Relacja z inscenizacji zdobywania średniowiecznego grodziska - VII Festiwal Kultury Słowiańskiej i Cysterskiej w Lądzie.
Tego dnia życie w malutkim grodzie w okolicach Lądu płynęło leniwie. Mieszkańcy wykonywali swe codzienne obowiązki, płonęły ogniska w których przygotowywano jedzenie. Dymarka zasnuła osadę szarym dymem, nikomu to jednak nie przeszkadzało, gdyż dzięki niej wytapiano żelazo, z którego później miejscowy kowal wykuwał wiele pożytecznych rzeczy. 
Na potrzeby osady lokalny mincerz wybijał monety
A nad mieszkańcami osady duchową opiekę sprawował Świętowit, spoglądając na cztery strony świata. U jego stóp pobożni mieszkańcy składali ofiarę dziękczynną.
Grodu pilnowali wojowie, wypatrując z wałów obronnych potencjalnych nieprzyjaciół.
Nie zaniepokoili się, kiedy na horyzoncie pokazały się jakieś postacie. Okazało się, że to tylko kupcy podążają do grodu by sprzedać swe towary.
Po udanej wymianie handlowej kupcy odjechali.
Mieszkańcy grodu nie spodziewali się, że kupcy, oprócz handlu, mieli także jeszcze jeden cel. Rozejrzeć się i ocenić siły obronne grodu. Ocena chyba wypadła dobrze, bo już po chwili w okolicach grodziska zaroiło się od uzbrojonych po zęby wojów.
Obrońcy grodu nie przestraszyli się. Kiedy napastnicy, zgromadzenie przed bramą rozpoczęli festiwal obelg i wyzwisk, poczęstowani zostali w odpowiedzi kilkoma główkami kapusty.
Tego było za wiele. Błyskawicznie przystąpiono do szturmu. Początkowo z pewną nieśmiałością, chroniąc się za olbrzymimi, drewnianymi tarczami.
W tym czasie druga grupa, wykorzystując zaangażowanie obrońców na innym odcinku wału obronnego przy pomocy drabin błyskawicznie dostała się do wnętrza grodziska.
Zamieszanie, jakie wywołała ta akcja wykorzystali napastnicy, przy pomocy taranu rozbijając bramę wejściową.
W środku grodu rozgorzały walki.
Niestety, ocena „szpiegów” okazała się prawidłowa, gród był słabo broniony. Walki zakończyły się szybko, pogromem mieszkańców. Przerażające krzyki ucichły, a grodzisko, po zabraniu łupów przez napastników, spłonęło…
Niektórzy z mieszkańców próbowali uciekać, jednak część napastników tylko na to czekała.
Ci, którzy przeżyli, nie mogli liczyć na łaskę. Wyprowadzono ich związanych przed gród i rozprawiono się z nimi szybko i skutecznie. Martwe ciała wylądowały w fosie.
Niektórzy przeżyli. Tych dobito.
Oczywiście taki los czekał tylko miejscowych mężczyzn. Białogłowom oszczędzono śmierci, wątpię jednak, czy były z tego powodu zachwycone
Dla władcy grodu przygotowano szereg „atrakcji”, z przywiązaniem do tarana i obcięciem głowy włącznie.
Walka zakończyła się efektownym zwycięstwem napastników. Ale było im mało. Rozochoceni zwycięstwem wojowie ustawili się w rządku przed licznie zgromadzoną publicznością i na znak dowódcy ruszyli z potężnym krzykiem i bronią w ręku na widzów.
I zapewniam, że to było dla niektórych obserwatorów BARDZO ekscytujące przeżycie.
Źródło: www.absurdalium-centaurka.blog.pl zdjęcia autorskie.