym,

że koniec zbliża się zimy,

preludium przedwiośnia w przygodzie żywnej skromną zielenią nadchodzi sobie,

jak fala wiedzy, jak życia powstanie przywita różnością i wesołością,

energi jest wiele w preludim przedwiośnia rodzi się słoneczna ojczyzna,

powstaje wiosna polska,

sławić ją trzeba,

bo chwalą ją drzewa i woda i nieba,

żywioły piękne i zwiewne,

ziemia powoli ukoni się słońcu

w swym orbitalnym galaktycznym tańcu

nowe nadzieje i spojrzenie

na te zwiastuny przedwiosenne,

a jeszcze w zimowym ostatnim uścisku dłoni,

zima ustąpi

a wiosna świat ogarnie i szarość rozgoni,

technologicznie i informatycznie

jest natchnień wiele w ciekawym pomyśle

bije serce pełne przedwiosenne ,

nawet w głębinach i czarnych dziurach rozkwita przedwiośnie jak w tęczowych górach,

w układach scalonych, w ideach programowych i w ludziach.
21 lutego 2010

 grafika-źródło: (https://justpaste.it/img/ec4186626857b5dd185dd6a0a391508f.jpg)

     

     Błękitnym pasmem płynie czas

   W widokach żwawych nosi blask swej tarczy

wręcz tańczy

znany szlak i zaprasza

do ogrodu tropikalnych owoców

gdzie żródła pereł niezmierzone tam imię Pana

jest dobre i gry cudnie

w doznanie wplatają

umysł programy witają

w kwietnej swobodzie w tym marzeń ogrodzie łączą się sny w swej różnorodności

wylewają obrazy serdeczności.
20 lutego 2010

          Wspaniałości dzień skromności

   Odświeża życia smak,

w dynamice mądrość płynie i przetwarza się jak tęczowych kolorów blask,

nikły czas regulowany w tarczy zegara

na wieży rozpościera pory dnia

i wskazówkami bieży.
19 lutego 2010

       Kiedy cieszy nas świt

   To jak brat słońca wczesnego rozlega się śpiew pośród łąk życia tego,

wita rosy muśnięciem,

pocałunkiem przyrody

jest jak woda źródlana przyjemnością w dreszczu osłody,

wzgórze leśnej olszynki instrumentem jest miłym

kiedy wiatr przechodzi delikatny i tkliwy,

w otwartościach przestworzy i w wrażeniu nowoczesności

widok piękny cudownością gości,

cieszy swą spokojnością i dynamiką fantazji umysł przetworzy,

nad kruchością wybrzeży

i błękitem jeziora unosi się głowa bogini echa i słowa.
18 lutego 2010

grafika-źródło: pejzaż z rzeką.

     Światy dwa

   Kolorem są wypełniają życia tła,

przemijają jak mgła niewiadome dążenia

i spełnione marzenia

w tym fantazji dzbanie jest bicie serca

i odczucie jak istnienie,

daje piękne wyjaśnienie w panoramie wzruszeń i w gościnie ruchomych barw

skrzydlasty uwiecznił się ptak pióry swymi rozpostarł swój w pierśi 

ametyst jak kryształ niebieski

w zielonej kępce

i w cichej komnacie rozległ się dzwon w wirtuanej bitmapowej podzięce.
17 lutego 2010

         Ten wspaniały bieg podróży

   W fantazyjnych przestrzeniach dobrze wróży spośród gwiazd

ułożonych w zodiakalny kształt

wyłania się delikatna struktura tak jak suknia oplata fragment nieba,

błyszczącymi motylami mieni się krajobraz mały,

piaszczystym wzgórzem kolorem pokrytym

przemyka słońce krowodem promienistym,

układa cienie na ziemi i rozgrzewa

światłem ręce w wystrzelone w uścisku nad wodą,

w przestrzeni nad drogą i klawiaturą w tańcu prowadzącą.
16 lutego 2010

               Inny dzień

   Jest jak lepszy sen,

pieśni melodyjny śpiew cieszy się,

multimedialnej muzyki cień przemknał w skale pośród drzew

fantazyjny kształt i tekstowy infowiersz,

żyje i bije jak wodne lilije przy brzegu jeziora krzyształowego mostem przetworzył się terabajt,

przeszedł aż po cyfrowej fotografii widok i złapany czas.
15 lutego 2010

             Romantyczna miłość

   Piękna jest jej dostojność,

bicie serca i uczucie,

z miłości płynie dobroć i odkrycie,

miłość daje życie,

jest jak kwiat,

jest jak błękitna Amiga,

miłość mała i wielka,

dar w dzień zakochania walentynkowy,

miłość jest śliczna i cudna jest i piękna,

serce bije radośnie gdy w miłości jest człowiek,

kiedy chwila uczucia darzy świat tego bycia,

miłość darem wspaniałym,

miłość prawidziwa bezpieczna jest,

miłość łączy jak kwiaty w swym ogrodzie myśli i serca,

duszę i naturę,

miłość wybacza w spokoju,

miłość jest pieśnią wędrówce,

uśmiechem w trudzie,

tchnieniem jak słońce zachodzące,

miłość szuka i kocha,

platoniczna i romantyczna miłość ugości człowieka,

miłość magią i wiarą,

miłość piękną jest sztuką,

miłość wielką jest zawsze i kolorem flagi na maszcie,

jest natchnieniem i zwycięstwem, jest istnieniem zawsze.
14 lutego 2010

               Niech żyje Polska

   Wspaniały kraj, niech kwitnie ojczyzna,

która otacza nas, lasy, ziemia i jeziora w fladze błyszczą biało-czerwonej,

wyzwolony Wałcz i polski język tam,

przełamany pomorski wał,

polski i europejski Wałcz tętni kulturą polską i patriotyczną nutą dwunastą w ten 12 luty dzień wolności,

dzień polskości miasta

honorowa jest warta,

uroczysta chwila,

bohaterski pomnik i mogiła

pamięci tamtych wyczynów historii

odżywa pomnik.
12 lutego 2010

            Delikatnej barwy świat

   Otworzył bramy kolorowego snu

jak pęk kwiatów bzu

faluje przy krzewach tak dostojny jest smak

 gdy serce tańczy i dusza śpiewa, wśród skał i kamieni

jasność śliczności się mieni

i ciepłem jasności owija ta droga i wiedza,

ta wiara i ta piękna co oczy niebieskie otwiera

jak ubrana ziemia i słońce gorące

i wiatry zimne wiejące porusza pnące się kłącze,

przybranie w przestworza i zanurzenie

w głębiny myśli jak w morza oddaje, odżywia i powstaje...
11 lutego 2010

              Wspaniałomyślny czas

   Szarej realnej strefy blask pięknością ukwiecił poczucie wielkiej rozległej więzi,

w logicznym świecie rozlicznych dni wspaniałomyślnych amig jest trzy,

konstrukcje kryształowe wesołe oraz nowe, struktury trzy,

oddechy mig plączące się drogi słodkie niewiotkie,

płaszczyszn poezji spokojności

i core amigowości.
11 lutego 2010

          Głębiny mórz

   Szumiących wśród zórz nad brzegiem piaszczystych plaż

gdzie słońca rozpościera się blask,

meduzą wypłyneły ławice

chwaląc dynamiką swą życie plażę

;ubarwiły białym kolorem nad falującym morzem

i falochronem przemknął wiatr

jak ptak w otwartość morza tego rozległ się dźwięk nautry-fantazji mechanicznej

jak statek prujący fale rozliczne

liniami długimi bermudzkimi przemienił sie czas,

w ten dzień wakacyjny gdzie fale muzyki

jak małe ogniki

dobiegły do uszu swobodnie melodią technotrax

w zenicie słońca otwarły się gry w przestrzeni

ich efekt był nieznany

lecz inspirujący

prowadził do pierwszej video-rozgrywki,

tam jeszcze ciekawa była ta fantazji brama

fantastyka się otwarła kluczem była fala dźwiękowa,

automat i gra,

komnatą przestrzeń i okno wysoko nad poziom morza

widok i czasoprzestrzeń załamały się słodko

i przyszła fantazja w swej dostojności witała już częściej w swej wspaniałości,

wyobraźnię rozwinęła i wzbudziła, wyobraźnię powiększyła, zdolności artystyczne dała,

wrażenia i marzenia i świat inny świat w oczach obudziła.

10 lutego 2010

          Różnobarwne

   Promienie podróży wzniosły falą fantastyczną schemat prosty,

ukwieciły i wzmocniły wszystkie smutne kąty,

harmonią zabrzmiały melodią płynęły

w nieba błękit fantazji moce i światy rozbłysły

jak braty dążyły do rzeki

jak gwiezdne rozbłyski niczym rozterki latarni z dzwonem

i drzewem schylonym pokłonem.
09 lutego 2010

         Wspaniałości świata błogosławcie Boga

   Niebo oraz ziemio wysławiajcie Pana żwawo,

galaktyki gwiezdne wychwalajcie Pana,

inspiracje i kwiaty miłujcie Pana,

wszystkie twory życia błogosławcie Boga,

światła i cienie dajcie ukłon Panu,

królowie ziemscy błogoławcie Pana,

internecie cudny błogosław Pana,

morza i rzeki kochajcie Pana od wieczora ,

aż do rana czasie chwal Boga-Pana,

serca i krzyże błogosławcie życie,

przyrodo i techniko błogosławcie Pana,

nauko i muzyko Błogosławcie Pana,

starsi i młodsi wychwaljcie Pana,

wszystko żyjątko wychwalacie Pana,

widoki i myśli wysławiajcie Boga,

Alleluja Alleluja wychala Pana,

piękności i bogactwa wychwaljcie Pana,

dobro i zło wychwalajcie Pana,

Amiga i Commodore wysławiajcie Pana,

PC i online wychwaljcie Pana,

Alleluja Alleluja wychwala Pana,

wierni i niewierni wysławiajcie Boga,

miłujcie Pana wychwalajcie i błogosławcie Pana,

skromni i smutni wysławiajcie Pana,

weseli i mądrzy błogosławcie Boga,

drzewa życia i bycia błogosławcie Pana,

ptaki i aniołowie wysławiajcie Pana,

Panu wielka chwała.
09 lutego 2010

grafika-źródło:(http://www.eioba.pl/files/user20182/galmoc00306.jpg)

 

      Ten wspaniały sen

 Ten jedyny dzień,

kiedy płynie pieśń,

kiedy tańczy taniec w słońcu,

sercem proszący, podróżą głeboki i światem i książką wysoki spojrzenia

i życia bieg istnienia,

rozległ się jak uśmiech,

jak poważność i radośc westchnienia.
07 lutego 2010

           Melodyjny rozpostarty horyzont 

   Słońcem rozpłynał się w jeziorze,światłem zaświeciły łuny,

ułożyły się chmury w kształty

w tem lekkim wietrze

zadrżało powietrze w dobrej wierze

pomknęła droga daleko w chylący się las,

czeka tam przesrzeń i czas,

zbiega się obraz w persektywie naturalnie i przedziwnie,

za linią widnokręgu jest serce w podzięce i spokój

w fantazji krainie nieskończonej,

niezbadanej i niezmierzonej,

fantazji śniącej.
05 lutego 2010

       Dobrym przesmykiem

   Jasnym odezwał się głos niczym dzwon elektronicznie i informatycznie

pośród natury tańczył sprites fantastycznie

w godnym remake cyfrowym,

w word słowie kolorowym,

cudowności i wielkich skromności

westchnień liczba tysiąckrotności wraz serca biciem,

wraz z życiem pośród chłodów życiowym mgnieniem;

ogarneła horyzont panoramy szerszej,

różnobarwnej i weselszej jak leśne otchłanie

usłała fal pływanie.
04 lutego 2010

           Swobodnym wzrokiem widok otworzył się 

   Horyzontem łagodnie, rozpostarł śnieżny orzeł skrzydła odważny,

powstał nocny Cesarz na swoim tronie,

znaki gwiazd błysnęły na nieboskłonie,

nie zadrżał tron w jasności myśli choć ruszyły liczne żelazne szwadrony w dolinę pustki

na bitwę zrosły się armie dwie w uścisku wojny i miłości,

różana śliczność,

spokój i miłość

odgłosem ciemność zepchnęły

i zwyciężyły z poświęceniem ostanie bastiony nieporuszonych.
03 lutego 2010

           Przestrzenie są jak westchnienie 

   W gościncu wirtualnym,

w wspomnieniu złotego słońca,

w życiu bez końca widać obrazy w pólkolu,

ogarniająca jest radość w środku,

białe puszyste wzgórza śniegowe ułożyły kształty nowe,

falą zalały wnet ziemię,

ciszą przykryły podróże,

otworzyły korytarze różne jak magistrale w nautrze,

jak biały background w monitorze

uspokoiły spojrzenia lecz utrudniły srodze stopy zmęczone w tej wodzie,

miły to czas feri ten zegar pozwala wiele rozwiązać w przestrzeniach,

ułożyć wiele w życzeniach.
02 lutego 2010

       grafika-źródło:( https://jpcdn.it/img/a4ca004c306656bc5901f439e3ef1038.gif)

 

      W przestworzach poezji

   Jest wierszyk średni, umila on obiad i śniadanie,

jest światła oddaniem i czytaniem i pisaniem,

jest pięknym doznaniem i oddaniem,

jest wiedzą szeroką i wąską,

jest spokojem i sercem jest zimą i umysłu wiosną,

jest myślą i jasnością, jest poezją muzą i księgą gości pisaną,

ten wiersz,

ten utwór, biegnie gdzieś

 po krainach fantazji, po krainach ziemi,

po światach wirtualnych, jest podróżą poetyckich odczuć,

jest pamięcią jest tekstem i wpisem,

łaczy w sobie surrealizm i impresjonizm w nowoczesoności

w tej poetyckiej księdze gości.
01 lutego 2010

      W spojrzeniu dnia 

   Wesoła jest nowina gdy spokój panuje,

daje dobro i życie,

niezwycięzone jasności i wielkie światłości

dla piekna przyrody,

dla źródeł wspaniałych i mądrych,

dla racji lepszych i swobodnych.
31 stycznia 2010

       Płaszczyzn naturalnych obiektów

   Wiatrów koło wież i drzew,

źródeł błękitnych cichy śpiew rozlega się w krainie snów,

rozlega się znów,

oczyszczone i dobre niebo gwiazdami usłane

i jasne i ładne,

oczekiwanie i podróżowanie jest jak poszukiwanie ,

jak bramy świątyń, jak odkupienie i przebaczenie wśród ziemi i życia cudownego,

życia dobrego i trudnego,

jest serce i Pan,

jest zrozumienie i kwiat,

nowy przebaczony czas biją dzwony raz po raz i bim - bam,

radość i zwykłość w bladym słońcu zimowym,

w drodze,w domu spokojnym,

w widoku wyłonionym i mądrym,

ułożonym i jednocześnie wolnym przebiegło spojrzenie i wiatru tchnienie.
29 stycznia 2010

