JustPaste.it

www.UFO-DOT-COSM odc.44 Największe katastrofy kosmiczne w dziejach Ziemi

Analizy uczonych wykazują, że na Ziemi doszło już do kilku potężnych kataklizmów

Analizy uczonych wykazują, że na Ziemi doszło już do kilku potężnych kataklizmów

 

              

 

                     09  -  2011   (   44   )

 

                                                                    " Najwspanialsza rzecz nie w porę? Katastrofa!"

                                                                                                                              ~bubble_sun ©

 

                                                                 
Największe katastrofy kosmiczne w dziejach Ziemi

 

95c9640cd8d226ecfe1cda00bb24312c.jpg

 

Analizy uczonych wykazują, że na Ziemi doszło już do kilku potężnych kataklizmów wywołanych upadkiem wielkich obiektów kosmicznych na naszą planetę.

Wg ustaleń dr Alana Bonda i dr Marka Hempsella, ekspertów w dziedzinie techniki rakietowej, biblijne miasta Sodoma i Gomora zostały zniszczone w wyniku uderzenia w Ziemię asteroidy. Mówi o tym zapis na jednej z glinianych tabliczek z Niniwy (na zdjęciu), przeanalizowany przez Bonda i Hempsella. Biblia mówi, że to Bóg zniszczył Sodomę i Gomorę. Nowe analizy tabliczki powstałej ok. 700 r. p.n.e., będącej kopią starszych zapisków, a znalezionej dawno temu przez wiktoriańskiego archeologa Henry'ego Layarda w ruinach biblioteki Pałacu Królewskiego w Niniwie dowodzą, że biblijny gniew boży był kosmicznego pochodzenia.

l16-lot.jpg

 

Ten kataklizm sprzed 51 wieków, konkretnie z 29 czerwca 3 tys. 123 r. p.n.e., wyzwolił energię 1 tys. ton trotylu, pustosząc teren o powierzchni miliona km kwadratowych, zabijając tysiące ludzi i obracając w ruinę Sodomę, Gomorę oraz inne miasta i osady regionu. Ślady tego kataklizmu odkryto także w osadach starożytnego Egiptu, na południu Iraku oraz na całym wybrzeżu Morza Śródziemnego, gdzie doszło do upadku wielu centrów cywilizacyjnych.

Nie był to pierwszy kataklizm kosmicznego pochodzenia, jakiego doświadczyła ludzkość. Zespół amerykańskich naukowców kierowany przez dr Allena Westa, geofizyka z Arizony, przedstawił dowody, że nagła zmiana klimatu i wyginięcie megafauny epoki lodowcowej, to skutek uderzenia w Ziemię fragmentu komety. Wg ustaleń badaczy pracujących pod auspicjami Amerykańskiego Stowarzyszenia Geofizyków, ok. 12 tys. temu z Ziemią zderzyła się kometa lub jej fragment o średnicy 2-3 km, który wchodząc w atmosferę naszej planety rozerwał się na wiele części tworząc grad meteorów. Był to prawdziwy cios sprzed 12 tysiącleci.

Deszcz meteorytowy, o mocy tysięcy bomb jądrowych, spadł na północną półkulę i wywołał gigantyczną falę uderzeniową oraz trzęsienia ziemi. W wyniku kataklizmu nastąpiły globalne zmiany klimatyczne, prowadzące w ciągu ponad tysiąca lat do topnienia lodowców i podniesienia się poziomu wód oceanu światowego o ok. 100 m. Wymarła megafauna i upadło wiele rozwijających się w tej epoce centrów cywilizacyjnych.

Najsłynniejsza i najstraszliwsza katastrofa wywołana przez upadek ciała kosmicznego na Ziemię miała miejsce 65 mln lat temu. Wg ustaleń grupy astronomów kierowanej przez dr Williama Bottke z Southwest Research Institute w Boulder w USA, 65 mln lat temu w Ziemię uderzyła planetoida o średnicy 10 km, wywołując katastrofę ekologiczną, w wyniku której wymarły dinozaury.

 

meteorite-asteroid-impact-chickzalub.jpg 

Był to już nie kataklizm, ale prawdziwa zagłada sprzed 65 mln lat.

Jak obliczyli amerykańscy naukowcy planetoida, która doprowadziła do wymarcia dinozaurów, powstała w wyniku gigantycznej kosmicznej katastrofy, jaka miała miejsce w głównym pasie planetoid ok. 160 mln lat temu. Doszło wtedy do rozpadu planetoidy o średnicy 170 km, w wyniku czego powstała duża liczba mniejszych ciał, które wiele milionów lat później zbombardowały Merkurego, Marsa, Wenus i Ziemię. Jednym ze śladów tego kataklizmu jest kilkusetkilometrowy krater Chicxulub na półwyspie Jukatan w Meksyku. Podobnego pochodzenia ma być też kilka dużych kraterów na Marsie i Wenus oraz krater Tycho na Księżycu.

185px-gruithuisencraterapollo15.jpg


Opracowała:

Ania-Nibiru
Anna Modrzejewska

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

Autor: Tadeusz Oszubski