Nie może być zbawiony, ten który nie wierzy w Jezusa. Religia żydowska nie wierzy i nie wyznaje Jezusa. .
Jest na eioba kilku znawców biblii, których chcę zaprosić do dyskusji. Trudno jest mi uwierzyć, że to Bóg ukazał się Mojżeszowi i zawarł z nim, przymierze !
Bóg kontaktuje się z człowiekiem poprzez jego wnętrze tak jak to odbywa się w NDE, nigdy z zewnątrz,
Czy cała ludzkość nie cierpi dlatego, że Mojżesz w przeciwieństwie do Chrystusa uległ pokusie darów dla swego narodu i wziął Szatana za Boga ?
Bóg nie jest mściwy, nie jest rasistą ani sadystą. Taki obraz Boga maluje Stary testament. Bóg ze Starego testamentu, to nie ojciec Jezusa. To było Bóstwo pokrywające monoteistyczne zapotrzebowanie na potężnego Boga, który miał być sojusznikiem wybranego ludu. Był to Bóg bajeczny, z panteonu współczesnych mu pogańskich bożków, bo tego prawdziwego opisał nam Mesjasz czyli Jezus. Dziś w 2014 zmieniłem zdanie po lekturze orędzi Boga
Mojżesz ocalał mimo wydanego przez faraona nakazu mordowania wszystkich nowo narodzonych chłopców hebrajskich. Jego matka ukrywała go przez 3 miesiące, a potem włożyła do skrzynki z papirusupowleczonej żywicą i smołą i umieściła wśródsitowia Nilu. Siostra dziecka Miriam śledziła kosz i gdy wyłowiła to piękne dziecko córka faraona, Miriam poradziła by płaczące dziecko nakarmiła kobieta z jego plemienia i w taki sposób jego matce powierzono karmienie i wychowanie dziecka. Córka faraona następnie sama go adoptowała. Jako członek rodziny faraona, Mojżesz został wykształcony "we wszystkich naukach egipskich" i stał się "potężny w słowie i czynnie"(Dz 7:20-22)."Gdy skończył lat czterdzieści, przyszło mu na myśl odwiedzić swych braci, synów Izraela. I zobaczył jednego, któremu wyrządzono krzywdę. Stanął w jego obronie i zabiwszy Egipcjanina pomścił skrzywdzonego"(Wj 2:1-10) i zakopał go w piasku. (Dz.7:23,24). Wtedy podjął najważniejszą decyzję w życiu: "Przez wiarę Mojżesz, gdy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona,wolał raczej cierpieć z ludem Bożym, niż używać przemijających rozkoszy grzechu"(Heb 11:24, 25). Mojżesz zrozumiał, że nadeszła pora, by wybawił Izraelitów. Ale oni nie docenili jego wysiłków. Gdy wieść o tym, że zabił Egipcjanina, dotarła do faraona, musiał uciekać z Egiptu (Wj 2:11-15; Dz 7:23-29).
Mojżesz odbył długą wędrówkę przez pustkowie, by schronić się w krainie Midian. Tam też, gdy pasterze odpędzili od studni 7 córek Jetry i ich trzodę, pomógł kobietom i napoił ich zwierzęta. Jetro zaprosił go do siebie i zatrudnił jako pasterza, a z czasem dał mu za żonę swą córkę Seforę, która urodziła mu dwóch synów: Gerszoma i Eliezera (Wj 2:16-22; 18:2-4). Pasł stada w okolicy, aż pewnego dnia udał się do nieuczęszczanego przez innych miejsca na górzeHoreb. Tam w postaci krzaka, który płonął, lecz się nie spalał, ukazał mu się Bóg. Nakazał on Mojżeszowi wracać do Egiptu i przeprowadzić lud Izraela przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Wtedy też Bóg objawił Mojżeszowi swoje imię.