           Nie zampomiane nigdy chwile

     Spędzone na studiach mile,

nie odejdą uczucia i wspaniałe przeżycia,

wiedzy żródło mądrości

bije sercem w wolności i w miłości

wiedzy i książek mądrości,

kartki białych zeszyty  zapisane

niezmiernie pozostają czytane i ćwiczone,

nowe cudne teorie,

prawdy wielkie i skromne,

poranki słoneczne i wieczory długie pełne, nie zapomnę tych twarzy

tych wykładów i wycieczek i wrażeń,

zapamiętam te słowa jasności i dobroci,

zapamiętam przesłanie wspaniałe

tajemnicze postawy wielkie i małe

załatwione zaliczenia, egzaminy i sprawy,

w tej reminiscencji co uczy ,

ćwiczy i nęci są jasne nauczycieli i doktorów twarze niosące przesłanie i życie,

mądrość i wielość w istnieniu i w życie,

wielkie dary i przyjaźnie, 

materiały i moc wyjaśnień, smukłe twarze mądrych ludzi,

oni będą mnie uczyć,

przypominać w tej fantazji jakpoznawać wielkie moce edukacji,

wielki władze edukacji, tam zostaną przestrzenie,

książki internet i kartek wiele na pamiątkę, na dobre i złe, te wycieczki artystycznei te sztandary niebieskie królweskie,

te mądrości, filozofie wielkie nauki i nauk królowe i królowie,

te historię i nowoczesności i tych trudnych też sytuacji,

tych trójek oraz łatwych i piątek i czwórek, które dały tak wiele,

że nikt nie wie ile jeszcze wyłowią talentów,

ile różnych wydadzą geniuszów, ci Bogowie ludzkości wykładowcy ściśli i humanistyczni,

ci mieszani w swej pasji co stworzyli we mnie dobro i wszystko, słońca słońca,

księżyce niechaj świecą im mile, niechaj dają oceny pozytywne,

nie zapomniane rozsądne przekazy ustne,

pisemne i słowne nie zaginą w przestrzeni i zostaną cudowne i rozsądne,

nie zapomnę nocy i dni w swym obiegu

i przepięknie wydanych dokumentów niczym kwiatów rosnących piękny kwiat wydający

ku lepszemu życiu się pnący, nie zapomnę chwil polskich,

chwil eropejskich i uroczystości dostojnych,

nie zapomnę przekazanej wiedzy i wiary, chwil trudnych i eleganckich,

zrozumień jasnych i wielu rzeczy różnych,

dla ojczyzny, dla życia, dla wiedzy, dokumentu i liczenia i języka,

nie zapomnę wiedzy informatyka,

nie zapomnę tolerancji,

nie zapomnę biurokracji i arystokracji

nie zapomnę wiary, żartów z kolegami,smutków i radości w poziomach szkoły i różnych gości,

nie zapomnę osiągnięć przewyższających wszystkie przeciwności, tych praktyk, tej nauki, tych studiów,

tych dróg

nie zapomni mój romantyczny duch,

dźwięcznych głosów, dżwięcznych kroków,

liter,liczb i rysunków ,

projektów i jeszcze materiałów wielu, wielu, że sam zegar w swej tarczy

na znaczeniu nieco traci ustępując miesjca edukacji,

tam jest Lubek i Magister, Tam jest Doktor i Inżynier, Tam Profesor i Rektor przypomina o znaczeniu i rozwoju,

o wiedzy i ważności w poszczególnych strukturach życia, praktyki i teorii, w wielu dziedzinach i przestrzeniach nauki,

nie zapomnę wszystkiego

co było dobrego przekazanego i każdego roku zaliczonego,

małych i wielkich sukcesów,

twardych min i uśmiechów nie zapomnę - nie zasnę tak szybko, zdąże jeszcze przekazać,

zdążę wylać i wdrażać,

zdąże cieszyć się i z wykształceniem wyższym być, nie zapomnę jeszcze zdąże...nie zapomni chyba nikt,

zegar bije i wskazówką tańczy w kręgu wielkich dążeń jasnych myśli ogarniają sny,

rodzą się pożytki,

rozwiają się kwiaty jak siostry i braty, zdąże jeszcze przed wolnością, przed pracą,

zdąże jeszcze nim ogarnie mnie fantazja, nie zapomnę dla histori i dla siebie,

nie zapomnę dla dobra i pamięci.
27 stycznia 2010

    Chwile strachu

   Serce drży w głowie zamęt duży

gdzie jesteś matko mórz

proszę Boże pomóż.

Na tej drodze co przez okno

postać widac słodką są wawrzyny .
04 października 2008

Już czas zasypiać

Nad ciemnym miastem,

pora zamykać nad soba retrospekcje,

mrucząc pieśni ciche,

przyciskając głowę do poduszki chciwie

w głebinach nocy ku najpiękniejszym marzeniom

i najwspanialszym westchnieniom dobranoc dniu.
04 października 2008

 grafika-źródło:( www.eioba.pl/files/user20182/a129964/1084549255tron.jpg)

    Ognik

  Spędzałem czas gdy tlił się ciepły domowy ognik

jedzmy więc kiełbaski póki czas

niech iskrzy się jak krzemień chłodnik.

Żyjemy przecież tylko raz

głód panuje zewsząd wszelki dalej więcej chleba dać

nie żałować mleka kropelki

u ha u ha u ha!
04 października 2008

     Nad jeziorem 

   Nad jeziorem zapomnianym

chyżo przemknął łabędż biały

za kościołem bardzo starym

pławił się wiatrak mały .text-a11 lutego 2010lign: justbr /br /ify;

Szary dym już ustala wiedzy poziom

ty człowieku w szczęściu żyj i wesoło .
04 października 2008


     Tuż w samotnym gaiku 


   Krzewy się zielenią,

idzie piękna wiosna w kraju,

czas juz skończyć z zimą.

Tam kwiatuszek się wychyla spośród gałązek szarych

zielenią dobrą się przykrywa pierwiosnek mały.
04 października 2008

     Droga życiowa

   Droga życiowa na drodze e - mouse co pod górę się pnie

słuchał astor mnie ogonem merdał sobie

i wilka udając głęboko ziewając i mrucząc.

Lecz jak zębami błyszczał,

jednak przeszczekał,

ogonem wesoło przemerdał,

umysłem przetrawił do domu już czas,

zabawa skończona choć chęć zostania przemozna jest,

widziadła i smoki i białe obłoki i dobroć i miłość dookoła.
04 października 2008

     Był człowiek

   Zbierający muszle,

Był szczęśliwy nad szumiącym dniem,

bawił się radował z Pane hucznie,

a pełne były spiżarnie ze zbożem.

Gdy nawet potem przyszło zbierac ośmiornice

on w wierze pozostał z Bogiem

szczęśliwy nadal jest.
04 października 2008

      Świat niedzielny 

   Dzień przyjemny w myśli ogarnia tajemnicami,

rozbłysła eureka gwiazd tysiącami.

Ostatni leży już biały śnieg płatkami rozjaśnia ziemię

drzewa patrzą spragnione

i oczy nasyca w oddali słyszę zimowy wiatr

co roku ten sam

ostatni chłód odchodzi nam

i topi się lód za horyzontem wiosna puka

miarowym stuk puk.

Okiem patrzę, a serce żywiej bije podczas zimowej przystani lodowej roztapia się pokój.
04 października 2008

      Nie są próżne nadzieje

   Gdy wiosenny witr wieje

serce się śmieje

słońce kwietniem cię ogarnie,

oczarują leśne knieje

wciągną majówki

czasu złodzieje warto dać się im porwać

zdrowie wygrać i nastrój .
04 października 2008

   grafika-źródło: (https://jpcdn.it/img/72434f55d8586f34f6baa789d82cd488.gif) 

    Ten BERLIN

   Cudowny w swej krasie wspaniały

przybrany był we włosy prześlicznej KAMILI

brzmiał głosem Natali,

powiewał szumem wiatru,widokiem rzeki gościł i statkiem.

Był zegar bijący bożym czasem

i powietrzny dywan chmur,

a oddział zielonych ogrodowych drzew

w zmierzchu majowym pogrążał się.

Otula ziemię przykrywa w widoku się rozpływa jak majowy zmierzch

nadchodzi powolnym krokiem

już jest z a horyzontem.

W katedrze na Munster-miastem

i w drodze za czasem kręciły się oczy

Szukając dynamiki isotki tak miłej sercu memu żywej.

Lecz dziś już tylko ona grała

melodią swe emocje do uszy mych przekazała

najlepszą tajemnicę sercu memu dała.

Szlachetna, piękna orgilalna Kama

cudownego pejzażu szukała.
04 października 2008

     We mgle

   Ukryte zielenią nas witasz delikatnie

w ten wiosenny czas rozświetlasz swym blaskiem

las,nadajesz natchnienia i spełniasz marzenia o wyobraźnio

wiosenna fantazjo,

bądż z nami prze długi czas.
04 października 2008

     Wierzby płaczące

   Dostojnie w radosnym orszaku żołnierz powiewa

sztandarem z czarną wstęgą

nad zmiażdżoną mogiłą

struchlałe serce czarne

i płaczem sie śmiejące,

polską bijące.
04 października 2008

      Dziś 

   Odchodzi smutne serce

tam przez lato gorące

pośród parków i borków miłych,

kamienny krąg strzelił w niebo mglisty.
04 października 2008

      Głucha apatia

Zimowa istnieje dlatego,

żeby wiosną móc odżyć,

aby dusza zdrowa była radosna kolego!

Serdeczny przyjacielu

pocieszycielu smutny widoku

o zmroku.
04 października 2008

      Belletrix 

   Odezwij się, gwiazdo Oriona

strzelającego w niebo świetlistym promieniem

i nocnym tchnieniem

otoczony pośród godzin

ciemności ty rozświetlasz mrok.
04 października 2008

      Mkną pociągi życia

   Ku zmęczonym krainą zakreślają

losy bycia jak smoki żelazne płyną,

żeby ludzi dostrzegali,

aby matki nie płakały

tym jednym życia torze,

bez fali mój Boże! Li ,li laj

rajski przemknął w oknie kraj.
04 października 2008

       Blok pomarańczowy

   W nim pokój na piętrze,

najlepszy widok

z okna przedstawia poligon

miłości i drogę ,

i las odległy za garażem.

Gdy białym ptakiem przez

miasto mkniesz

lub przeglądasz się w lustrze-stonehege

drży serce mocno me.
04 października 2008

     Nie ma

   Brak już przyjaciela w mroźny

wieczór zimowy-snieżyca,

dobry wieczór nieznany człowieku drzwi bez odpowiedzi?

co powiedzą nomadzi?

Widać krajobraz wieczorny zaostrzony chłodem

od jeziora wiatrem smaga ostra lekcja samotności...
04 października 2008

   grafika-źródło: (http//:www.eioba.pl/files/user20182/a129964/bilde.jpeg)   

     Szare oczy

   Patrzą w dal,

stare wsponienia rozwiał wiatr,

Tęczowa radość wkrada się gdy rośnie serce twe

na szarą nutę nie jest żle.

Świecie, życie kocham cię.
04 października 2008

     Odżyły retrospekcji chwile

    Ulotne jak czerwone motyle.

Przypomniały się i jest ich tyle,

że jak ocean pokój zaleje

bezmiaru reminiscencji obszarów,

niespełnionych marzeń i dążeń osób,

których już nie ma, są zmienione jak cienie zagubione w głębi

drzew koronach dywany-kłębki

nerwy przywracają

myśli ożywiają.
04 października 2008

     Droga

   Wije się wśród zamkniętych skał,

sarna koniczynę je

chmury płyna w dal.

Śpiewny koncert natury

zielenią patrzy z góry,

okiem białej damy

zainspirowany.

Tu i Tam przeleci ptak samotności mały znak

wiadomości przyszły tak

niespodziewania na czas.

Słoneczna inspiracja natchnieniem słońca

czarna pani w okularach nieco zmierzchem zaskoczona

od rzeczywistości oddalona pośród ciszy tak

coś dziwnego dzieje się.



     Leśny duch


   Swym okiem

patrzy na dolinę tajemniczym wzrokiem,

ramiona wspaniale

otwierają smutną skałę

gdzie cienie pełzają małe

i ku słońcu strony swe wznosząc

skraje lasu wyciągają konary swe o deszcz prosząc

gdy jasności blask słoneczny

wydaje się nieskończenie

długi jakoby wieczny,

żyje las naturalny jednocześnie mistyczny

w śliczności swej piekny

i żywy niczym

orkiestra cała śpiewa leśna

postać wspaniała,

internetowym sieci przykładem

jest katalog

drzewa ułożony kompletnym logicznym układem

i jakoby sieć spowija nić pajęcza

Ariadny przestrzenie swe rozwija

gdzie zagłębiony w borze laptop spokojnie funkcjonuje szybko,

tajemniczy las fantazji budowle

zmienia podczas podróży sobie.

   grafika-źródłó: (http//:www.eioba.pl/files/user20182/a129964/0304a.gif) 

 

      Płynie Bóg krajem

   Przedwiosennym, mocą serca wzywa życie Duchem Świętym,

kwiatem pięknym i wspaniałym

są przestrzenie na tle nieba w orszaku okazałym mknie przyczyna stworzenia
;
i dobra spełnienia,

bije serce radośnie

przyglądając się jaki cudnym preludium jest przedwiośnie,

zbliża się planeta ziemia ku słońcu coraz jaśniejsza

pomału pogodniejsza,

choć luty w pogodzie to w sercu już przedwiośnie kroczy dostojnie powoli

zwyciężając mrozy w fali.



     Długi blask

   Owiał czas i popłynał romantycznym wspomnieniem

w nowoczesnośc gwiazd gdzie księżyc tańczy z niebem ,

a rytm wyznacza wiatr, spokój błogi i szeroki rozpościera się cudowny, ogród zieloności

niesie przesłanie niepodległości

w wielkiej przestrzeni i wolności

jest serce dnia i oczy nocy wzruszone myślą o radości,

gdzie śpiewa słowik i mieni się ekran toczy się tajemnic odkrywanie i zrozumienie ziemi

;i książki w przyjemnej przejrzystości.

