Pocałunki skryte, skradzione, niewinne, namiętne, nieśmiałe. Całujemy się w świetle dnia i w ciemności nocy.
Czy próbowaliście zdefiniować kiedyś pocałunek?
- „Przysięga, którą składa się tak blisko, porozumienie, które potrzebuje potwierdzenia, precyzyjna obietnica, różowe „o” w słowie miłość, sekret szeptany nie do ucha, lecz od ust” (Savinien Cyrano de Bergerac)
- „anatomiczne nałożenie na siebie dwóch mięsni orbicularis oris1 w stanie skurczu” (lekarz Henry Gibbons)
To zaledwie dwie z prób zdefiniowania pocałunku. A czym tak naprawdę jest ta forma okazywania miłości oraz uczuć postaram się choć w niewielkim stopniu przybliżyć w dalszej części artykułu.
Coś za coś
Pewnie nie raz zdarzyło się wam pomyśleć podczas pocałunku: „Ale co ja tak właściwie robię?”. Owszem, czynność jest nieco odrażająca. Podczas chwili rozkoszy, kiedy wymieniamy się śliną, przekazujemy sobie tysiące kolonii bakteryjnych. Jest to w istocie „doskonała” okazja do rozprzestrzeniania setki chorób począwszy od przeziębienia i grypy, kończąc na bardziej skomplikowanych tj. zapalenie opon mózgowych czy mononukleoza2.
Dlaczego więc to robimy?
Nie wszyscy ludzie się całują. Przykładowo obserwując plemiona fińskie, wśród których wspólna kąpiel była czymś zwyczajnym, a pocałunek znów uchodził za rzecz nieobyczajną. Tak jak podobnie, w niektórych regionach Chin, pocałunek w usta jest czymś równie strasznym jak u nas kanibalizm. We współczesnej kulturze zachodniej pocałunek jest wyrazem afektu, ale w wielu innych kulturach oznacza szacunek dla drugiej osoby i nie ma powiązań seksualnych. Możemy twierdzić, iż ma to związek z uwarunkowaniami kulturowymi. Z biegiem czasu, formy podawania jedzenia przez matki, sposób pocieszania głodujących dzieci w okresach niedostatku żywności stały się formą wyrażania uczuć. I w ten sposób gatunek ludzki mógł przekształcić pierwotne pocałunki rodzicielskie w inne, znane nam dziś i pełne namiętności odmiany.
Cenne wskazówki
Pocałunek jako forma pierwszych kontaktów z partnerem i źródło informacji o tym, czy warto się wiązać z nim na dłużej. Z tą hipotezą związany jest pewien kłopot: wciąż nie mamy pewności, czy posiadamy narząd przylemieszowy, więc nie wiemy, czy potrafimy odbierać sygnały przekazywane przez feromony. Wychwytujemy je jednak nosem, niektórzy badacze uważają, że kobiety potrafią wywąchać podczas pocałunku pewne białka, a docierające do nich bodźce mogą decydować, czy wydadzą się partnerowi atrakcyjne, czy nie.
Pocałunek w nauce i doświadczeniach
Nie da się zaprzeczyć ze pocałunek to zjawisko chemiczne. Wydzielanie koktajlu związków chemicznych, w których są substancje odpowiadające za poziom stresu, motywację, powstawanie związków uczuciowych i libido – to naturalny proces podczas każdego pocałunku. Przeprowadzając badanie poziomu hormonów u 15 par przed pocałunkiem i po nim, a także przed rozmową połączoną z trzymaniem za ręce i po niej. Jednym z badanych hormonów była oksytocyna(wpływa na poziom zaufania i szczodrości, zachowania rodzicielskie oraz orgazm) a drugim kortyzol(powiązany z poziomem stresu). Paradoksalnie podczas badania zaobserwowano wzrost poziomu oksytocyny, lecz jedynie u mężczyzn; u młodych kobiet poziom tego hormonu obniżał się – zarówno u tych, które się całowały, jak i u tych, które trzymały ukochanego za rękę. A co z testosteronem obecnych w męskiej ślinie? Hormon możliwie podnoszący libido u obu płci oraz pobudzający apetyt seksualny partnerów. Mogłoby to tłumaczyć, dlaczego mężczyźni bardziej niż kobiety lubią „mokre” pocałunki.
Pocałunek a jego rola w związku
Sprawnie więc możemy odnieść się do słów biologa Gordona G. Gallupa: „Jest to emocjonalny barometr, im bardziej entuzjastyczny jest pocałunek, tym zdrowszy związek”. Dla wielu samców pocałunek stanowi osiągnięcie kolejnego szczebla zbliżenia fizycznego, czyli stosunku płciowego. Dla kobiet jest to jednak forma osiągnięcia wyższego szczebla emocjonalnego. W każdym razie romantyczny pocałunek wyewoluował jako pomocna strategia godowa, która służy do oceny partnera, uruchamia podniecenie i gotowość seksualną oraz stanowi formę podtrzymywania relacji. „Jeśli w życiu ustabilizowanej pary pocałunek nie zajmuje centralnego miejsca albo jest nieobecny – prawdopodobnie mamy do czynienia z parą z problemami” dodaje badacz.
Smakowita dieta
O ile strona chemiczna pocałunku jest interesująca, tak również z fizyka pocałunku z naukowego punktu widzenia nie pozostaje w tyle. Podczas pocałunku używamy 34 mięśni twarzy oraz 112 innych mięśni. Spośród 13 nerwów czaszkowych, pięć znajduje zatrudnienie podczas pocałunku: dostarczają do mózgu sygnały płynące z warg, języka, policzków i nosa, a dotyczące temperatury i zapachu. Pocałunek wyzwala kaskadę zdarzeń: do warg dopływa krew, źrenice się kurczą, a ciało rozgrzewa. Podnosi się poziom testosteronu i pojawiają się substancję, dzięki którym czujemy się dobrze, np. endorfiny. Ciśnienie krwi rośnie; w każdej minucie serce bije 120 razy, a 6 kilokalorii ulega spaleniu – pięć razy więcej, niż gdybyśmy ten czas przesiedzieli przed telewizorem.
Podsumowując, podczas chwili uniesienia, w naszym ciele zachodzą tysiące procesów, o których fakcie istnienia nie mamy pojęcia. Pozostaje mi tylko życzyć wielu namiętnych i wspaniałych okazji do tracenia kalorii i podnoszenia poziomu endorfin w ten niezbadany lecz co ważne bardzo miły i DARMOWY sposób ; )
Mateusz – uczeń
..w szkole życia
1. Orbicularis oris – podając za encyklopedią – mięsień okrężny ust, to mięsień o kształcie pierścienia zawierający jamę ustną, sięga od podróbka, dalej biegnie między nosem a górną wargą.
2. Mononukleoza - to zakaźna choroba wirusowa występująca najczęściej w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Występuje bardzo wysoka gorączka, która może trwać od 1 do 2 tygodni, złe samopoczucie, utrata łaknienia, obserwuje się powiększone węzły chłonne oraz anginę.