Mojżesz udał się do Egiptu i cudami przekonał swój naród, że przysłał go Bóg Jahwe. Mojżesz z bratem Aaronem udali się do faraona, ale on odmówił zgody na wyjście ludu. Wtedy Bóg za pośrednictwem Mojżesza zesłał na Egipcjan 10 plag, z których ostatnią i najbardziej dotkliwą była śmierć wszystkich pierworodnych synów Egipcjan podczasnocy paschalnej. Dopiero wtedy faraon pozwolił na czasowe opuszczenie Egiptu przez Izraelitów, ale na wieść o tym, że lud Izraela ucieka z Egiptu, próbował na czele swoich wojsk doścignąć go i ponownie obrócić w niewolników. Mojżesz ze względu naFilistynów[potrzebne źródło], którzy pałali nienawiścią do Hebrajczyków, obrał trudną i niebezpieczną drogę, która prowadziła też przez górę Synaj na której Bóg kazał im przybyć by złożyć ofiarę. Egipcjanie wkrótce pożałowali, że ugięli się pod naciskiem Mojżesza i Faraon wysłał armię by sprowadzić ich z powrotem. Hebrajczycy znaleźli się w tragicznej sytuacji i gdyby nie pomoc Boska zginęliby pokonani przez miecze, pełnych nienawiści Egipcjan. Jahwe za pośrednictwem Mojżesza sprawił, że Morze Czerwone się rozstąpiło, Mojżesz i Izraelici uciekli przez jego środek a pogoń zginęła w nieskończonych odmętach powracających na swe miejsce wód. Mojżesz z mężczyznami, a potem i Miriam z kobietami zaśpiewali pieśń dziękczynną(inaczej Pieśń morza) ku czci Jahwe, chwaląc Go za wielką potęgę (BT Wj 15,20). Dalej lud prowadził Bóg pod postacią słupa obłoku za dnia, a słupa ognia w nocy; w cudowny sposób dostarczał im słodką wodę (w Mara, Refidim, Miriba), żywił ich manną iprzepiórkami. Na pustkowiu Sin lud zaczęł szemrać przeciwko Mojżeszowi i narzekać z powodu braku mięsa. Tam Jahwe zesłał im przepiórki - po raz drugi w Kibrot-Hattaawa - i tam też po raz pierwszy jedli mannę oraz weszło w życie prawo dotyczące szabatu. W Refidim pod jego wodzą Izraelici zwyciężyli Amelekitów. Tam też jego teść, Jetro przyprowadził do niego odprawioną wcześniej Cyporę z dwoma synami Gerszonem i Eliezerem. Widząc zmęczenie Mojżesza całodziennym rozstrzyganiem spraw ludu, doradził mu wyznaczenie pomocników do sądzenia Izraelczyków. Mojżesz usłuchał tej rady i wybrał przełożonych.
Po przybyciu pod górę Synaj lud otrzymał od Boga 10 przykazań, Mojżesz po nie dwukrotnie wszedł na szczyt góry, spisał im prawa, by wiedzieli, jak mają postępować. Mojżesz z ludem wybudował też przybytek, by nie musieli za każdym razem udawać się na górę Synaj, gdy do Boga chcieliby się modlić. Aarona brata swego ustanowił arcykapłanem. Całe plemię Lewiego ustanowił opiekunami przybytku. Pod Synajem przebywał z ludem około roku. W Tabera tłum zaczął narzekać. Jahwe zesłał ogień, który pochłonął pewnych ludzi na skraju obozowiska. Jednak Mojżesz za namową ludu zaczął błagać Boga, wtedy to ogień zgasł. W Kibrot-HattaawaJahwe pomaga Mojżeszowi, powołując 70 starszych ludu. Tam też uwidoczniła się zachłanność ludu w zbieraniu przepiórek, za co niektórzy z ludu ginię z wyroku Bożego. Mojżesz nie zdołał wstawić się z nich przed Bogiem. W Chacerot jego siostra i brat ośmielają się narzekać przeciwko swemu bratu, za co Miriam dotknięta została trądem. Mojżesz błaga Boga o przywróceniu jej zdrowia i prośba ta została wysłuchana.