     Miga i błyszczy 

   Piorun burzy w ciemności dynamiką twarzy połamaniem jest witraży,

przestrzenie okregiem ziemię ogarniają i lasy szumią i rzeki płyną nad fantastyczną krainą,

myśli i wieże splatają się szczerze w uścisku wspomnień i miłości darze,tańczy melodia spojrzenia gdzie brwi są uniesione

w geście dążenia,siła mocy i wiary westchnienia,wiedzy wielkie tajemnice w wiedzy zbudowane

i mocą okryte,spokojnością w panowaniu i emocją w melodyjnym śpiewaniu jest droga życiowa wspaniała,

sprawiedliwa i dobra niczym anielska fala Boska,informatyka ogarnia jak wyobraźnia,jest gwiazda trudna i ładna,

wiele myśli i idei,wiele doświadczeń się życiem cieszy,piękny spacer wolności wśród wszelkich różności

gdzie pocałunek miły jest fioletowym światłem wieczornej krainy,pną się srebrne orchidee i morskie powietrze

wiatr z lasu przywieje,neonami ściana pulsuje i żyje droga daleka,wieża czeka na przyjaciela i to smuci się,

to rozwesela w zasadach systemu fantazji przewijają się ludzie baśni,

normalne spełnienie jest wdzięcznym widokiem i szerokim horyzontu łukiem wirtualnym,

nikt nie jest doskonałym w świecie tym zmiennym i wielkim,

cicho mruga wskazówka cyfrowego zegara i o poranku zawiadamia,błyszczy serce pod krzyżem i wznosi się wieża nad życiem.

     Piękny jak sen

   Niezapomniany wszystkich świętych dzień,

jedyny w roku mknie światłem zniczy w Boskim widoku,

kwiaty, róże i znicze przypominają o tych, którzy odeszli

i są w niebie w dobrej przestrzeni,

westchnień i modlitw w czuwaniu bogatym niesie wiatr w koszu jasnym i pełnym wspomnień moc

gdzie hołd niezmierny rozjaśnia noc,

przy krzyżu wspaniałym historię i modlitwy sie spotkały i do nieba niczym ptak

pomknęły wręcz poleciały gdzie orszak

wszystkich świętych przyjął ich wspaniały,

słońcem i światłem mork rozjaśniony

i nieśmiertleną pamięcią miłości dom smierci zwyciężony,

nie zniknie pamięć dnia tego tak bardzo potrzebnego,

na wieki zapamiętane są dusze

zmarłych w niebie zamieszkałe,

godny i uszanowany grób błyszczy zniczami gdzie wszelkie jasności

oświetlają ciemności,

w modlitwie i wiedzy ze wspomnienia powstaje nowe życie i droga do zbawienia,

światłość wieczna niech im świeci,

niech królują wszyscy święci,

niechaj nieba im nie zbraknie,

niech kolorem Ducha światła palą się w listopadzie

dla pamięci i wszelkiej dobroci

święty spokój w tym dniu zagości,

wieczny odpoczynek racz im dać Panie ,

a światłość wiekiusta niech im świeci właśnie,

nastrój świąteczny i wspaniały gdzie tradycja i nowoczesnośc w jedno się ognisko zbiegną

poświatą jasności niezmierną

na cmentarzach otwierając drogę dla nieba bije serce narodu i dusza modlitwę

wręcz śpiewa,

zastanawia i przypomina się każda życia chwila nad początkiem i końcem ,

nad przejściem dalej w nieba daleki i nieznane w smutku i radości,

w mocy i spokojności,

w myśli i sztuce i w rodzinnym spotkaniu wspomnienie i cześć dla zmarłych jest.

     Wielki sen

   Piękny dzień, wspomnień moc i spotaknia dom,

gdzie słońce i deszcz z pożegnaniem przeplatają się,

faluje brzozowy las,

osobny tor niezwycięzonej histori zabaw

porusza zegar czasu, otwiera drogę przyjaciół

kolorowy dworzec i kapliczki wielka moc do nieba bliżej prowadzą

bramy piorunem otwierają,

wzgórza i płonące znicze rozświtlają

krzyże, gdzie wieży szczyt

i kina obraz porywa i zadziwia dzień i noc jak kontrast,

rodzinny krąg i ostatni spacer do niebiańskich łąk, godnie i dumnie uczyniony spokojny

i niezwyciężony,

zapamiętany we łzach,

spojrzeniach i serca biciach-spacer do drugiego świata i życia,

promienie słońca i deszczu krople zlewają się z białym obłokiem,

przybiegają chwile bezcenne i myśli

nad życiem różne i piękne,

uszanowanie ostatnie i święte

napawa tajemnicą, pulsuje wrzeszcie,

wspomnienia i historie o pożegnanej osobie

niekonczące się wylwene ceremonie

moc wielką otaczają i unoszą duszę

ku górze ektoplazmą piersi oddychają,

modlitwą ziemie śpiewają i nigdy nie zapominają,

wiatry na wzgórzu

i myśli wzruszenia układają nowe

niebiańskie raje i podróży cele,

gwiazdy tańczą na niebie,

tańczą na dworcu gołebie,

mknie w domu i na stypie wspomnienie,

cisza si spokój i wieczne odpocznienie w światłości

i wszelkiej wiekuistości,tchnie nowe nadzieje i zamyślenie.

     Jasny blask

   Promienny jest wesoły i sumienny kiedy w obraz twarzy swą energią obdarzy,

kolorem niebieskim wodnej tafli morza rozbłysła na niebie zorza ,

tańczy iskra różnie na niebie podróżnie w przestrzeni niknie gwiazd i w leśnej głuszy niknie w gościńcu w czas,

miarowym tik-tak biegnie rosy białej dywan rozłożony,

w smutnej jesieni iskrzy się ognik miły domowy i wirtualnie gotowy.

     Skoczny bieg

   Zwolnił rzeki prąd

w wirtualnej grafiki cień kolorem uderzył w mrok,

słońce wzniosło swoja tarczę nad wzgórzem kameliowym ładnie,

zielony las i wiatru czas ogarnął wzgórze kłębkiem myśli wraz i tylko głodka wpatrzona twarz

celuje wzrokiem w dal gdzie orzeł ku skrajom sfrunął płynnie skrzydłami trzepocąc jak ten jesienny wiatr,

pogody dwie słońce i deszcz w tańcu spotkały się nadały rytm i energi prąd pomknął jak moc w dzień i noc,

pioruna grzmot wytworzył melodię tą,gdzie pianina tony kołysały do snu w widok w otwarte balkony i krzewy,

do nauki wzywały porannego słońca śpiewy i do Boga modlitwy i wiedzy materiały jako skarb cenny,

błyszczący świat ów cały przesłaniem i pięknem wspaniały wraz z życiem okazały wirtalną drogą został opisany.

Jednostajnym krokiem biegnie serca rytm,

Słychać bicie dzwonów w nocny cichy rzeki spływ,

gdzie jasności nieba jak kruszyna chleba karmią myśli i wspomnienia nad widokiem przeznaczenia,

fal ognistych języki rozjaśnia wieczorne kąty,

miarowym pasażem przebiegł promień przez witraż kolorowym blaskiem i zielenią uraczony szumi

konar drzewa spokojny i zielony,przesłanie i nocy powitanie w jesiennej panoramie wspina się w górę

nieba powoli i znika w oddali w wolności wiatr&´w gry,ukłanka okienkowa wita wirtualna i prawdziwa w sen

wprowadza spojrzeniem wesoła by powiedzieć dobranoc na miłą noc.

     Łamanym wzgórza widokiem

   Świelista gwiazda tańczy z delikatnym jeziorem,

powierzchnia płaszczystego brzegu rozpościera swe horyzonty w rozjaśnienu słońca zachodzącego

spokojnie pomarańczowego,

cieszy się wiatr zmian informatyki i płyną dźwięki muzyki w daleki nieznany drogi czas do wieży,

do wieży przybliża nas rytmiczny na ścieżce krok i słońca blask.

     Skoczny rytm

   Jak kształtny z komina dym ułożył nuty na pięciolini i tańczy wnet skacze wrażeniami swymi,

raduje się dusza gdy mp3 w przestrzeń wyrusza i szuka celu przeznaczenia piosenka rodząca się z serca

i płynąca z westchnienia,przyrody łyk i słońca jasny blask odżywia taniec pośród gwiazd subtenie

i delikatnie biją o brzeg jeziora małe fale do taktu układając melodią żwawą.
Wieczorny zimny wierszyk

Już zimno tworzy się,smutny pada deszczyk bębni do rytmu,

nocną muzykę śle.nieogrzewana kołysanka ukoi cię do snu ogarnie ciebie zimna falka aby zmyć twój dzienny trud.

Na wieży zapomnienia wiatr nocne tchnie westchnienia żeby odkryć wspomnień świat wesoły jest ten wiatr.

     Łąka i burza

  Żyje swoim przyrodniczym rytmem zieleni się wiosna

nasyca słońca blaskiem,

płacze deszczem i mieni się motylkiem,

szumi wiatrem pośród krzewów zielonych.

Ona drży gdy głasze ją jaszczurka,srebrnym światłem odbija promienie,daje życie i poetom natchnienie,

śpiewa komarem w trawie.

 grafika: źródło - https://duckduckgo.com/?q=%C5%82%C4%85ka&iar=images&iax=images&ia=images

 

     W niesamowitej myśli głębinie,

  Czystym kryształem życie płynie i tańczy wiatr szumiąc wesoło

gdzie księżyc roztacza srebrzystą poświatę wkoło,

las śniegiem okryty białym pokrywa płatkami ziemskie dywany i iskrzą natury błyskawice w tę burzę ,

która łamie ciszę,

uśmiech radosny z wiedzą wspaniałą na tarczy zegara są chwilą ładną jak życia

kwiaty wyczekujące wiosny dalekiej gdzie jasne słońce,

wirtualnym okiem spogląda komputer z systemów okien.
17 lutego 2011


     Szerokiego przebaczenia czas

   Chwile przeproszenia piękne jak niebo tak łagodnym blaskiem i szumem 

rozlegają się śpiewającym chórem,

pieśn eletkroniczna i komputerowa

motywacją jest do działania rytmiczna i gotowa,

w spokojności fal oceanu słońce tworzone gwiazdozbiorem zodiaku rozjaśnia wszelkkie ciemności i ślicznośc

nadaje o zachodzie morskiej spokojności gdzie chwile niepewne rozwiewa w pył łaskawie

światło dobroci w samotnej widoku okazałości.

     Już powstaje nowa myśl

   Kiedy słońce wschodzi w mig i nad horyzontu przestrzenią wzgórza leśne się zielenią,

tańczą wszelkie promienie roztaczając blaski i cienie wśr&oacute;d sinusoidalnych fal duchy istnieją z melodią ,

oglądają czas miłym westchnieniem bije serce ze słonecznym promieniem i żyje

informatyka niczym wizerunek pejzaże wszystkie ogląda i siecią się przemyka,

gdzie skalne kamieni kręgi owijają nieba błękit.

     Kiedy drogi szary trakt

   Wiedzie w cele szcześliwości,

wtedy gdy błękitny fragment nieba jest ostoją spokojności

sen wspaniały w dzień realny jest udany i wspaniały

niczym dzień i noc łukiem owija gwiaździsty mrok,

lustra dwa tańczą wraz swym odbiciem,

swoim blaskiem gdzie odczucie wrażeń

jest na ziemi i płynie rzeką marzeń.


W smutny blask rozpościera kamienny widok,

Skałą trud życia podróż wiedzie niebieską drogi linią,

poprzez kraj śliczny tak wiele układa się spraw,

tylko twarz smutna jak wierzba

płacząca nad doliną,

mroźny wiatr smaga ścianę kamieni wiekowych i kometa

na niebie znaczy ślad podniebny i jasny,

szlak gwiezdny i błękitno-słoneczny,

mały znak ciepłego słońca,

które zbliża się pomału do ziemi i kolorem się mieni,

pada na monitor żywo

wyczyniając tańce z informatyką.

     W nicości

   Promyk słońca

jest gwiazdą srebrzystą migającą bez końca

na przestrzeni podniebnych zórz łuną jaskrawą biegnie tęczowy zachód,

gdzie pęki róż wyciągają ręce ku niebu na wzgórzach za deszcz w podzięce,

kamienny i miły jest fragment widoku

grafika-żródło: (https://jpcdn.it/img/10c590b90f035b76e78f69d527de514d.png)
i błysk monitora iskrzący w obłoku.

Rozbłysk świateł słońca dał wiedzę wspaniałą gdy już niedaleko wiosna

zbliża się radosna,

z siecią i przygodą myśli idą tekstem

i drogą nad informatycznym krajem płyną fantastyczne wiersze,

pisane tekstem.



     Dzień zrozumienia


   Dzień zrozumienia myśli wytchnienia toczy się kołem dążenia,

gdzie jasnośc przybiera

kształty realne i fantazja splata się z ideą czasem,

jest ogród leśny i ma swoje na wietrze pieśni

w informatycznej fantazyjnej poezji się mieści

kolumny przedwiośnia nadchodzącego

wspierają filarem nów księżyca na niebie umieszczonego

i błyszczy srebrzyście wśórd czarnej nocy nadzieji promienny blask słońca

odbity na tarczy księżyca do ziemi dociera

swym blaskiem nadzieji i światłem rozjaśnia się wyobraźnia

w widoku szerokim i gdy zamknięte oczy buje serce i życie się toczy.



     Słońce jak kryształ

   Kryształowe słońce mknie poprzez witraże kolorowe

promieniem ogarnia śpiewy wesołe,

informatycznej przygody poczucie niesie bicie serca w rozumie,

kwitnie powoli pierwiosnek na skale i roztacza gwiazdę wspaniale,

gdzie czas javy i komet na monitorze,owiewa wiatrem te słońce i morze,

bursztyny nad brzegiem migają przy wyspie fantazji cyfrowej,

fantazji skromnej

gdzie nad wszystkim Bóg czuwa i łza spływa krótka

w spacerze i spokojnym śnie wyłania się realny prawdziwy owoc i piękny świat.

     Dzień kobiet


   Dla kobiety wspaniałej

dziś szacunek się oddaje,

gdzie tulipan smukłym kwiatem wyraz życzeń uczuciowy,

piękno w 8 marca zawarte niech dla kobiet świeci słońce jasne i pogodny będzie dzień

jak najwspanialszej przygody sen,

za ich życie i trud wszelaki do tulipana niech będą czekoladki,

a przede wszystkim szczere od serca życzenia

w taki dzień kobiet marcowy dla lepszego ich istnienia i pamięci wspomnienia,

wielkie wszelkie życzenia,które kwitną niczym stokrotki kolorowego marzenia,

w swej śliczności 8 marca tulipanem i różą kroczy

w odczucia kobiet jak dzień,kobiet jak tajemnice nocy.

Wszystkiego najlepszego serce życzy.


08 marca 2011

     Nieba błękit 

   Czas jest wielki jak nieba błękit,

już wspaniale rozpościera krzyż swą jasną poświatę,

dobry jest Bóg i Pan błogosławi sercem nam i patrzy na świat ze słońcem i księżycem

rozpościera moc przyczyną i życiem,

wspaniałym tchnieniem i blaskiem,

wiedzą i fantazją, mocą wchemmogącą i niepojętą drogą i pieśnią będąc z czasem,

gdzie wszystkim jest Bóg i miłością wszelką nadaje natchnienie poezją i informatyką piękną.

