Z biegiem Noteci
Rzeka Noteć została w przeszłości rozdzielona w miejscowości Dębinek. Jedna jej część została skanalizowana i wyposażona w śluzy. Łączy się ona z Kanałem Bydgoskim i mogą po nie pływać małe barki i jachty. Druga część Noteci nadal płynie swoim dawnym korytem, tak jak przed rozdzieleniem. Wody obydwu części Noteci łączą się ze sobą ponownie w Nakle. Pływanie latem po Starej Noteci jest dość skomplikowane i możliwe tylko dla lekkiego kajaka. W wielu miejscach jest bardzo płytko i trzeba wtedy z kajaka wysiąść i przeciągać go po kamieniach.
W wielu miejscach trzeba przedzierać się przez zatopione konary starych drzew, miejsca te wyglądają jak jakieś tajemnicze uroczyska.
Poza tym na tej rzeczce znajduje się kilka przepustów wodnych – jazów, które podnoszą poziom wody. Niestety stanowią one przeszkodę nie do przepłynięcia, kajaki trzeba więc przenosić brzegiem.
Po pokonaniu wyżej wymienionych przeszkód, przepływając czasami przez morze trzcin,
a czasami przez cienisty, chroniący przed słońcem las,
dopłynąłem do starego młyna w Chobielinie.
To ostatnia przed Nakłem przeszkoda przez którą trzeba przenosić kajaki, co jest czynnością dość nużącą, chyba jednak warto to kilka razy zrobić, żeby móc taki szlak wodny obejrzeć.
Po przeniesieniu kajaków można chwilę odpocząć w cieniu drzew.
Młyn w Chobielinie funkcjonuje od połowy XIX wieku i na początku swego istnienia mielił zboże z kilku okolicznych powiatów, zwożone przeważnie drogą wodną. W oficjalnych dokumentach odnotowane są spory pomiędzy właścicielem młyna, a głównym inspektorem Kanału Bydgoskiego. Chodziło w tych sporach o wodę, bo im więcej wody kierowano przepustami do tej części Noteci, która zasilała Kanał Bydgoski, tym mniej jej płynęło w kierunku Chobielina. Młyn pracował wtedy mniej wydajnie.
Obecnie młyn nie ma już dawnego znaczenia i napędzany jest elektrycznie. Chobielin ma teraz inną atrakcję – posiadłość ministra Sikorskiego. Z zewnątrz dworek może nie wygląda imponująco, za to jego wnętrza podobno przyćmiewają pałac prezydencki.