Następnie w Kadesz-Barnea wyprawił on zwiadowców do ziemi Kananejskiej, ci jednak wrócili przestraszeni potęgą jej mieszkańców. Swym strachem zarazili pozostałych Izraelitów, którzy po raz kolejny złorzeczyli Mojżeszowi. Bóg ukarał Hebrajczyków za ich szemrania, skazując ich na 40-letnią tułaczkę i oznajmiając im, że dopiero ich synowie wejdą do Ziemi Obiecanej. Tam też przeciwko nie mu zbuntowało się 250 wybitnych naczelników wśród nich Korach, za co Bóg ich ukarał - pochłonęła ich rozstępująca ziemia. Następnie w Moabie lud po raz kolejny szemrał przeciwko Mojżeszowi. Jahwe za tą postawę zesłał na nich jadowite węże. Mojżesz znów wstawił się za nimi przed Bogiem. W Peor na jego rozkaz, sędziowie zabili 24 000 bałwochwalców i rozpustników, którzy uprawiali nierząd z Moabitkami. Mojżesz przewodził Izraelowi przez czterdzieści lat wędrówki po pustyni, jednak nie dane mu było wejść do Ziemi Obiecanej Kanaan, za grzech którego się dopuścił u źródeł Meriba. Mógł jednak popatrzeć na Ziemię Obiecaną z łańcucha górskiego Abarim w Pisga. Następnie z wolą Bożą przekazał dowodzenie Jozuemu. Po wojnie z Midianitami, przydzielił zdobyte ziemię na wschód odJordanu ziemię Zmarł w wieku 120 lat. Pochowany został w nieznanym miejscu w krainie Moab. Lud opłakiwał jego śmierć przez 30 dni.
Tradycja, zarówno żydowska jak i chrześcijańska, przypisuje Mojżeszowi autorstwo całegoPięcioksięgu (z wyjątkiem opisu jego śmierci). Poza tym uważa się go za pisarza Księgi Hiobaoraz Psalmu 90 i prawdopodobnie też 91. Według niektórych biblistów można mówić o tym, że Mojżesz zajmował się działalnością literacką i niektóre urywki Pięcioksięgu mogą być jego autorstwa
Historia Mojżesza wg Józefa Flawiusza [edytuj]
Gdy Egipcjanie zapomnieli już o zasługach Józefa, który uratował ich od siedmioletniego nieurodzaju (minęło już ponad 400 lat) poczęli ciemiężyć i prześladować Izraelitów mieszkających na ich ziemiach. Jeden z kapłanów króla Egiptu (według historyka żydowskiego II w. przed Chr., FHG 3 Artapanosa nazywał się Chenefres) wywróżył, że narodzi się Izraelita, który ukróci potęgę Egiptu a Izraelitów wzmocni. Uląkł się król i nakazał zabić wszystkich nowonarodzonych chłopców z rodzin Izraela. Dziecko się urodziło z Amarama i Jochabeli, matka jego poczęła go w ciszy, gdyż bóle porodowe były słabe. Dzięki temu udało im się ukryć dziecko przed prześladowcami. Po trzech miesiącach rodzice upletli kosz i puścili dziecko na rzekę, gdyż dłuższe ukrywanie go zrobiło się zbyt niebezpieczne dla całej rodziny. Siostra dziecka Mariame śledziła kosz i gdy wyłowiła go Termutis córka króla, Mariame poradziła by płaczące dziecko nakarmiła kobieta z jego plemienia i w taki sposób jego matce powierzono karmienie i wychowanie dziecka. Według Józefa Flawiusza, Mojżesz jako dziecko był niezwykle urodziwy, dlatego więc nowa matka ukochała go ponad wszystko i uczyniła przyszłym następcą tronu, gdyż faraon nie miał innego męskiego potomka.