     Różany dzień

   Miły dzień spokoju różą oznaczony 

stoi w nim pomnik na placu kamienny i skalny,

spogląda okiem na ziemię

i cieszy się tą ciszą niezmiernie,

wśród szarozielonych panoram marcowych ogarnia cieniem i duchem

krainę map i łąk, duchem jasnym i cieniem nieznanym

biegnie przez życie drogą w rytm i serca bicie

fantazji pałace wita i wzgórzem leśnym chmury pyta: Czy lepszy może być życia trakt?

Czy tylko wskazuje drogę znak?

Różami jest usłany powierza i słońca blask.

 

         Cudowna fala.

   Przejrzystego jeziora fala

mknie nad brzegiem jeziora

tam gdzie tańczy blask słońca

i zorza wznosi się pomarańczowa,

szumi wiatr nad zmysłowością

serca w przyrodzie, serca bijącego z radością

skalny kamień wypełniony nicością

asteroidem jest w niebie związanym z Boskością,

płyną wszelkie przestrzenie

kochają rodzinną ziemię

oraz życie te piękne niezmiernie

niczym rzeka w wodospadzie

tańczącym w letnim wietrze,

widokami uraczony

płynie statek latem urzeczony. 

       Gwiezdnej tęczy blask.

  Wita kwiatem uraczony gwiezdnej tęczy blask

pośród letnich dróg zmęczony pomknął smutny czas,

już ta chwila w słońcu ciepłym miło świeci wraz

wnet ogarnia niebem błękitnym pełnym różnokolorowych gwiazd.

  Tylko wiatru przewiew mały

lekko ostudził oczu zapały

spłynęły krystaliczne wodospady

;

nad kraj cudny i wspaniały

chmury i obłoki uniosły

srebrzystej drogi mlecznej blask tęczowy

blask doniosły

księżycową grą poniosły

siedmiorakie kolory.

 

     Ćwiartka. 

  Połowa małej szklanki 

jest ćwiartką dużej szklanki

 jeśli duża szklanka

pojemność ma

litry dwa

to przy pojemności litr jeden małej szklanki

ćwiartka to jedna czwarta,

zależy więc od tego

jaką  pojemność ma szklanka kolego,

Ważne jest wtedy pytanie:

Która ćwiartka w szklance gasi pragnienie mości Panie?

  

     Głos. 

   Gdy woła echem wśród ziemi głos

bijący dźwiękiem brzmi  zaklęty dzwon,

otwiera się anielska toń

wyciąga ręce  w promieniu tam, gdzie galaktyki tron

śmieje się rzeka z księżycem, informacja biegnie z filmem krok w krok,

Boski wiatr i Commodore Falga powiewa kolorowa i ciekawa,

brzmi dynamiczna melodia do tańca żwawa.

  Taniec rąk rozpostartych w przestrzeni

wolności, mocy, wiedzy i miłości

gdzie nie ma zniszczenia, i śmierci

gdzie lot orła

i taniec zorba

układa się w fioletowe innuendo

brzegami płynie i wiruje echo.

  Mizantrop samotności

podróżnikiem jest przestrzeni,

wiedzy, pracy i wolności,

myśli mapami przemijają

nostalgię w krainie leśnej układają.

  Serca, żyją i biją niezmierne

i nie zniszczy nikt Polski bezczelnie,

bo Europejska to kraina i potężna

i piękna jak cudowna chwila.

  Trwać będzie informatyk nieśmiertelnie

nieskończenie, gdzie znajdzie inspiracji spełnienie,

powiewa sztandar, krzyż, i gwiazda

nad wszelką zibr /emią i krai´ną

nad wszelką ideą i myślą

jest twardą i stromą istniń serpentyną,

jest miłością śliczną i samotnością miłą,

wolnością i pracą, informatyką

bijącąpiersiami muzyką

poezją Boga żywego,

energią atomu galaktycznego,

druidem z kamieniem moonstone

wieloma widmami nad jeziorem.

  Realnym czasem wiedziona jak droga

niczym syrena śpiewa ojczyzna niezwyciężona,

gdzie kwiaty warszawskie,

gdzie piasty poznańskie

i innych krain narody  Polskie,

oddycha potęgą Rzeczpospolita,

oddycha elektronem i systemami  w niej informatyka.

  Za falą fala,

słońce za słońcem

rozgrzewa serca kruche i mocne,

toczy się wiatr i pada desszcz na łące,

gra biegnie wirtualnie

potrójne odnosząc zywcięstwo

i rodzi się odwaga, rodzi się mądrość i męstwo,

w neuronowej sieci komputerowej

impulsy płyną inteligencją,

duch dobry ogarnia niezmierne poziomy czasoprzestrzeni,

gdzie gier  i programów miliony do życia gotowych.

  Łza i krzyk w niebo wydany

i taniec życia w swobodzie zatańczony

kulturą są istnienia i wyrazem stworzenia,

poezjąw inspiracji i Bożym spojrzeniem natchnienia,

bram fantastycznej drogi,

niezmiernie z determinacją prowadzi do nirwany

integruje wszelkie ducha stany.

  Drzewa i grzyby na leżnych dywanach

fioletową eskadrą się ustawiły

w śnie leśnym i elektronicznym

oczami widzały, słodkimi sokami w ustach smakowały

w dążeniu ustawicznym

w panowaniu wiecznym 

   

      Lili.

 

 Czarowna Lili jest kryształem w słońcu miłym

śliczna w ogrodzie wzgórz

płynie serca westchnieniem przez fale koralowych mórz

ogarnie promieniem ciepłym

cudnym spojrzeniem nad brzegiem piaszczystym

pod nieboskłonem przejrzystym

gwiazdy mówią dobranoc

odchodzi dzień, nadchodzi noc

pełna wzruszeń noc  ciemna i tańcząca 

zamyka oczy panoramą snów

fantastycznych bez końca

kwiatami Lili słodka i pachnąca

obejmuje krainę słońca.   

     

    Przejście.

 Tam gdzie wiatr nie dociera

przyjemność w ciszy jest bez końca

układa sie myśl przewodnia

idea fantastyczna 

ku niebu fale swe wzniosła

gwiezdnym obrazem namalowana

kreśli galaktyczne drogi rozjaśniona

promieniem kosmosu

wśród sierpniowych widoków.

  Asteroidy przedziwne

komety rozliczne

żeglują po nocym niebie

kolory nocy nadając pięknie

kwiaty oddychają snem

nocy sierpniowej

letniej i niezwykle kolorowej

tu grzybek się wychyla spod leśnej knieji

cień między drzewami przemknie

nieoczekiwany spokój jest na ziemi

realną prawdą urzeczony

szuka spojrzeniem człowiek

to sensu życia jak grzybów w lesie

gdzie mech  na drzewach zielony

kierunki fantazji i północy

melodyjną serca pieśń niesie

wulkanem wybucha marzenie

jest jak taniec i epokę przejście.

    W niebie.

  Przecudna Mario Panno Święta

tyś Królowa Polski, tyś Wniebowzięta

w jasności i krystalicznej czystości

cuda wszelkie czynisz

dla świata dobroci

serca w nadzieji unosisz.

  Zielona Lilijo  i Pani Przenajświętsza

tyś kwiatem, tyś Matką Jezusa

Panno  Mario Zielna,

wszelkie chwały Tobie i podziękowania

bo Syna Bożego pięknieś na świat wydała

Syna Bożego w wolności i czystości  uchowała,

kłania się i modli naród wspaniały

płyną święcone zioła i wiarą biją obrazy

niesamowitej mocy wszechmogocej Maryji Panny

na wszystek dobra westchnienie

na pożytek i niepodległe dziękczynienie.

  Niezmierzone głębie mocy

melodię śpiewają prorocy,

dla Pani tak jasnej, Matki Boskiej

anoły pyłem wzniosły

drogę do niebańskiego raju

spojrzenia swe podniosły

na niebieskie jasności,

gdzie Maryja przepiękna

czuwa nad światem Wniebowzięta.

 

    Tra la la.

  Tra, li, lu, la, la, le, le

 tra, li, lu, la, la , la

pa, ra, ra, ra,ra ram

la, li, lo, la, lej, pam.

  Tra la, li, lo, la, lej, lam

na, na, ni, no, no, nej

pa, ri, ra, ra, ra, re, re

o la, la, hej, hej.

      

   Czas marzenia.

 Pośród gwiazd

wybił zegar z tarczą analogową i okrągłą

godzinę cichą i nocną,

godzinę  drugą dostojną,

księżycową poświatą i promieni drogą

ujrzał  człowiek widok i ogarnął myślą nową

ziemskie  skarby przyrody,

szum wiatru, powoli tańczące obłoki i wodospadu wody

w chwili tkliwej, chwili dobrej

bezpiecznej i sennej

chwili nocnej,

jak w czas szukanego marzenia

wybiło też serce westchnieniem spełnienia

przez życia wspomnienia

pomknęła fantazja w ten świat realny

sekunda za sekundą przemijał czas nieustanny

odżyły kamienne skały

radością drzewa na wietrze falowały

uśmiechem lustra odbijały

cienie w czas marzenia

trwającego do rana.

  Ten walc nocny natury

z informatyką tańczy 

błyskają spojrzenia

cień goni cienia

blask księżyca

szuka promienia

do tańca zaprasza

galaktyka kosmiczna

lasery, promienie

światła i cienie

też tańczą nocnego walczyka

jak serce wrażliwe

serce gorące

w marzeniu rytm wybijające

uczucie jest śliczne,

życie piękne

w tę nocną marzenia chwilę.

 

grafika - źródło: ( http//:google.pl/imgres?q=jesie%C5%84&um=1&hl=pl&tbm=isch&tbnid=2hXL2_3hwDItHM;&imgrefurl)

 

      Olszynka.

  Poza miastem, hen daleko 

wita wzgórze, wita las za rzeką,

laptop w dłoni rozłożony

melodię wybija w histori

 wniosł sew oczy ku niebu pomnik

w nocną czeluść galaktyki gwiezdny migoczący ognik

mknie melodią serca promyk

swobodnie i skromnie ponad horyzontem

falują romantycznie wzgórza nad jeziorem

jak wieża stoi błogosławiony dom

i piękne jest życie, cudny blok

podwórko co wspomnień zna wiele

jeszcze przyniesie światów mnóstwo od soboty po niedzielę,

tanec myśli układa wzór

na niebie kreśli lini sznur

błyszczy lunapark w księzycu w oddali

daje sygnał pociąg, wije droga w leśnej dali

poświata tajemnicza widok za widokiem odkrywa

nadzieja w blasku księżyca

rozwiązuje problemy koncepcja życia,

na wietrze szumi olszynka aby spokój dać

oddać sen jak brat

w olszynce sieci sen ułożony niczym kwiat i pulsar.

 

     1 września.

  Cóż za patriotyczny dzień

pierwszy września ten,

jak Westerplatte

bronili polski żołenierze

w bohaterskiej walce,

Nad Bzurą bitwa niebo otworzyła

mężna obrona w Wiznie - Polskich Termopilach.

   Flaga powiewa szanowna biało czerwona,

kwitną talenty, zaczyna się nauka i szkoła

serce wzrasta w wolności

serce bije w uniesionej patriotyczności,

piękny dzień

pamiętny dzień

niezapomiany krzyż histori ten.

  Walka obronna, ułanów moc

heroiczna postawa w dzień i w noc

niech żyje Polska, niech żyje Warszawa !

odzywa się pamięci głos

pokoleń pięknych, pokoleń cudnych

te polski wrześnień

złoty niczym jesień

wzniosły niczym łza i serce

w wielkiej Ojczyzny obronie

spojrzał Bóg i pamiętał

na swoim nieboskłonie.

  Chwila uniosła, chwila wrześniowa

tym wydarzeniom jest poświęcona,

postawą,myślą i duszą oddana

wszelka cześć i chwała.

   Tylko kwiaty i pomniki

zostały skałą

tamten dzień przypominają

dnia tego odżywają

w jedną ideę się splatają

bronią i zwyciężają

w wrześniowej zadumie

mężnie kroczą i dumnie

płoną znicze

oświetlają i historię przekazują

wciąż przypominają

tym wszystkim wygrywają.

 W takiej refleksji i patriotyźmie

cudne są chwile w Polskiej Ojczyźnie.

 

               Okrąg.

  Błyszczy okrąg w słońcu wrześniowym

 mieni się liść kolorem jesieni złotym

idziemy wciąż z biegiem lat

w cudowny i trudny świat.

  Tańczą duszki na ekranie

w promiennym słońca upale

pulsują cienie, grają melodie

widoki otwierają fantazję swobodnie.

  Okrągły obiekt fraktalem gwiezdnym

maluje lustrzanym odbiciem zodiak niezły

porządek i ułożenie

biegną z zyskiem i bez zysku w różne cele

rytmicznie żyją przestrzenie.

  Zwycięstwo poczwórne w okręgu

radością jest i normalnością w biegu

gdzie z krzyżem jeziora pejzaż

okrągły tworzy wernisaż

orkiestra gra i informatyka

tajmniczą jest jak mistyka.

  Okrąg słońca na niebie wykreślony

jasny, gorący i niedosięgniony

warte wschodu są zachody

w tej rozłożonej harmonii.

     

 

      Królestwo północy.

  Idzie noc, nadchodzi skała

wszelka moc Boża rozjaśniała

kwiat odpowiedniej pracy żąda

niszczy niezrozumienie i zawsze trwa

bytem istnienia, odwagą bohatera

w królestwie północy walka zwycięska.

  Legiony Chrystusa, armie Króla

w wolności i bogactwie

roztaczają zwycięskie fantazje

siłą i mądrością niezmierzoną

pieśnią północną.

  Taniec snów otwiera księżyc

świeci na niebie bez przerwy

energie tryskają wszędy

na białym tronie

powiewa flaga normalności

w królestwie północy  

walka i pokój się toczy.

 

 

      Dobry dzień.

 Śliczny dzień jest jak sen

co w nocy gwiazdami świeci,

cieszą się oczy perłowe i zapatrzone w widok daleko ten

gdzie księżyc z gwiazdami ku zenitowi leci.

  Wszelkie lasy otaczają prośby okręgiem

duszę w ostatnim tchnieniu lata

nikłym nowym jesiennym prawie wiatrem

kolory złotawe ze zielonymi prześcigają się czasem,

czas spogląda i szuka rozwiązania

w zachodzie słońca i postawie drzewa

fraktalami płyną myśli i krzyżują się spojrzenia.

  Wszystek to śliczne

pulsuje rozlicznie

wedle wszelkiego prawa i normalności

przywilejem jest ludzkim w preludium jesiennej pogody,

krzyżem Boga i księgą mądrości,

kwitną kasztany w swojej fantastyczności.

  Ostatni zwiadowca projekty konstruuje,

kreśli na niebie energię, 

roztacza fantazji obrazy wiernie

na błękitnym niebie

szuka wspomnień i łączy to co ma nadejść

w modlitwie i mądrości,

w prostocie i fantastyczności.

  Muzyką cichego pokoju

i ponadludzkim serca biciu,

doznaje uczucia miłości

nadającej głębszy sens życiu

niesamowitemu poświęceniu i przeznaczeniu

błyskają światła istotnemu sednu

dlatego ułożone

aby były odczytane i dostojnie hojnie

rozumiane i przekazane,

tudzież zastosowane

tajniki informatyki. 

 źródło:  grafika Google - spotkani i ułożeni przyjaciele dobrego dnia . 

 

        Pielgrzymka.

   Warto było choć na chwilę

zatrzymać się w miejscu świętym

modlitwę oddać ku niebu

krok za krokiem mijając krzyże.

  Wielkie cuda, wielka wiara

w tym Skrzatuszu ukazana

Matka Bolesna co odpuszcza grzechy

jasno emanuje blaskiem na wieki.

   Mocą wszelką jest natchniony

człowiek wtedy pokorny

wrażeń wiele i coś każdy znajdzie

co szukał na świecie i w niebie

pięknym dniem powitane dusze

w myśl o Bogu i Ojczyźnie, o Europie 

splatają się jak fraktale, freski i róże.

   Krystalicznie czystym źródłem

synergia oplata świątynie swym duchem

tradycją i tajemnicą łzy same się

do oczu cisną,

morzem dobra serca płyną

wiarą niesamowitą.

  Widoki i prośby spełnione

dary w dożynce złożone,

w szacunku i skupieniu

w pielgrzymce, w słońcu i deszczu

Bóg jawi się nad głowami

roztacza miłość i splendor nad krzyżami,

wybacza i miłuje się nad nami.

  Dziekuję Ci o Pani Skrzatuska

za dary wszelkiego istnienia

za to, że pokłonić się mogłem Tobie

w pokorze

wysławiam Cię Boże.

 

    Salon gier.

  Gdy wieczorny przyjazny dzień

wita grą salon gier

gwiazdy świecą skonstruowane

można zachwycać się Galaxianem.

  Wrażeń moc i doznań wiele

automaty elektroniczne

dostarczają co sobotę

tak naprawdę i on-line.

   Vastar i księżycowy patrol

o dobro w kosmosie walczą

uciekają więc Marsjanie

bo lasery  tam są właśnie.

   Pinball kulą kręci się

i muzyka pięknie gra

gdy jest bonus i liczba wielka ta

informatyczny extra ball.

   Fantystyczy gier tych świat

toczy się przez wiele lat

kolorwa dobra gra

jest efektem fajnym tak.

   Gdy przed wyświetlaczem płyną chwile

 rekordy znaczą się przez cyfrę

punktów dziesieć dzisiaj dał

Space Invards choć on-line.

   Ważne jest w Informatyce

teoria gier w nowoczesności i klasyce

gdyż podstawy każdy zna

wnet pociąga miła gra.

  Gra jak sen, wspaniały dar

gry video gdzie gra świat

przygoda toczy się

ważna wśród komputerowych gier.

 

źródło:zdjęciejpghttps://www.google.com/searchq=Ireneusz+%C5%81ukasz+Dzitkowski&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjG9vm2naToAhUuwqYKHSvaD_AQ_AUoAXoECAsQAw&biw=1040&bih=1064#imgrc=l95mqsf6VGhj5M

 

      Srebrny ptak.

  W formularzu srebrny gołąb

sercem życie tchnął

na podniebnym sklepienu chmur zwinął się kłąb

fantastyczne kształy lepił

różnorodnym prądem pióra  i skrzydła

niczym prąd rzeki wzleciały nad kraj niewielki

kraj srebrny

gdzie tańcuje wieczorem

żuraw z orłem

tak jak duch złocisty

spłynał pyłem srebrzystym,

spojrzeli królowie smoków

dostali nadzieji i odwagi na ziemi oraz wśród obłoków

w fantastycznej przygodzie snów

wśród życia bezpiecznych realiów

tęcze kolorowe i ptaki srebrzyste

napełniły serce

rozbłysły w umyśle

skrzydła ptaka jak księżyca odblask

w nocnej galaktyce.

 

     Jesienne liście.

   W słońcu złotym i jesiennym

promień bije nadzieji

w tańcu z księżycem sennym

plejada gwiazd na niebie się mieni.

   Wszelkie nocy panoramy

konstruują diagramy

w krystalicznie ostrym widoku

wiatr porusza latawiec w powietrzu

układa zodiak na sklepieniu.

   Wiarą biją ołtarze

wiedzą kwitną szkoły

natchnieniem emanują artystyczne wiersze

deszcz bębni jesiennymi kroplami mokry

gdzie dom cudny i gościniec wesoły

szumem liści okrywa drogi rogi.

  Serce wielkie jesienne

trochę smutne lecz piękne

splata wykresy i widoki

żeby mogło bić jeszcze

raz puste, raz pełne

liści jak wspomnień

jesienne serce.

  Wirują i sypią, krok za krokiem

czekają na wiatr za widokiem

żeby móc pożeglować do nieba

chodziaż jesień w koszu niesie

owoce ziemi i nieba

chodziaż czasy sa różne i święta

krzyż na wzgórzu brzozowy

okryty liśćmi pamięta

wszelkie opowieści z liści

gdzie kruk ostrzega

ptak i kasztan nie śpiewa

grzyby w lesie schylają kapelusze

liść jesienny klonowy

daje fantazji życie

pogrążony w informatyce.

   

           Wiatr i rytm.

  Szumi wiatr wyznacza rym

w serca błysk i zegara rytm,

poprzez przestrzeń mknie powietrze

napełniająć duszę pięknem.

  Smutny dzień jesienny ten

tak powoli toczy się

czeka życie, czeka sen

aby zbudzić cichą pieśń.

  Lecz w zachodzie słońca -zorza

owinęła obraz nieba

moc bramę niebios otwiera

dusza tylko łzami śpiewa.

   Szczęście takie spokojne

w gwiezdne wpływa morze

tu gościniec na ziemii

tam w pokoju życie w pełni.

  Oddech rytmem wieczorną ciszę wypełnił

krystalicznie czysty się umysł zamyślił

nad rzekami i obrazami

nad przyszłością i wspomnieniami

sprawiedliwie i uczciwie

osiągnął szczyt dostojnie

jesienny wiatr w wąwozie.

 

      Pomarańczowe drzewo.

 

  Słodkie drzewo pomarańczowe

ku górze swoje konary wyciągasz

stwarzasz wiatru słowa raz po raz nowe

pustkę serca wierszami i pieśnią napełniasz.

   Błyskają gwiazdy i świetlne promienie

opływają w świetlistym blasku przestrzenną scenę

na czas i każdą czasu chwilę

płyną sygnały duszy i różne melodie

w jednej synergi, istocie i konstrukcji

 w złotej jesieni Polskiej, w latawcu i gwieździstej nocnej ciemności

 jasne są myśli siłą dobroci.

  Otwarte niebo jak morze przecinają samoloty i zorze

bijącym serca rytmem

podąża tańczący duch kolejowym nasypem,

ku perspektywie wytchnenia

ku drodze przeznaczenia,

tam widoki fantazji

tam pejzaże wyobraźni

fraktalami ogarniają mapy myśli

oraz ukladają sny i to co się przyśni.

  Neonem optyki i mądrością informatyki

tli się język w duszy niezwykły

drzewem pomarańczowym ozdobiony

kurtyny tłem okryty i przybrany

oceanem ust płynie wiersz wspaniały,

emocji pełen i ekspresji

wyrzut zamieniony w sztukę recytatorskiej poezji,

środek wypełnia duszy i ożywia serca

zamyka nudę w swoich objęciach

pod drzewem pomarańczowym

w jesiennym nastroju sentymentalnym,

gdzie  są cienie, 

gdzie istnieją promienie,

rosną na drzewie tym nadzieje.

 

     Święty dzień listopadowy.

  Piękny dzień listopadowy

w swojej świętości cudowny,

płoną znicze i świetliste są krzyże

dusze w niebie są czyste,

chryzantemy i róże kremowe

pochylony człowiek nad pomnikiem w modlitwie

trwa i czuwa we wspomnieniu pokornie.

    Wszelkie historie i wspomnienie

pamięć o tych co odeszli

duchem są listopadowej myśli i pieśni,

dusza sygnałem jest serca

nad śmiercią się zastanawia

nad śmiercią zwycięża.

   W jasności mknie czystość ku niebu

gdzie Wszyscy Święci królują w raju,

przeżycie niesamowite

w roku jedyne

łzą żalu jest i narodziną życia

1 listopada taka dla zmarłych chwila

smutkiem jest i radością

spotkaniem i samotnością

bijącą Bożą mocą.

   Wieczny i święty odpoczynek racz dać Panie

a światłość wiekuista niechaj im świeci zawsze,

spokojnych snów i dobrych duchów

w Bożej opiece i anielskim świecie

tam gdzie Wszyscy Święci

tam gdzie cmentarze są i pomniki pamięci,

spoczywają niech w pokoju amen.

 

 

 

                 Ojczyzna.

  Polska krajem jest wolności

czystą przestrzenią niepodległości,

historią i myślą

mkną wszelkie idee

gościnnośc jest tolerancją

ziemia - matką.

   Polski patriotyzm

europejski patriotyzm

jak piękno księżyca

niczym wolność słońca

boskim niebem niebieskim

mnkie gościncem królewskim

flagą i krzyżem odwiecznym.

   Niechaj żyje Polska

zawsze przecudna, wspaniała

ojczyzna doniosła

niech będzie Niepodległa Polska

jak gwiazda i Europa.

  Las oddycha piersią życia

słowo polskie jest i polska jest informatyka

polskie nuty mkną melodią

polsa jest muzyka

bialo-czerwona uszanowana

powiewa flaga

przy boku Europy

rodzi się nowy patriotyzm.

   Rodzi się serce ojczyźnie w podzięce

gdzie wolne jest miejce i polskie drogi

ojczyste sprawy i pokolenia

pracą i nauką

dzialalnością i sztuką

mieni się Polska

taka niepodległa, taka listopadowo wolna.

  Wiele się jeszcze panoram mieni

przecudownej tej Polskiej ziemi

wśród Matek Polek

wśród narodu i ludzi

dobra  i wolna Polska się budzi.

 

 Http://www.google.pl/imgres biało-czerwona

 http://www.google.pl/imgres/unia europejska

 

               Wiedza.

  Wielka jest wiedza i piękną

gdy płynie tekstem i liczbą

błyszczy muzyką i grafiką

przypomina historią prawdziwą.

  Oświaty rozumny kaganek

w umyśle światłym programem

informatyczną tajemnicą

napełniają się rozumy nad ranem

wieczorem i w nocy

wiedza i nauka zawsze ugości

wszystek rozjaśni wątpliwości

rozwiąze wszelakie problemy

zbada rożne zjawiska w przestrzeni.

  Teoria ulubiona

ciekawa praktyka

edukacja urzeka i zapala światła dobra

świat rozwija nauka ścisła i humanistyczna

oraz wszelka inna wiedza jak książka

niczym odkryta tajemnica.

  Skarbem nauki są klucze

studia pasją i pracą

społeczności i rodziny bogacą,

człowieka oświecają i wzbogacają

mądrością, intelgencją

fala tak jak ocean i owoc dojrzewa

bo cudowna i piękna choć trudna bywa wiedza,

bo źródła jej tętnią pozanania krainą.

 

 

 

          Dobra wróżba.

  Dobra wróżba spełnia się

niczym najpiękniejszy sen

siedem wnet Tarota kart

los układa w rytm i takt.

  Trudna droga do sukcesu

poprzez równin wiele wiedzie

oceanem marzeń spełnienia niesie

pośród gwiazd i w lesie

Andrzejkowa płynie jesień.

  Wielki patron Święty Andrzej

nad jeziorem losu sieci

już zarzucił w swej sugesti

i wyłowił perły śliczności

dobrego losu wszelkie wspaniałości.

  Będzie lepiej mówi zodiak

będzie lepszy świat

nad równiną snu niezmierzonego

raju wielki przedsionek kraju pięknego i rozumnego,

kapłan, moc i sprawiedliwość

wieża, wisielec i mędrzec

w końcu jeden miecz

aby do następnego nowego, lepszego etapu przejść

przejść światłem przez ciemności

w labiryncie słodkiej i wolnej przestrzeni oraz samotności.

  Dobra wróżba

trudna wróżba Andrzejkowa

wyszła tak prawdziwie wspaniała

prawdziwie ciekawa

w ten jesienny widok z okna

podniosła się gwiazda

Andrzeja rybaków patrona.

 

 

  źródło: karty Tarota w Internecie.

 

 żródło: Test  IQ. Mój specyficzny poziom IQ (inteligencji) = 130 pkt czyli w formie.

 

    Wigilijny czas.

  Piękny wigilijny czas na choince znaczy blask

bombki, serca i umysły

świętują przyjście Syna Bożego i pamięta wieczór jedyny

Gwiazdę Betlejemską na niebie z aniołem wraz.

  Moc wszelka i blask

dobro ogarnia świat

promień bije sercem raz po raz

gdzie melodią płynie kolęd łódź w świąteczny czas.

  Wesołych świąt, pasterki Boskiej

wszelkiej pomyślności i radości

płyną życzenia w życzliwości

aby przywitać Syna Bożego

Pana i Stwórcę Nowonarodzonego.

  Wielka cześć i chwała

niech będzie Panu malutkiemu wspaniała,

co niesie pokój  i dobro w niebie i na ziemi

co daje sercom westchnienia w pełni.

  Niesamowita choinka i szopka

cudowna i wieczna Boża idea

wielkie zdarzenie, piękne Boże Narodzenie

miłością otoczone szczerze 

w tabernakulum pulsuje serce.

    Wigilijna wieczerza niezwykle świąteczna

fantastyczna choinka i noc cicha oraz piękna,

drogą i niebem, domem, rodziną opłatkiem płynie sen i kolęda.

 

  

 

 

                       Chaos.

   Porannej energi świetlisty blask

otworzył widoki w cyfrowy czas,

perspektywicznej fantazji w drodze

miastem rozpostartym pod gwiazdami

w przemijaniu lasami i widokami

zatańczył chaos logiki rozmytej

w słonecznej melodii niesamowitej.

     Nocnymi szynami chaos mknie

malutkie kwiaty rosną na peronie 

wyciągają do słońca sieci neuronowe

informatyką i diagramami

tańcza słowa z obiektami

śpiewają liczby z przestrzennymi wyobraźniami,

budząc duchy i Boga

dusza jest nowa i głowa.

    Chaotyczne te przestrzenie

oplatają różne cienie

niesamowite melodie

wiedzy wszelkie bogactwa

płyną od widoku do miasta

na horyzoncie jeszcze słońce

biletem jest z nocnego wyzwolenia

gdzie przemknał bit i galaxian przejścia.