Podczas gdy ludy Etiopii napadły na Egipt, Mojżesz poprowadził przeciw najeźdźcy armię egipską i zdobył wrogą stolicę, miasto Saba oraz poślubił Tarbis, córkę jednego z tamtejszych królów. Gdy chciał wrócić, nastroje Egipcjan pomimo zwycięstwa nie były mu przychylne, więc uciekł na pustynię do miasta Madiane. Tam uratował napadnięte przez pasterzy córki Raguela za co otrzymał stada i Saforę jedną z córek za żonę z którą miał potem dwóch synów, Gersa i Elezara. Pasł więc stada w okolicy, aż pewnego dnia udał się do nieuczęszczanego przez innych miejsca na górze Synaj. Tam w postaci krzaka, który płonął, lecz się nie spalał, ukazał mu się Bóg. Nakazał On Mojżeszowi wracać do Egiptu i przeprowadzić lud Izraela przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Wtedy też Bóg objawił Mojżeszowi swoje imię. Mojżesz udał się do Egiptu i cudami przekonał swój naród, że przysłał go Bóg. Faraon, nie chciał jednak słyszeć o wypuszczeniu Izraelitów z Egiptu i sprowadził na siebie gniew Boga w postaci Plag, które spadły na Egipt. W końcu król Egiptu ugiął się pod bezmiarem nieszczęść i zezwolił na odejście Izraelczyków. Mojżesz ze względu na Filistynów, którzy pałali nienawiścią do Hebrajczyków, obrał trudną i niebezpieczną drogę, która prowadziła też przez górę Synaj na której Bóg kazał im przybyć by złożyć ofiarę. Egipcjanie wkrótce pożałowali, że ugięli się pod naciskiem Mojżesza i Faraon wysłał armię by sprowadzić ich z powrotem. Hebrajczycy znaleźli się w tragicznej sytuacji i gdyby nie pomoc Boska zginęliby pokonani przez miecze, pełnych nienawiści Egipcjan. Bóg sprawił, że morze się rozstąpiło, Mojżesz i Izraelici uciekli przez jego środek a pogoń zginęła w nieskończonych odmętach powracających na swe miejsce wód.
Mojżesz uprosił Boga o pokarm z nieba i wodę ze skały, tak by nie pomarli podczas wędrówki przez pustynię. Poprzez wzniesione ręce Mojżesza, Izraelczycy odnieśli zwycięstwo nad atakującym ich plemieniem Amalekitów. Po przybyciu na górę Synaj lud otrzymał od Boga 10 przykazań, a Mojżesz napisał im prawa, by wiedzieli, jak mają postępować. Mojżesz wybudował przybytek, by nie musieli za każdym razem udawać się na górę Synaj, gdy do Boga chcieliby się modlić. Aarona brata swego ustanowił arcykapłanem. Całe plemię Lewiego ustanowił opiekunami przybytku. Następnie wyprawił on zwiadowców do ziemi Chananejskiej, ci jednak wrócili strwożeni potęgą ludów zamieszkujących tamte Ziemie i swym strachem zarazili pozostałych Izraelitów, którzy po raz kolejny złorzeczyli Mojżeszowi. Bóg ukarał Hebrajczyków za ich szemrania, skazując ich na czterdziestoletnią tułaczkę i oznajmiając im, że dopiero ich synowie wejdą do Ziemi Obiecanej. Z Bożą pomocą Mojżesz przeżył jeszcze bunt najstarszych z plemion Hebrajczyków, domagających się arcykapłaństwa. Walczył także z okolicznymi plemionami, zgodnie z nakazami Boga, by przedrzeć się przez ziemie, których nie chcieli udostępnić.
Przez prawie 40 lat sprawował rządy nad swym ludem. Gdy miał 120 lat przemówił do ludu, oznajmując mu, że nadszedł kres jego życia i wraz z wyznaczonym przez siebie wodzemJozuem, synem Nuna i arcykapłanem Eleazarem wstąpili na górę Abarim. Tam, gdy rozmawiali ze sobą, zstąpiła na niego chmura i zniknął w wąwozie..
cytaty o Mojżeszu pochodzą z wikipedii