 

       Miłość.

 Kiedy zbliża się miłość

serce wiele odkryło

wśród fantazji i westchnień

piekny jest człowiek w miłosnej piosence.

  Dni Walentynkowe spełniające marzenia

prawdziwego dawania siebie, niezwykłego na piękno spojrzenia

zabawy wesołej, dobrej, radosnej i rozsądnej

w mig tysiące śle tęczowe serce pozdowień.

   Piękne wypełnienie uczuciem tkliwym

najśliczniejsze śle przezenty i kwiaty

dla dziewczyny, kobiety i damy

biją żródła romantycznej przygody

tanczą oczy i myśli miłości

w dzień i w nocy

udane i nieudane zaloty

listy i głosy

gwiazdami płyną galaktycznymi

słowami płyną modlitwy.

   Wielki dar Boga

to miłość Walentynkowa, to miłość czerwcowa

w tajemniczości i wszelkiej dobroci

splatają się dusze i ciała w marzeniach miłości,

trwają wszelkie emocje, 

pulsują nieopisane zjawiska

w życiu człowieka

miłość zawsze najpiękniejsza jest, zawsze czeka 

miłość wolna, prawdziwa

sercem bijąca i żywa.

   Taniec i morze miłości

horyzonty wszelkiego uczucia

inspiracje i siły zakochani budzą

wszelkie inne motywy nigdy miłości nie nudzą

pocałunki i rozmowy

wszelkie miłosne przygody

życie razem i w tęsknocie

miłosnym uczuciem bezpiecznym

miłosnym snem ślicznym, niezwykłym i pięknym

sztuką jest miłość i poświęceniem

lecz najcudowniejszym uczuciem i zbawieniem.

   Kocham to słowo wielkie

kocham to słowo ma znaczenie

miłości melodie w prawdzie

fantastycznie słowo ciekawe,

daje życie nowe i przebieg wspaniły

daje sex naturalny

daje oddech inny, lepsze słońca

kolory życia i dobra.

 

 

http://www.google.pl/imgres?q=serce+bij%C4%85ce&∓um

 

          Wolne miasto.

    Wyzwolone od niewoli

 miasto Wałcz godnie się kolorami biało-czerwonymi mieni

 Polski Wałcz miasto rodzinne

 Wolny Wałcz miasto fantastyczne.

    Europejskie są idee

 zachowują wolne Polskie korzenie

 Drogi, lasy i nowe pokolenie

 przełamany wał pomorski

 bohaterskimi żołnierzami dobroci

 przestrzenna i śliczna ulica

 12 lutego zła moc pokonana

 wyzwolona każda droga, dom i kamienica

      Chwała i cześć bohaterom

 co zwyciężyli i godnie dali wolność

 Polskiej i Europejskiej ojczyzny,

 Stoję i słucham

 stoję i patrzę

 na biało-czerwoną ojczystą

 flagę patriotyczną

 owianą wiatrem i gwiazdą dobrej Europy

 zdobytą walką i myślą polskiej piechoty,

 serce bije sprawniej i rodzi się nowa myśl

 w wolności i przestrzeni

 historycznie honorowa chwila

 dźwięczna salwa prawdziwa

 płyną modlitwy, palą się znicze

 żywiołem i ogniem sięgają przez krzyż

 nieba bram z ziemi pomniki

 dusze synergią odżywają raz po raz,

 przypominają życie nam

 przypominają patriotyzm w świecie

 z twarzą i sercem

 łza szczęścia spada

 łza i odwaga pokój i wolność niesie.

 

                Wiosenna wycieczka.

     Gdy poranne słońce wzeszło

nad krainą niezmierną

serce radośnie westchnęło

witając wiosnę piękną.

     Droga się wije, gdzie marzanna kolorowa

jeziorem płynie  tradycyjnie

nowoczesna brzmi szkolna zabawa

przebrań moc i role nowe

wagary przyzwoite choć w smaku

niedozwolone.

   Ówdzie przemknie przebieraniec i filister

walca tańcząc romantycznie 

w szkolnej muzyce i gimnastyce

przy telewizorze i w cukierni

zielenią wiosny przyroda się mieni.

  Gry salonu i online

przyciągają w dzień ten mile

przypominają o słodkiej ziemi

wiosennym uśniechem marcowym

myśl i twarz się mieni.

  Dziwne szkolne korytarze

w odpoczynku ciche zawsze

teraz bardziej energiczne

bardziej grzeczne i wiosenne

pieśni niosą liczne.

  Pełne place, parki 

lasy i działkowe altanki

pełne kina i online jest witryna

ploteczka u koleżanki

wagary w mieście

film lub mecz w ukrytej bazie

wita wiosnę aby radość swą okazać

inauguracyjnie wiosnę zobaczyć

wiosnę tę rozsądnie doświadczyć.

  Wagarowicz mimo woli

na wycieczce uświadamia

wiedza jest wszędzie w tej wiośnie

gdzie skowronek zaczyna ćwierkać radośnie

i jaśniejsze lepsze, boskie jest słońce.

   Pan Bóg wita nad jeziorem

rzeka mienie się niebieskim kolorem,

lepiej nauka idzie i informatyka

cudniej sztuka płynie i śliczna idzie pogoda.

   Wita kościół i skalna świątynia

wita wzgórze i fantstyczna kraina,

jednym słowem wiosna

faktem staje się

nadzieją nową

energią i nocą rozsądną,

przyjacielską rozmową i obrazem

mkną pociągi przygód

tlą się ogniska wiosnę witające

zabawy i obowiązki

nowe zminay i przedświąteczne porządki.

   Tajemnicze tylko uczucia

określają horyzonty istnienia

perspektywy przyszłości

rysują się w dobroci.

 

  Świąteczny czas wielkanocy.

 

  Wspaniały czas, cudowny blask zmartwychwstania

owinął szalem wiosny tchnienie

przeżyciem Bóg niesamowitym

chwalebnym wielkanocnym świętem

tli się życia serce.

    Pieśniami jedynymi

w wielkanoc gwiazdami płynącymi

nad zmartwychwstałym oczyma pochylonymi

Bóg śle życzenia i nad złem zwycięża

nad śmiercią odnossi wiktorię odkupioną

oczyszcza z grzechów duszę ludzką i myśl nadaje dobrą.

    W prawdzie i rodzinnych świętach

gdzie serce i dusza modli się i pamięta

łza szczęścia i moc przyszłości

przypomina o baranku 

o zmartwychwstaniu.

    Niezwykłym i czystym westchnieniem

mądrym i dobrym spojrzeniem

miłosierny Pan wśród żródeł niebiosów

kroczy drogami prostymi 

kształtuje niebiański nastrój i spokój

jak prawda, jak miłość

zbawiony jest świat,

przy krzyżu i dobru

rozwija się świętego ducha blask

widziała Maryja jak powstał Pan

rozkwitły święta owocnie

skromnie zaśpiewał słowik

cud wielki dokonał się ładnie

wśród kolorowych pisanek i zastawionych stołów

pośród pielgrzymek i kościołow

tysiące zabrzmiało dzwonów

wiele błuszczało w nocy tej gwiazd

aby głośić prawdę, że zmartwychstał w Wielkanoc Syn Boży

nasz Król, nasz Pan, Alleluja, Alleluja.

 Uczucie niezwykłe, uczucie wyższe

natchnieniem boskim otworzyło umysłu i serca

wlało w duszę nowe nadzieję

wiarę i miłość oraz nowe spojrzenie

grzechów nastąpiło odpuszczenie

wszelkie radowanie i tradycyjne oraz nowoczesne

dostojne świąt obchodzenie,

Ave.

 

 

 

 

źródło:http://www.google.pl/imgres?

q=baranek+wielkanocny&um

  

                  Majówka.

  Wyjrzał kwiatem cudny maj

gdzie obłokiem białych fal

płynie wiatr, fioletowy barwny kwiat

melodyjny odpoczynek niesie wraz.

  W miłym tańcu jest ćwiczenie

spełnia się zadanie jasne

gdy z zielonej ziemi właśnie

spojrzenie na srebrzysty majowy księżyc co nie gaśnie

nad rzeką i jeziorem promiennym otacza świat blaskiem.

  Mieni się pomidor soczysty

miękki dywan zieleni i koc kolorowy

piknik ten majowy zdobi

sen romantyczny i fantastyczny

sen realny i informatyczny.

  Droga i las 

pole i czas 

nadzieją napędzają wiatr 

miły jest cień 

ciepły s∓łońc a promień

niczym eclipse 

jak niezmierzona galaktyka

brzmi majówkowa muzyka.

  Różne te wszystkie zjawiska

logikę mają dogłębną

cieszą i bawią widoki

uczą i pracują myśli

odpoczywają bijące serca

oddychają piersi w rytmie życia

witają majowe podróże

witają wieże spokoju

rozpostarte ramiona nieduże

otwiera się wzgórze, wysokie wzgórze

celowo i miarowo

zegary tykają

ach jak pięknie i cudnie nad miastem

w ogrodzie majowym i zielonym

na wybrzeżu spokojnym

tli się iskra światłości majowej

energicznej magii wypoczynkowej.

  Słowa, słowa ojczyste

słowa,słowa Europy

brzmią na strunach gitary

majówkowe i wypoczynkowe

niosąc ziemi uroki i dary

niosąc myśli i sny

gdzie kryształy i cisza

gdzie natura i rzeka

w majówkowym weekendzie się rozlega.

 

                   Polska.

 

  Polska śliczną jest ojczyzną

niebo i ziemia życiem płynie

dni w wolności dobrej płyną

rzeką Wisłą oraz mądrą myślą.

  Majem stanowione święta

sercem bije kraj szeroki

flaga biało-czerwona powiewa

dla tradycji i historii.

   Patriotyczna nowa idea

honorowo i uroczyście

rozwija oraz nad krajem czuwa

w sercu Europy, w Polskiej ojczyźnie.

  Mądry maja trzeci dzień

pełen mocy i synergi

to dla Polski miły sen

ziemię jak prawdziwa miłość wielbi.

  Biel i czerwień z Orłem Białym

polskim słowem i językiem

to Europy są klejnoty i narodu skarbem ładnym

czystym i odważnym.

   Dar wspaniały taki kraj

gdzie drogi i gwiazdy błyszczą

gdzie niesamowity w słońcu raj

miłą płynie sztuką.

   Pamięć wszelka pozostaje

naród umacnia się w chwale

nastrój pełny i dostojny

ogarnia Polaków w dzień świątczny wiosenny

dzień ważny i niezwykły

gdyż polskości więcej w duszy pełny.

  Widok cudny, widok rajski

Korona i Orła  skrzydła rozpostarły się nad Polską 

matką i ojczyzną wspaniałą,

krainą wolną, niezwykłą, różną i radosną.

 

     

       Śliczna zieleń

     Radosna śliczna zieleń

gdzie gołąb tak jak duch

przynosi darów siedem

przy drzewach, krzewach uśmiech delikatny jak puch

    Zielonych świątek wiosenny dzień

spojrzeniem pełnych oczów  jest

pelnych widoków w słońcu zielony jest cień

tradycji śpiew, barwnych kwiatów deszcz

na łąkach rozpościera skrzydlaty obraz

szkic niczym ptak niewysłowiony

nad rzeką pochyla się konar zielonej przyrody.

  Otwiera myśl, najświętszy krzyż

wśród dróg zielono przystrojony

wśród animacji jak fraktal 

cudowny wieniec jest rozłożony.

  Gdzie radość mknie, gdzie miłość westchnienia śle

tam romatycznej chwili, synergiczny czas

otacza człowieka raz po raz

owija niczym wiatr

wiosenny szal.

 

   Nadzieja.

 

  W ślicznym i trudnym kraju nadzieja

jak tęczowy Polski ogród kwitnący

dobrze rokuje i marzenia wypełnia

modlitw wysłuchał Bóg wszechmogący.

  Serce bijące, serce w ten czas jak piłka okrągłe

westchnienia niesie i niesamowite emocje,

myśi i głosy jak tańce skoczne

kibiców biało-czerwonych tysiące

czeka na gola gdzie brawa potem bijące

splatają się w echo i dłonie z życiem klaszczące,

usmiechy i usta się cieszące

budzą świat nowy,

świat sportowy

wszędy czy w ziemi i na boisku

gra promiennym życiem tętni

ciekawie tańczy z oczami naszemi.

   Nadzieja w golach, nadzieja w bramce

to osiągnięcie w sportowej piłce

przyniesie radość Polsce w Europie

gdzie gra się w piłkę i piłkę do bramki kopie,

wierny kibiców doping

niesamowitą falę nadzieji przynosi

otwiera drogi wygranej

wielkie widowisko gwiazdami srebrzystymi i słońcem co się złoci

energi jest źródłem jest fajnej

energi potrzebnej, energi wspaniałej

w nadzieji rozumnej i wytrwałej

jak sen wznosi się jak lewiatan dzień

nad horyzontem poezji i melodi tej

Polska niech ma niejednego gola

co nadzieje buduje i zmienia na lepsze

dla serca tchnienie.

   Orzeł jak ptak wzbił się ponad skały

z nadzieją szukając rzeki Wisły

gdzie sen o dobrej grze 

co z nadzieją mu się przyśnił

spełnił jego otoczone biało-czerwone

w Europie skrzydlate myśli.

 

 

  Współczesny czas.

 

 Wskazówkami żyje współczesny czas

wybija godziny na tarczy raz po raz

w tajemniczy prowadzi serca i oczy leśny szlak

gdzie galaktyczny ogarnia trans.

  Kamienny pomnik stoi tam

w słońcu i cieniu stały tak

jak letni wiatr,

źródłem wszelkiej wolności

przemijaniem w radości

taniec wiedzy i wytrwałości

klepsydra geometrycznie okręgiem

przesypuje ziarna ze słońca łukiem i zachodem

żródła nieba i strefy myśli z czasem

wyrazem i obrazem

zegarem i wirem.

   Dlaczego tak mknie ?

Co uzyskać czas chce?

Jaki sen i jaki cel?

 Od perspektywy do perspektywy niezatrzymany mknie

elemantarnie tyka całej pory chwile

wskazuje minutę i godzinę

teraz i w takt

cichym  i sennym tik-tak.

 

     Przestrzeń.

 Wolność ciekawa jest

oczyma patrzy w horyzont daleko gdzieś

światła blask, pamięcią mknie

w krainę szczęśliwych łez.

   Sercem bijącym 

fala ogarnia westchnieniem nocnym

patrzy na świat okiem dobrym

sklanym dniem spokojnym

pamięta o myślach

bohaterów Warszawy, tych sierpniowych

co oddali życie żeby być dobrze wolnym.

 

   Odejście.

 

  We wspomnieniu łąk  zielonych

gdzie szumiały leśne drzewa

odszedł godnie przyjaciel światów dobrych

choć jego dusza jeszcze śpiewa.

  Doceniał zawsze każdego człowieka

podawał rękę , organizował i nie czekał

pamiętny uśmiech i jasny garnitur pana Burmistrza

dal życie miastu Wałcz, planami świat ten wzbogacał.

  Dostojne i uroczyście

tak wiele zrobił dla miasta

przekazał myśli motywacyjne

dobrego uczynił mieszkańca.

  Wspaniałe inicjatywy

płynęły rzeką sukcesów

kultury tańczyły i żyły

wśród mądrości i gabinetów.

  Święć Panie nad jego duszą

i daj mu spokojny spoczynek

niech w niebie będzie perłą

niech w histori osobą pamiętną.

  We łzach czarnego koloru

mieni się urząd czasem

w ciszy i niezwykłym spokoju

spotyka się miasto, dom z niebem i z lasem.

  Tam chadzał czasami

pochylony nad myślą,

inspirowany  i pochłonięty sprawam ipracą,

niesamowite dał mądrości i serce 

infrastrukturze i społeczności miejskiej.

  Wielka chwałą i cześć

temu co odszedł już godnie

niech idea jego nie zagnie,

niech pokolenie nie zapomni,

o czynach wręcz bohaterskich

o sprawach małych i wielkich.

  Nad polem i domem jest zachodzące słońce

co rodzi wrażenia radosne,

co wieczór dostojnie zachodzi

wypełnia miasto promiennie

niczym uśmiech niepowtarzalnego Burmistrza

nadzieją i rozsądkiem diamentowym

z pasją na miasto spojrzeniem rozbłyska.

  Wszelkie płyną kondolencje

wielkiej osobie,

wspaniałej i dobrej,

dokąd idziesz przyjacielu?

 Sam tylko Bóg wie

w swej drodze istnienia

w transformacji przejścia,

z myślą jasną jak garnitur,który nosiłeś zazwyczaj?

  Idę do nowego świata, idę podać rękę do życia

idę zamienić się w niebiańskiego mieszkańca,

tam wiele trzeba jeszcze wypełnić, wiele zrobić

tam czeka na mnie Dziadek, tam marzenia.

  Kroczę do księgi pamieci, kroczę do histori

przypominał na ziemi i stanowił o mnie bedzie nagrobek, mały pomink

w myślach każdego co mnie znał

inicjatywą i tolerancją 

idee upiększał będe znaczną i może czasem podam tę rekę

co zawsze pomocna była, może zrobie zdjęcię

odpocznę na niebiańskich niwach, 

spłynę promiennym zachodem słońca nad Wałczem i na Morzycach

w waszych westchnieniach i wrażeniach.

  Dobranoc i żegnaj już przyjacielu

w wielkim smutku i spokoju

szkoda, że odeszłeś, 

szkoda, że idziesz,

bo tyle jeszcze zostało do spełnienia

dla przebiegu życia.

Będę pamiętał o tobie,

bo znałeś ziemię, bo znałeś miasto. bo znałem ciebie.

Niechaj ci dobrze będzie tam w niebie.

 

    Magiczny dzień.

   Kolorowej fantazji błysk

rozświetlił jasnym blaskiem

niezwykłe chwile, dzwon wybił mądrości rytm

nad drogą i miastem.

   Uniosły się myśli podsumowania

obronił się i powstał nowy magister inżynier informatyki

rzeki prześlicznej i gry dążenia

to ja  jestem nim prawdziwym, czuję i żyje pośród tajemnicy

zegar Boga czasem na tarczy i sercem bije

w dobrej myśli fraktalem prowadzi i rozświetla drogi

w wachlarzu sennej nadzieji

w strumieniu bieżącej energii.

   Śliczne i niezwykłe

godne i szanowne

być magistrem wiedzy pełnym

informatycznym i niezmiernym,

wszelkie dzięki.

   Niezwykle magiczny czas

wysoko magiczne szczęśliwe chwile

informatyczny trans

rozumniej się teraz żyje.

   

   Dobrej fantazji trakt.

 Lunaparkiem tęczowym 

nad jeziorem niebieskim i słodkim

racjonalną myślą pragmatyczną

mknie rzeka impresji siecią informatyczną.

  Modelami analizowany 

konstruktywny gwiezdny aksamit galaktyczny

spotyka się z realnym logicznym ziemi spojrzeniem

z zapalonym zniczem pamięci i historii

gdzie barwne słońce chyli się ku zachodowi

jak serce niezmiernie bijące

wyzwalające uczucia i emocje.

  Fantastyczny generator

w swobodnej przyrodzie

wyrażony dobrym życiem i właściwą pracą

owiany rozumem i fantastyczną wyobraźnią

taktuje zegarem niezwykłości

w swojej czasem niefrasobliwości.

   Rodzi się mądrość i chęć do życia

płomienna motywacja rozbudza Boskie światła odkrycia

na chwałę Pana, na wszelką logikę

perspektywicznie zbiega się ułożone istnienie 

jak piórko mknie i niczym skała

przy oceanie przestrzeni

na drogach ziemi.

   Ku czemu i w jakim celu?

pytasz się zawsze przyjacielu,

odpowiedź jest do odkrycia

odpowiedź jest bieżącym i świętym źródłem

dążenia i pojęcia krystalicznej struktury

wszelkiej sztuki i informatyki

wszelkiej poezji i wolności

w dobrej wierze i spokojności

w wielu płaszczyznach swojej wielkrotności.

   Barwą i kolorem

mieni się dzień panoramicznym widokiem

płynie i żyje brzmiąca przyrody i techniki muzyka

w przebiegu trwania i nauce jak gra.

     

    Niepodległość.

 

  Jest jak wiatr w wolnej przestrzeni

bije sercem 

ogarnia duchem

ojczyznę dostojną

z nowym obliczem patriotyzmu

w poczuciu historii i nowoczesności

pieśnią i modlitwą 

odwagą i właściwą obroną

bohaterską walką oraz pracą

układa drogę do wolności

otwiera bramy świadomości.

   Miłością wzrusza oczy

gdzie łza płynie 

nad cudowną w Europie ziemią ojczystej i cudownej Polski,

gdzie być jest warto

gdzie rozumieć trzeba dobro i światło

duchem narodu niepodległym

w tradycji utrzymanym

sztandarem honorowym i czigodnym biało-czerwonym

to informacja i znak dostojny

to na wietrze powiewają odczute barwy Polski.

   Widać niebo wyzwolone, widać wyzwoloną ziemię

łączą się myśli w patriotyczne idee

płyną rozwojowe tolerancyjne w równości nadzieje,

niezapomniane polskie istnienie

nad rzeką Wisłą

slońce rozbłysło

wzniósł orzeł skrzydła

pokrzepił ducha

pamięć nie znikła.

    Droga i pomnik

niezmiernie jest

wśród braci i obywateli

co świętują 11 listopada

w dzisiejszej niedzieli,

to symbol i droga niepodległości

niczym brama rozsądnej wolności i przestrzeni,

to tradycja zjednoczonej ludzkości

jak nowa i mądra twarz patriotyzmu i suwerenności.

 

  Niesamowity sen.

 

 Niesamowite są plaże nad morzem

gdzie nurek na ekranie monochromatycznym

mierzy się z rekinem sztucznym

a w kinie jeszcze leci Powrót Jedi

smakują frytki i napoje orężady pomarańczowej

w rozkręconej karuzeli rytm serc radosnych

mknie ku przygodom i opowieściom koloni.

  Niezwykle romantyczna noc i dyskoteka

podsumowana video Start Trek na tańcerzy czeka,

wydmy piaskowe i lasy nadmorskie

bumerangiem rzuconym wspomnienie

powraca w nowe szaty ubrane

morską falą i zamiem z piasku

magiczną grą kosmiczną Zoogon

droga prowadzi

w przestrzenie fantazji Mielna, Unieścia i tam gdzie Łazy

prawie jak w kaliforni

wszelkie myśli radosne uwolni.

 Tańcząca wśród gwiazd

gdzie błyszczy dzidziniec i plac

gdzie w karty można grać

i słońca blask

bijący w panoramicznym widoku

płynący muzyką new romantic, techno i popu

latarnią jest odpoczynku

życiem letnim w kolorze turkusu.

 Spacerem w zastanowieniu

przemijającym rajdem Pole Position

zmierzam morskim nadbrzeżem

rozkładając ręce

nad wiatru westchnieniem.

 

    Mikołajowy smak.

 

 Słodyczy zbiór kolorowych, słodkich

gdzie mróz zimowy

niebiańskim smakiem mikołajowym

okrywa krajobraz ładny

dostarczył cukru w prezencie

spełnionym marzeniem

słodki prezent dla siebie.

  Odpuścił grzechy Mikołaj Święty

w słodkości myśli dobrych i marzeń pięknych

świat miły, świat lepszy i nowy

wraz z wiatrem i saniami z Mikołajem

przyjemnym okrył usta smakiem

radosna pyszna czekolada

w tańcu z snikersem się przeplata

na śniegu serca i dobre dusze

stają się światu w prezencie 

śliczne lecz nieduże.

  Wszelkie wrażenie 

wolne pocieszenie

bogate i mądre gesty oraz słowa

mkną smakiem czekolady 

od prawdziwego Mikołaja

mkną poezją niezmierną infostrady

wierszem dla was i czytelników

w grudniowe chwile smutków

radosną tęczą wykwintnych smaków.

 

  Śliczna sylwestrowa noc.

 Gwieździsty szlak rozbłysnął

nocną okrywa aureolą

pełną muzyki, zabawy i westchnień,a w roku jedyną 

noc niezwykłą, noc sylwestrową.

  Taniec i opowieści

wesołość wnet otwierają

cudowne i płynące falami pieśni

bramy nowego roku witają.

  Kolorowe kanonady i sztuczne ognie

w wiwacie najlepszej północy

niebo w taką noc rozświetlają ładnie

w grzmotach budzą spełnione marzenia nocy.

   Nowy rok pochyla się nad starym

spotyka radość się z uśmiechem

zegar wskazówką nad wzgórzem od fajerweków jasnym

w nowej dacie jest świętem i szczęściem.

  Magicznych życzeń skłębiona moc

w chaosie tańcem wnet się układa

powstaje panorama i wrażeń błyska grom

cudowna jest tedy sylwestrowa tradycja i zabawa.

  Chwila doniosła i uroczysta

wspaniale nową datę wita

legendy o spędzonych sylwestrach ballada cicha

we wspomnieniach i łzach szczęścia opowiada.

 Cieszą się myśli, smakuje tort

taniec artystą ślicznej tej nocy

i tylko droga gdzie celem serca port

wije się w spokojności.

  Horyzont niczym bal 

gdzie tańczą skały

zegar odlicza chwilę w takt

wskazówki się w tańcu nie zatrzymały.

  Jest nowy czas

jest inny blask

dlatego, że widoki piękne

otwierają pozytywne sylwestrowe emocje,

uczucia ogarniają noworoczne.

 

 

 źródło: rysunek własny wykonany w Paint.

 

   Odwiedziny.

 

 Odwiedził mnie Bóg

wspaniale owiał cudowny wiatr

obudził serca i roztopił lód

odżył niezwykły i mały świat.

  Kolędy wspierający czas

świec jasny blask

otaczał chwilę dostojną jak niebiański ptak

gdzie szlachetnych modlitw płynie dobry czas.

  Ze skały spłynęła brylantowa łza

za oknem piękny i święty duch

cieszył się dostojnie tak

niczym niepojęty i tajemniczy blask.

  Dobrem wypełniony i słowem pokrzepiony

zostałem w atmosferze sam

gdzie myśl wypełniła jasnością dom rodzinny

poświęcony i żyjący cichy tak

jakby pustego pokoju niemy znak.

  W dobrej nadzieji

 mądrości i fantazji

informatycznym krokiem

minąłem labirynt  analitycznym

wzrokiem, nowym romantyzmem i światem

oraz pracowitą myślą wypełniony

chwała Bogu i Światu nad widokiem polarnej gwiazdy zasnąłem.

 

   Niezwykła przypowieść.

 Szach w nocnych korytarzach

kolorem z cieniem się przechadza

tajemniczy głos o gwiazdach krótko opowiada

z romantycznym szumem nocy

kreśli synchrotroniczny zegar porę północy.

 Bije tabernakulum mocą niezmierną

chyli się skała pieśnią bezimmieną

ku bitowym ekranom 

ku niezmierzonym grą

kontiunum informatyki

sygnały pusują w labiryncie myśli.

 Tunel z Orionem tańczy na nocnym nieboskłonie

w ostrej i wyraźnej przestrzeni

srebrzysty blak księzyca się mieni

gdzie filetową flotą kwiaty się układają

w leśne dywany jagodowe

w matematyczne liczby i figury

geometryczne, 

animowane i realne chwile niezapomniane

pory przyszłościowe i fantasyczne.

  Nad linią zrozmienia 

unosi się serce w westchnieniach

krajobraz nocny spotyka

w impresji wzgórza

inna brzmi melodia 

niezwykła jest  nocna informatyka.

  W tańcu tym niezmierzonym 

kręcą się elektrony

płyną obrazy i głosy

szukają właściwej stacji

monitory z jednym okiem w sieciowej trakcji.

 Nad ranem znów dzień nadchodzi,

dzwon bije i słońce wschodzi

powoli pryska czar nocy

tylko pokryte bluszczem skały

o opowieści będą pamiętały.

 

  Gromiczna światłość.

 

 Wruszony obraz święty

Matki Gromnicznej

otworzył drogę do nieba

duszy niejednej.

  Gdzie Domink święty

czuwa nad różańcem

modli się zwrócony

ku Przenajświętszej Matce.

 Pieśni chórlane

słowa chwalbne

tlą się niczym zapalone

roztropnie gromice

w nadzieji dobrej postacie liczne

unoszą światło wypełnienia

ku niebieskim rajom zbawienia.

 Dobre myśli 

wspaniałe postacie

kształtują nadzieję

umacniają wiarę

w świętej gościnie,

duch narodu z sercem  i różańcem mknie.

 

   Otoczony.

 Pośród przedwiosenych dróg

mknie myśl ku gwiazdom 

gdzie poukładał dobry Bóg

krzyż południa templariuszom.

  Tli się serdeczny horyzont

mknie rzeka między pustynią snów

realny świat i logiczny nieboskłon

otacza księżycowy nów.

  Budzi się natura

tli się życie

ogarnia spokój i mądrość

w przestrzennej informatyce.

  Widok ze wzgórza otoczony

serce unosi się w pieśni

pierwiosnkiem wiosennej impresji urzeczony

synchrotron rozpędził elektrony.

 Wspanialy i trudny pokuty czas

krzyżowej łzy i droki znaczy trakt

skromnej i łaskawej Panny Maryji Świętej blask

otworzył wszelkie przedwiosenne dobroci,

pozwolił zrozumieć czas Bożej miłości.

  Tańczą strukury i systemy

rozpraszają się drzewa figowe

kwitnąć zaczynają sady owocowe i ogrody kwiatowe,

wszelki posjawia się uśmiech i rosądne zamiany

pozostaje historii bieg tradycyjny i znany

w tym przedwiośniu całym

wspanialej działają komputery i zegary

cieszą się z energi słonecznej twarze

na życiowej grze i ziemskiej drodze.

 

         Wiosenne wagary.

 W czas zabawy szkolnej w zielony dzień wiosny

nastrój poprawił się radosny,

przebrane postacie tańczą w obudzonym słońcu

na wycieczce niezwykłej gdzie gwiazda jest na samym końcu horyzontu.

  Wita już kino i wędrówka, wita przygoda i życie

chwila przerwy i niezależności tchnienie

wspaniale robi dla ułożenia wiedzy

w ciekawych geograficznie obszarach przyrody

w różnych miastach i domach,  w pracy czy tam gdzie leśnego jeziora impresjonistyczne wody.

  Błyszczy komputer swym monitorem z ciekawym programem

z grą nad wiosennym wzgórzem

niebiańskim okiem z nieba w kościele Bóg spogląda i czasem ukrywa

w modlitwie nad motywacją sił potem do nauki przybywa.

  Odżywa Salon gier wtedy przemiły

gdzie fantastyczne gry gościnę uczyniły,

żegna marzanna zimę białą

nadchodzi wiosna wraz z nią zbliża się Wielkanoc, powolną płynie strumień falą

nad brzegiem jeziora wśród leśnych drzew

przy plaży wagary kończą się

tylko szumiący wiatr

tylko ognisk blask

pozwala  z książką w plenerze odetchąć

ułozyć sprawy

w wiosenne po innym świecie wagary.

 

   Niezmierne pólkole.

  Nad horyzontem słonecznym

nad otwartym polem zielonym

widnieje niezmierne półkole

marzeń pełne

przy kolejowym torze

co do celu jak sen prowadzi

wspomnieniami i dalszą myślą futurystyczną

napawa się idea inspiracją informatyczną.

  Blask niebieskiego jeziora tańczy z złocistym piaskiem plażyczki

z krzewami zielonym układają się uśmieszki

głowy zadowolonej

głowy zastanowionej

na kapitułą, a  kwietniowej ziemi

łąka morzem kwiatów się mieni.

  Wszystek ku czemuś zmierza

mnkie ku słuszemu celowi

ten wszystek jednak nie dowierza

iż splótł się w synergi i naturalnemu systemowi.

   W tym chłodzie wiatru

w kąpieli słonecznej

osobno i razem

panorama widoku przemknie z szumem

z śpiewem skowronka i na zegarku  z wybijanym czasem.

  Gościniec wita, daje odpocząć

altanka cienia użycza

ławka daje odpocząć zbolałym przyjemnie nogom,

wzgórze pomyść pozwal i rozejrzeć się dookoła,

usta mogą śpiewać, milczeć i wołać.

  Serce bije radośniej choć myśli poważne oraz stabilne,

 wiją się rzeką rozmów przez doliny niezliczone,

w komplecie wrażenia zebrane

pozostają w półkolu schwytane i niezapomnniane.

 

     Cudowna ojczyzno.

 

 Dziękuję tobie cudowna ojczyzno

co Polską się godnie nazywasz

za całe życie i chwile śliczne dobra słowiańska Ziemio-Matko

podnosisz serca szlachetne i biało-czerwone barwy flagą nad horyzontem wznosisz.

  Za to ,że w Europie bicem serca

Polska ojczyzna niepowtarzalna

ogarnia przestrzenią oraz domem, prowadzi przez czas jak droga

daje wielkie uszanowanie,

daje pokłon majowy Rzeczpospolitej wspaniale.

   Śliczne te lasy, cudne jeziora

wspaniali ludzie i nocna pora

jest to kraina niezmierzona, mądra i wolna,

dumnie pierś uniesiona i chwila w histori poświęcona

patriotycznie w nowej rzeczywistości

powiewa na wietrze honorowa flaga biało-czerwona, flaga Polska

co wiele trwała i trwać będzie

w radości i  dobrobycie

w języku, mądrości i piśmie

gdzie wspomnień i dążeń blask

rozświetla każdego Polaka twarz.

 Niech żyje Ojczyzna zawsze i wszędzie

w każdej pracy i w każdej inspiracji

w drodze, widoku, wzgórzu i geście

w wielkiej nowoczesności i tradycji

splatają się nad Wisłą  dłonie oraz myśli,

glos łzami wzruszony śpiewa:

Dziękuję ci cudowna Polsko za wszystko !  

Dziękuję za kawałek ziemi,chleba !

Dziękuję za niebo, życie i marość !

Błogosławiona i pozdrowiona bądź czysta i odważna Polsko.

 

    Słoneczna perspektywa.

 

  W wykąpanej słonecznej perspektywie

widok za widokiem przebiega wspaniale

życiodajne daje wrażenia, generuje natchnienia

drzewem zielonym na wietrze powiewa

owoc fantazji w przyrodzie zielonej,

w myśli dobrej.

  Pierś z sercem  w swym tańcu

zmierza ku perspektywie gdzie na końcu

cel czeka i spacer równolegle

zbiega się z sensem przyjemnie.

  Fale i chłodne fontanny

w cieniu pulsują jak nocne gwiazdy

raz światło, raz ciemność, raz zieloność podczas spacerowej jazdy

otwiera bramy informatyki

otwiera bramy fantazji;

w grze i w realnym świecie

prespektywa chwil spaceru jak na skrzydłach w dobro niesie.

 

               Smutek.

 W rozległym pionie nieba

gorzki smutek się powoli otwiera

schylona w pokorze głowa

wędruje w gorzkiej otchłani serce

płyną myśli nudnym promem

patrzą oczy nad molem

ciężej ze smutkiem iśc tam gdzie więcej

uśmiechów i barwnych kwiatów.

    Mądry jest smutek w swym skupieniu

w rozmyśle i odpuszczeniu

tabernakulum skromności

obraz pokory na twarzy nosi

ciszę i spokój osiąga

jednak smutny jest śpiew wiatru

nad ogrodem z fontanną w świetle gwiazd blasku.

     Gdy przemija ślad zostawia

przechodzi jak droga

czasem jeszcze się pojawia

odczuwa, wspomina, zapomina

tanczy ręką nadgarstka

gdy na pożegnanie na smutnym, traumatycznym peronie macha

pociągowi niefrasobliwej radości.

 

 

      Samotna pielgrzymka.

 

  Gdzie niezwykły przejaw Boga

poprzez słońca wije się droga

do źródła wiary prowadząca

nadzieją i sercem bijąca.

   Dusza samotnego pielgrzyma

niewidoczna płynie niczym dobry duch

ku przepięknemu odczuciu

ku wrażeniu

gdzie grzechy na zawsze odpuszcza Pan

gdzie emanuje świętość cudowna.

   Ogrania moc chrześcijańska

każdego pielgrzyma

w różańcu pokoju i wiary

ręce w modlitwie składa

wszystek odczucia

w pomiłowaniu i poszanowaniu świętości

duszę pielgrzyma trzyma.

  Tańczą liście polskiej jesieni

od Skrzatusza wieje wiatr wspaniałości

wieje wiatr skromności

nieopisane dobra 

synergiczne przeżycia

zachowana wiara

zachowana tradycja.

  Spotkanie wielu ludzi

przesłanie kapłanów

serca, dobro i umysły do nowego życia budzi

wielkie podziękowanie Matce Przenajświętszej

w pokorze dusze pielgrzymów niosą

dary składają

dobrem się cieszą

już bardziej nie zapominają

serce wkładają

lepiej wierzą.

  Wielka gościna

wszelka kraina

moc wszechmogąca

każdemu gościowi odpuszcza

każdemu wielce sprzyja,

prawdziwośc swą objawia

tajemniczość sprawia.

  Chwała i wszelkie pokłony

znakiem są wielkiej wobec Boga pokory

gdzie na ziemi człowiek żyje

gdzie moditwy i pieśni,

a wszystek kto chce czuje,

a wszystek kto chce jest tam

wysoką wiarą miejsce to słynie.

  Dary przyrody Bożej

i niezwykłości

spokojnie prowadzą duszę pielgrzyma w skupieniu, radości i samotności.

Źródło:https://www.google.com/search?client=aff-maxthon-newtab&channel=t5&q=duch+chrze%C5%9Bcija%C5%84ski&um=1&ie=UTF-8&hl=pl&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=Xr02UpKDN8rw4QTw7IHQBA&biw=1234&bih=809&sei=ar02UpCxH-Wi4gT3p4GYCQ#channel=t5&hl=pl&q=chrze%C5%9Bcija%C5%84ski&tbm=isch&um=1&facrc=_&imgdii=_&imgrc=8Wi5g3S_7T3QaM%3A%3BCw56iJlSRvevIM%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.onlinephotographers.org%252Fpics%252F1463_b.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.onlinephotographers.org%252Fpl%252Ffoto%252F1463%252F%3B280%3B373

  

              Niezwykłość.

 Ogarnia widok atmosfera niezywkłości

w poczuciu przemijającego z kalendarzem wrażenia

obrazem barw różnorodności

mieni się pozytywne wahadło życia,

gdzie zegar świątecznego zrozumienia

dzbanem nad morzem wypływa

kwiatami oczy otwiera 

iskrę wyobraźni horyzontu wypełnienia

dla surferów i żeglarzy pustki niedzisiejsze odkrywa spojrzenia

sztuką swą ciekawie ugości wpatrzonego w ekran człowieka.

   Niezwykły i świąteczny czas karnawałowy

przynosi ognik zabawy wesoły

zimny sopel z choinki dostojny

równoważy taniec wolny

gdzie rozłożone ręce

czekają na wiatr Boga

czekają na promyk słońca

w wielkiej wędrówce

w podzięce.

   Bije serce w przyrodzie

dzwoni mądrość słowami

układa się niezwykły mechanizm

gdzie generatory inspiracji

galktycznymi bramami

logicznie mrugają pulsarami

w niesamowitych labiryntach myśli

jawi się pryszłość niczym owoc wiśni

smakuje bez zagrożenia

od urodzenia.

  Inne i orginalne

wachlarze niezmierne

uśmiechem lustrzanej twarzy

niezwykłym półcieniem oblanej 

zapatrzonej w informatykę

zanurzonej w nową romantyczną atmosferę techniczną

wciąż żyją, wciąż myślą

śpiewają w istnienu tam gdzie ciszą

informatyczne ekrany błyszczą

za dar Boga dziękują

za pasję i nawiedzenie informatyką

za nawiedzania inne i niezwykłe

ofiarnie ukłony pochylają

rozległe strefy ogarniają

bowiem w tej całej niezwykłości

jest kropla radości.

  źródło:grafika z sieci Internet i złożony malunek w Paint.

  źródło: nawiązanie do https://pl.wikipedia.org/wiki/Guru

 

    Podniebny tunel.

 Istnieje w świecie zdarzeń

nie ma on marzeń, ani snów

niech wyobraźnia mu ukaże

drogę przez labirynt gdzie wszelki duch.

 Swym gwiezdnym szlakiem wyznacza

wysoką górę wzruszenia

nad migającym w dali elektronicznie krajobrazem

łuk i utwór maszyny przez tunel przemknął pociągiem

gdzie chyli się pustki olszynka

gdzie faluje zielona roślina

gościncem mknie myśl

widok za widokiem lśni

wsród błękitnych chmur

helikopter Zoggona i rycerz Vastara 

kładzie dywany przepięknych i kolorowych róż.

    W tabernakulum serce mocą bije

napawa natchnieniem

otacza sygnałem

ogarnia energią tunel

tunel wtedy rozświetla sygnałem

płomienne zorze

różnych duchowych stworzeń.

 

 źródło: rysunek własny złożony w Paint.

 źródło: nawiązanie do https://pl.wikipedia.org/wiki/Informatyka i do https://pl.wikipedia.org/wiki/Informatyk

 

 

 

 Wielka pieśń o połączeniu.

 Gdy czas chmur okrył pejzaż

na zielonym gościncu,

gdzie białej wieży jest kres

duch zacny, wspaniały

ogarnał krainę i myśli fantasyczne, dobre i moje,

zodiakalnaymi gwiazdami dwie strony

zbliżały się na szycie góry V,

płakały me oczy, 

  Odczuło me ciało historię dziejów swych

jak mewy na niebie przy jaśniejszym świetle

ukoiło się serce,

tym głosem miłości gdzie Pani Jasności

ucieka gościncem dalekim

pocałunek uczuciowej, magicznej rzeki

ułożył dwie strony w całość

jak słońce swą pełnią ogarna i wzmacnia

jest życiową pewnością cudowną.

 Jest dobrze już właśnie i wielka to pieśń

gdy wszystko co w sobie spotyka 

w wspaniały i niezwykly dzień się spokojnie układa,

wielkie zwycięstwo,umiłowanie i dzieje zapowiada.

 

 

 

 

   Owocny wiersz czerwcowy.

 Tka sieć pajęczą wolny pająk

nad przestrzennie wolną i pełną słońca poświatą gdzie snów krąg

otwiera  i wyzwala uniesione,

w podniesionej ręce - idee

rozpływają się dziś dowlonie

w tchnieniu serca

z kroplą wolności czerwca

mknie dreszczem wymarzona 

wystrzelona w niebo ręka

w dobrym poczuciu spojrzenie czeka

na owoc,

którym jest wspaniała wolność

wolność wyluzowana i zapracowana,

wolność ustalona i wywalczona,

wolność przepiękna i niezależna,

w mej inspiracji ujęta

w 2014 roku dnia 4 czerwca.

 

                      Powiew.

 Wiatr subtelny wybór dał westchnieniu

w miłości do Ojczyzny nieopisanemu,

gdzie brama otwiera się tajemnic pełna

w powiewie nadchodzącej i dostojnej jesieni odczucie wypełnia,

tam widnieje w oddali księżyca pełnia

co możliwe drogi wędrującemu powietrzu rozświetla.

   Czasem gwiazda z latawcem tańcują jesienią

w tangu powiewnym między złotymi listkami

owoce wspaniale się w słońcu mienią

grzyby kłaniają się w lesie kapeluszami.

   Widok spokojny kolorem jesieni

tuli się w informatyce

gry ciekawe i programy z dziejów czasoprzestrzeni 

na ekranie monitora widzę.

  Powiew świeży i wolny 

sercem w pierśi miarowy

powiew czystej trzeźwości

zdrowy w chwili cudnej jesieni.

  Fale oceaniczne 

niezmierzonych dni jesiennych

płyną razem z odkryciem swobodnie

w tunel dzieł pozytywnych.

            

 źródło: zdjęcie własne (jpg).

 

Obieg.

 Niezwykły czas,

serdecznym odmierza zegarem

assemblerowy kodów las

miarowo raz za razem.